INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 25 marca 2008 r. (data wpływu 07 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi odsetkowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi odsetkowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 21 listopada 2005 r. Bank X udzielił Wnioskodawczyni oraz Panu kredytu przeznaczonego na zakup na rynku pierwotnym od dewelopera lokalu mieszkalnego. Na podstawie aktu notarialnego z dnia 02 czerwca 2006 r. ww. osoby kupiły od dewelopera samodzielny lokal mieszkalny, znajdujący się w jednym z sześciu budynków, w których wskazany inwestor, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zmienił sposób użytkowania budynków z koszarowych na mieszkalne wielorodzinne wraz z kotłownią, miejscami parkingowymi, infrastrukturą towarzyszącą i zagospodarowaniem terenu.

Proces inwestycyjny prowadzony był na podstawie decyzji ostatecznej Prezydenta Miasta z dnia 13 maja 2005 r., na mocy której przeniesiono decyzję pozwolenia na budowę dla inwestycji polegającej na przebudowie zespołu sześciu budynków koszarowych z przeznaczeniem na budynki wielorodzinne wraz z wykonaniem sieci i przyłącza gazu niskiego ciśnienia do przebudowanych budynków. Zgodnie z zawiadomieniem wydanym z upoważnienia Prezydenta Miasta z dnia 15 września 2005 r., dla nieruchomości położonych w miejscu wskazanym we wniosku, zostały nadane nowe numery porządkowe. Prawomocną decyzją Prezydenta Miasta z dnia 4 maja 2006 r. udzielono pozwolenia na użytkowanie budynku mieszkalnego. W ww. budynku koszarowym firma deweloperska pozostawiła fundamenty oraz nośne ściany zewnętrzne, rozbierając równocześnie jego pozostałe elementy. W taką bryłę wpisano nową funkcję mieszkalną, podstawą której był projekt budowlany. Zaprojektowano nowy rozkład pomieszczeń, nowe ściany działowe, nową elewację m.in. poprzez dodanie oraz zamurowanie otworów pod nowa stolarkę, nowe warstwy pokrycia oraz konstrukcję dachu i klatki schodowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przedmiotowy lokal podlega uldze podatkowej określonej w art. 26b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.)...

Zdaniem Wnioskodawczyni, ww. lokal mieszkalny podlega powyższej uldze. Swoje stanowisko w tej kwestii Zainteresowana opiera na przepisie art. 71 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 07 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 118), w myśl którego zmianą sposobu użytkowania obiektu budowlanego jest podjęcie, bądź zaniechanie w obiekcie budowlanym lub jego części działalności zmieniającej warunki: bezpieczeństwa pożarowego, powodziowego, pracy, zdrowia, higieniczno – sanitarne, ochrony środowiska, bądź wielkość lub układ obciążeń, co należy rozumieć, że obiekt budowlany może wymagać uprzedniego przystosowania do nowych wymagań.

Wynikać z tego może, iż zajdzie konieczność przebudowy obiektu budowlanego związana ze spełnieniem ostrzejszych warunków technicznych niż poprzedni sposób użytkowania, co ma miejsce w ww. przypadku.

Wnioskodawczyni wskazuje również na art. 3 pkt 7a cytowanej powyżej ustawy, stanowiący że przebudową jest wykonanie robót, w wyniku których mogą zostać dokonane zmiany m.in. układu funkcjonalnego, zmiany elewacji, formy i pokrycia dachu, nie naruszając przy tym podstawowych parametrów obiektu takich jak kubatura, wysokość, długość i szerokość.

Zainteresowana wyjaśnia, że w opisanym przypadku, z budynku koszarowca firma deweloperska pozostawiła fundamenty oraz nośne ściany zewnętrzne, rozbierając resztę jego elementów. W taką bryłę wpisano nową funkcję mieszkalną, podstawą której był projekt budowlany. Wnioskodawczyni wskazuje we wniosku, że zaprojektowano nowy rozkład pomieszczeń, nowe ściany działowe, nową elewację m.in. poprzez dodanie oraz zamurowanie otworów pod nową stolarkę, nowe warstwy pokrycia oraz konstrukcję dachu i klatki schodowej

W ocenie Zainteresowanej powyższe przemawia za tym, iż zakupiony przez Nią lokal mieszkalny podlega przedmiotowej uldze podatkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 26b ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 ww. ustawy odlicza się faktycznie poniesione w roku podatkowym wydatki na spłatę odsetek od kredytu (pożyczki) udzielonego podatnikowi na sfinansowanie inwestycji mającej na celu zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych, związanej z:

