INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2008 r. (data wpływu 4 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług sprzedaży biletów wstępu na mecze odbywające się poza terytorium kraju – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług sprzedaży biletów wstępu na mecze odbywające się poza terytorium kraju.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje zakupu biletów wstępu na mecze piłkarskie, odbywające się w ramach Mistrzostw Europy EURO 2008 w Austrii i Szwajcarii, a następnie sprzedaje te bilety zainteresowanym nabywcom w Polsce. Bilety kupowane są od podmiotu mającego siedzibę w Norwegii, który nabywa je wcześniej od podmiotu z siedzibą w Austrii.

W cenie biletu nie ma zawartego podatku od wartości dodanej (norweskiego), jednak z informacji uzyskanych od norweskiego kontrahenta wynika, że cena biletu zawiera austriacki podatek od wartości dodanej lub szwajcarski podatek od wartości dodanej (w zależności od miejsca odbywania się meczu). Jednocześnie Spółka dokonuje zakupu biletów w ten sposób, że płaci za bilet kwotę należną w pełnej wysokości, a następnie, doliczając prowizję, sprzedaje go klientom w Polsce.

Zatem Zainteresowany działa w tym przypadku we własnym imieniu i na własny rachunek (nie jest wyłącznie pośrednikiem, którego wynagrodzeniem jest prowizja). Nabywcy posiadają różny status prawny (osoby fizyczne niebędące podatnikami VAT oraz podatnicy podatku od towarów i usług) i z reguły posiadają miejsce zamieszkania (siedzibę) na terytorium Polski.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm., zwana dalej: „ustawą z dnia 11 marca 2004 r.”) oraz Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L z 2006 r. Nr 347, s. 1 ze zm., zwana dalej: „Dyrektywą 112”), sprzedaż biletów na wstęp na mecze piłkarskie odbywające się w ramach Mistrzostw Europy EURO 2008 w Austrii i Szwajcarii, jest usługą w zakresie sportu (usługą pomocniczą do tej usługi), o której mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. oraz art. 52 lit. a) Dyrektywy 112, a tym samym miejscem świadczenia usługi sprzedaży biletów na wstęp na mecze piłkarskie jest miejsce faktycznego odbywania się tych meczy (Austria i Szwajcaria), a co za tym idzie sprzedaż biletów nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Oznacza to, że podatek należny podatnik obowiązany jest płacić, jeżeli prawne miejsce świadczenia wykonywanych usług jest na terytorium Polski.

W myśl art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi – miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stale miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności – miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem art. 27 ust. 2-6 i art. 28.

Wyjątkiem od tej zasady ogólnej jest art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. a tej ustawy, w myśl którego w przypadku usług w dziedzinie kultury, sztuki, sportu, nauki, edukacji lub rozrywki – miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone, z zastrzeżeniem art. 28 (w tym przypadku nie znajduje zastosowania to zastrzeżenie).

Oznacza to, że jeżeli Zainteresowany wykonuje usługi w dziedzinie sportu, miejscem ich świadczenia jest faktyczne miejsce wykonywania usługi sportu czy miejsce, w którym odbędzie się dany mecz piłkarski.

W ocenie Wnioskodawcy, sprzedaż biletów na mecze piłkarskie odbywające się w ramach imprezy EURO 2008 w Austrii i Szwajcarii, jest rodzajem usługi sportowej (pomocniczej do sportowej), a tym samym miejsce świadczenia tej usługi jest tam, gdzie mecz się odbywa. Oznacza to, że sprzedaż biletów wstępu dokonywana na terytorium Polski przez Spółkę nie podlega opodatkowaniu polskim podatkiem od towarów i usług.

Najistotniejszym zagadnieniem z tym przypadku – dla określenia miejsca świadczenia, a tym samym określenia zasad opodatkowania (bądź wyłączenia z opodatkowania) podatkiem od towarów i usług sprzedaży biletów na wstęp na imprezę sportową, jest określenie rodzaju usługi, która jest przedmiotem świadczenia przez Zainteresowanego.

Przy określaniu rodzaju usługi – zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. powinno się brać pod uwagę klasyfikacje wydane na podstawie przepisów o statystyce publicznej, ale pod warunkiem, że usługi te są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji. W przedmiotowym przypadku jednak ustawa z dnia 11 marca 2004 r. dla określenia rodzaju usługi wykonywanej przez Spółkę nie posługuje się klasyfikacją statystyczną. Wprawdzie Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU) zawiera cały Dział 92 usługi związane z kulturą, rekreacją i sportem, w którym znajduje się grupa usług związanych ze sportem, jednak zakres tej grupy nie zawiera w sobie sprzedaży biletów na imprezy sportowe. Dodatkowo, w poz. 158 załącznika nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. wskazane zostały (z powołaniem się na PKWiU 92.61) usługi w zakresie działalności stadionów i innych obiektów sportowych. Jednak w poz. 159 tego załącznika znajduje się odrębna grupa usług polegających na wstępie na imprezy sportowe (sprzedaż biletów wstępu), jednak ten rodzaj usługi nie jest już identyfikowany przy pomocy klasyfikacji statystycznej (...).