1. budową budynku mieszkalnego albo
2. wniesieniem wkładu budowlanego lub mieszkaniowego do spółdzielni mieszkaniowej na nabycie prawa do nowo budowanego budynku mieszkalnego albo lokalu mieszkalnego w takim budynku, albo
3. zakupem nowo wybudowanego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w takim budynku od gminy albo od osoby, która wybudowała ten budynek w wykonywaniu działalności gospodarczej, albo
4. nadbudową lub rozbudową budynku na cele mieszkalne lub przebudową (przystosowaniem) budynku niemieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne, w wyniku których powstanie samodzielne mieszkanie spełniające wymagania określone w przepisach prawa budowlanego.

W myśl art. 26b ust. 2 ustawy odliczenie, o którym mowa powyżej, stosuje się, jeżeli:

1. kredyt (pożyczka) został udzielony podatnikowi po dniu 1 stycznia 2002 r.,
2. kredyt (pożyczka) był udzielony przez podmiot uprawniony na podstawie przepisów prawa bankowego albo przepisów o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych do udzielania kredytów (pożyczek), a z umowy kredytu (pożyczki) wynika, że dotyczy on jednej z inwestycji wymienionych w ust. 1,
3. inwestycja wymieniona w ust. 1 dotyczy budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przeznaczonym pod budownictwo mieszkaniowe w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, a w razie braku tego planu - określonym w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, wydanej na podstawie obowiązujących ustaw,
4. inwestycja wymieniona w ust. 1 dotyczy budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego, którego budowa została zakończona nie wcześniej niż w 2002 r., a ponadto w przypadku inwestycji:
   a) o których mowa w ust. 1 pkt 1 albo pkt 4 zakończenie nastąpiło przed upływem trzech lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym zgodnie z prawem budowlanym uzyskano pozwolenie na budowę, nadbudowę lub rozbudowę budynku na cele mieszkalne lub przebudowę (przystosowanie) budynku niemieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne, i zostało potwierdzone określonym w przepisach prawa budowlanego pozwoleniem na użytkowanie budynku mieszkalnego, a w razie braku obowiązku jego uzyskania - zawiadomieniem o zakończeniu budowy takiego budynku,
   b) o których mowa w ust. 1 pkt 2 albo pkt 3 - została zawarta umowa o ustanowieniu spółdzielczego własnościowego lub lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego albo umowa w formie aktu notarialnego o ustanowieniu odrębnej własności lokalu mieszkalnego, o przeniesieniu na podatnika własności budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego, której jedną ze stron jest podatnik.
   
   

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż na fundamentach koszarów powstał budynek mieszkalny. Inwestor (deweloper) zachował również ściany zewnętrzne nośne. Cała reszta dotychczasowego budynku została natomiast rozebrana i na tym miejscu powstał nowy budynek mieszkalny. Należy więc uznać, że przedmiotowy lokal znajduje się w nowo wybudowanym budynku mieszkalnym i został wybudowany przez osobę w ramach wykonywania przez nią działalności gospodarczej. Lokal taki jest więc lokalem, o którym mowa w art. 26b ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, przedmiotowy lokal podlega uldze podatkowej, polegającej na możliwości odliczenia od podstawy obliczenia podatku odsetek od kredytu udzielonego Wnioskodawczyni na jego zakup.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu pragnie jednak zauważyć, że powyższa ulga nie będzie przysługiwała Zainteresowanej, w przypadku gdy budynek mieszkalny powstał w następstwie dokonanej przez dewelopera, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 07 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.), przebudowy (adaptacji) budynku koszarowego na mieszkalny.

Tutejszy organ wskazuje, że przedstawiając własne stanowisko w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego, Wnioskodawczyni podała Dz. U. z 2006 r. Nr 156 poz. 118 ustawy Prawo budowlane, jako przepis, który umożliwia zakwalifikowanie nowego lokalu mieszkalnego dla potrzeb skorzystania z ulgi odsetkowej. Mając jednak na uwadze merytoryczną treść przedmiotowego wniosku, tut. organ zrozumiał, iż Wnioskodawczyni miała na uwadze treść ustawy opublikowanej w Dz. U. z 2006 r. Nr 156 poz. 1118 ustawy Prawo budowlane.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.