Biorąc powyższe pod uwagę – pod kątem treści obecnie obowiązującego przepisu art. 27 ust. 3 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r., w którym zostało określone miejsce świadczenia dla usług w dziedzinie sportu, jako miejsce faktycznego wykonania usługi sportowej należy wskazać, że ze względu na odrębne traktowanie przez ustawodawcę (oraz klasyfikacje statystyczne) usług w dziedzinie sportu oraz usług wstępu na imprezy sportowe, mogą istnieć wątpliwości, czy sprzedaż biletów wstępu na imprezę sportową jest rodzajem usługi sportowej (ewentualnie usługi pomocniczej do tej usługi), o której mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. a tej ustawy. W ocenie Wnioskodawcy, przepis art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. nie jest zgodny z art. 52 lit. a) Dyrektywy 112, ponieważ jego zakres przedmiotowy został w znaczny sposób – w stosunku do analogicznego przepisu art. 52 lit. a) Dyrektywy 112 ograniczony.

Zgodnie bowiem z art. 52 lit. a) Dyrektywy 112, znajdującym się w podsekcji 4 „świadczenie usług związanych z działalnością kulturalną i podobną działalnością, usług pomocniczych do usług transportu lub usług związanych z rzeczowym majątkiem ruchomym”, miejscem świadczenia następujących usług jest miejsce, w którym usługa jest faktycznie świadczona podobnie dla działalności kulturalnej, artystycznej, sportowej, naukowej, edukacyjnej, rozrywkowej lub podobnej, w tym dla działań podejmowanych przez organizatorów takiej działalności oraz w stosownym przypadku, usługi pomocniczej do takiej działalności (...).

Z powyższego przepisu Dyrektywy jasno wynika, że działalność organizatorów takiej imprezy sportowej w postaci meczów piłki nożnej rozgrywanych na Mistrzostwach Europy EURO 2008 ma miejsce tam gdzie odbywa się ta zorganizowana impreza sportowa (czyli w Austrii lub Szwajcarii), natomiast bezspornie sprzedaż biletu wstępu na imprezę sportową jest co najmniej usługą pomocniczą do takiej działalności – usługa pomocnicza to czynność wykonywana w celu wykonania usługi głównej, w tym przypadku zorganizowania imprezy sportowej, meczu piłkarskiego; w przypadku usługi pomocniczej nie ma sensu ekonomicznego oddzielania tej usługi od usługi głównej – brak jest sensu ekonomicznego sprzedawania biletów wstępu na imprezę sportową bez zorganizowania samej imprezy sportowej – wyrok Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 21 marca 2007 r. w sprawie o nr C-111/05, z dnia 27 października 2005 r. w sprawie o nr 41/04.

W zasadzie sprzedaż biletów wstępu w systemie przyjętym przez Zainteresowanego, można uznać w świetle przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. oraz Dyrektywy 112 za świadczenie usług wstępu na imprezy sportowe, ponieważ nabywa on usługę wstępu a następnie oferuje ją we własnym imieniu i na własny rachunek (przy doliczeniu stosownej prowizji). Zgodnie natomiast z przepisami w zakresie podatku od towarów i usług, jeżeli podatnik nabywa usługę a następnie ją odsprzedaje, uznaje się go za usługodawcę (usługodawca w sensie prawnym). Oczywistym jest przy okazji, że przedmiotem świadczenia jest usługa wstępu na mecz piłkarski, mimo że odbywa się poprzez sprzedaż biletów, ponieważ bilet sam w sobie nie jest ani towarem, ani usługą lecz stanowi znak legitymacyjny uprawniający okaziciela do skorzystania z konkretnej usługi wstępu na stadion (...).

Tym samym w ocenie Wnioskodawcy, dokonując sprzedaży biletów na wstęp na mecz piłkarski, świadczy on co najmniej usługę pomocniczą do usługi sportu, w tym do działań podejmowanych przez organizatorów takiej działalności, a co za tym idzie – ze względu na odbywanie się meczów piłkarskich na terytorium Austrii i Szwajcarii, bilety wstępu sprzedawane przez Spółkę nie podlegają opodatkowaniu polskim podatkiem od towarów i usług.

Zainteresowany dodatkowo zaznaczył, że zgodnie z licznymi wyrokami Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (wyrok z dnia 27 października 2005 r. w sprawie o nr C-41/07 czy też z dnia 21 marca 2007 r. w sprawie o nr C-111/05) miejscem świadczenia usług pomocniczych do usługi głównej jest miejsce świadczenia usługi głównej. Dlatego miejsce świadczenia usług sprzedaży biletów wstępu na mecz piłkarski jest tam, gdzie faktycznie jest świadczona usługa główna – czyli tam, gdzie odbywa się mecz piłkarski (zatem w Austrii lub Szwajcarii).

Spółka zauważa, że nawet jeżeli uznać, że przedmiotowa usługa sprzedaży biletów, świadczona przez nią jest usługą pośrednictwa w świadczeniu usług wstępu na imprezy sportowe (choć w danym stanie faktycznym, w ocenie Wnioskodawcy sprzedaż biletów we własnym imieniu i na własny rachunek wyklucza uznanie jej za usługę pośrednictwa), to i tak na podstawie art. 28 ust. 5 pkt 2 lit. b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. - miejscem świadczenia tej usługi pośrednictwa będzie miejsce świadczenia usługi głównej, z którą ta usługa jest związana (czyli w Austrii albo Szwajcarii).

Dodatkowym argumentem za uznanie niezgodności obecnego przepisu art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. z art. 52 lit. a) Dyrektywy 112 jest projekt z dnia 26 lutego 2008 r. ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (dostępny na stronie internetowej www.mf.gov.pl, zwany dalej: „projektem z dnia 26 lutego 2008 r.) (...).

Zgodnie z art. 1 pkt 12 lit. a projektu z dnia 28 lutego 2008 r. nowelizacji ma ulec treść omawianego art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. w ten sposób, że istnieje propozycja zmiany obecnego przepisu na przepis o następującej treści: „a) w dziedzinie kultury, sztuki, sportu, nauki, edukacji, rozrywki oraz usług podobnych do tych usług, takich jak targi i wystawy, w tym świadczenia usług przez organizatorów tych usług, a także usług pomocniczych do tych usług”. Z uzasadnienia do tego projektu wynika, że „zmiany w art. 27 ustawy (pkt 12 projektu) polegają na dodaniu do wymienionych tam usług w dziedzinie kultury, sztuki, sportu, nauki, edukacji lub rozrywki, usług do nich podobnych, takich jak targi i wystawy, w tym świadczenia usług przez organizatorów tych usług oraz usług pomocniczych do tych usług, co rozwiałoby wątpliwości co do zgodności obecnego przepisu z Szóstą Dyrektywą (a obecnie dyrektywą VAT 112/2006/WE), które to wątpliwości zostały podniesione przez Komisję Europejską w postępowaniu o naruszenie przepisów wspólnotowych w trybie art. 226 TWE. Tym samym, polski ustawodawca widzi konieczność modyfikacji obecnego przepisu art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. a, ze względu na jego niezgodność z Dyrektywą 112, która to niegodność powoduje wątpliwości co do określenia miejsca świadczenia usług, polegających na sprzedaży biletów na wstęp na mecze piłkarskie.

Wnioskodawca podkreśla, że dyrektywna wykładnia prawa, która w tym przypadku winna być zastosowana, przy kolizji norm prawnych, oznacza (w przypadku jeżeli przepisy Dyrektywy stanowią wystarczająco jasną podstawę do ich zastosowania w praktyce), pominięcie przepisów polskiej ustawy z dnia 11 marca 2004 r. i zastosowanie bezpośrednio przepisu art. 52 lit. a) Dyrektywy 112 (...).

Dodatkowo Spółka zauważa, że w przypadku zastosowania wyłącznie polskich przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. i uznania, że miejscem świadczenia usługi sprzedaży biletów wstępu na mecze piłkarskie jest terytorium Polski, doszłoby do podwójnego opodatkowania tej samej usługi w dwóch państwach Unii Europejskiej (do wartości usługi nabywanej od podmiotu norweskiego doliczony został podatek od wartości dodanej pobrany przez podmiot austriacki i zapłacony na terytorium Austrii, a następnie doliczany byłby polski podatek od towarów i usług – co naruszałoby zasadę jednokrotności opodatkowania podatkiem od wartości dodanej danej czynności, wykonywanej na terytorium Wspólnoty Europejskiej oraz zasadę konieczności pobierania podatku należnego jedynie w miejscu faktycznej „konsumpcji” danej usługi, tj. w przedmiotowym przypadku w Austrii, gdzie odbywają się mecze piłkarskie).

Analogicznie sytuacja przedstawia się z meczami odbywającymi się w Szwajcarii, mimo że kraj ten nie jest członkiem WE.

Tym samym, mając powyższe argumenty na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy jest w pełni uzasadnione i należy uznać je za prawidłowe. W ocenie Zainteresowanego, na podstawie przepisu art. 52 lit. a) Dyrektywy 112, sprzedawane na terytorium Polski we własnym imieniu i na własny rachunek bilety wstępu na mecze piłkarskie w ramach Mistrzostw Europy EURO 2008, odbywające się w Austrii i Szwajcarii nabywcom (bez względu na ich status prawny osoby fizyczne czy prawne niebędące podatnikami podatku od towarów i usług lub też podatnicy podatku od towarów i usług) nie podlegają opodatkowaniu polskim podatkiem od towarów i usług.

Zatem Spółka dokonując sprzedaży tych biletów, na podstawie art. 106 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. w stosownych przypadkach wystawia faktury bez podatku VAT, prowadzi ewidencje tych czynności oraz wykazuje „obrót” z tytułu sprzedaży tych biletów w poz. 21 deklaracji VAT-7.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.