INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Urzędu Miejskiego, przedstawione we wniosku z dnia 28 marca 2008 r. (data wpływu 7 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla robót budowlanych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla robót budowlanych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest inwestorem nowych wielorodzinnych budynków mieszkalnych, a także przeprowadza roboty modernizacyjne i adaptacyjne, mające na celu dostosowanie obiektów mieszkalnych lub niemieszkalnych do wymogów, jakie ze względów technicznych spełniać musi lokal mieszkalny, przekazywany najemcom jako mieszkanie komunalne lub socjalne.

Art. 146 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług stwierdza, że „przez infrastrukturę towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu, o której mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a, rozumie się, sieci rozprowadzające, wraz z urządzeniami, obiektami i przyłączami do budynków mieszkalnych”.

Oznacza to, że po 1 stycznia 2008 r. roboty związane z budową przyłączy należy obciążyć 22% podatkiem VAT, chociaż faktycznie przyłącze jest elementem budynku, niezbędnym do jego podłączenia do sieci rozdzielczej i zapewnienia dostawy wody, gazu czy odbioru ścieków.

Powyższe potwierdza także Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych. Grupa 222 obejmująca rurociągi sieci rozdzielczej i linie kablowe rozdzielcze, w żadnej z klas (począwszy od 2221 do 2224) nie wymienia przyłącza gazu, wody, kanalizacji czy linii energetycznych.

Z kolei w podstawowych pojęciach, które zawiera PKOB, definicja budynku jest dość ogólna, bowiem „budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów”. W definicji tej nie podano szczegółowo o jakie urządzenia chodzi.

Uszczegółowienie takie (definicję budynku mieszkalnego ustaloną dla potrzeb podatkowych), zawiera natomiast zmieniona ustawa o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym. Art. 2 pkt 1 tej ustawy mówi, że „ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym – rozumie się przez to budynek lub jego część, służące zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, oraz związane z nimi urządzenia techniczne zapewniające możliwość użytkowania tego budynku lub jego części zgodnie z ich przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy budowa przyłączy do budynku komunalnego lub socjalnego, budowanego lub modernizowanego przez Zainteresowanego, powinna być obciążona 22% czy 7% podatkiem VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro przyłącze jest urządzeniem technicznym związanym z budynkiem, to budując nowe budynki mieszkalne lub adaptując istniejące do celów mieszkalnych, Zainteresowany powinien mieć prawo do zastosowania do robót budowlanych związanych z budową lub modernizacją przyłączy 7% stawki podatku VAT, o której mowa w art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług. Interpretacja taka nasuwa się przez zwykłą analogię. Jeżeli modernizacja przyłącza stanowi robotę zaliczaną do remontu budynku lub lokalu mieszkalnego, to budowa przyłącza stanowi tym samym roboty budowlane związane z budową budynku mieszkalnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwana dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, gdzie przez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Natomiast świadczenie usług, to w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział trzy stawki preferencyjne: 7%, 3% i 0%.

Stosownie do art. 41 ust. 12 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r., 7% stawkę podatku stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W myśl art. 41 ust. 12a ustawy, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych (…).

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300m²;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

Ponadto, zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r. § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

1. robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych,
2. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12
   nbspnbsp - w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

Należy również zwrócić uwagę na brzmienie art. 2 pkt 12 ustawy, zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest inwestorem nowych wielorodzinnych budynków mieszkalnych, a także przeprowadza roboty modernizacyjne i adaptacyjne, mające na celu dostosowanie obiektów mieszkalnych lub niemieszkalnych do wymogów jakie spełniać musi lokal mieszkalny. W ramach tych inwestycji wykonane zostaną przyłącza do budynku mieszkalnego.

Mając na uwadze powyższą analizę przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy stwierdzić, że od dnia 1 stycznia 2008 r. z obniżonej do 7% stawki VAT można skorzystać wyłącznie w odniesieniu do towarów i usług wymienionych w art. 41 ust. 12-12c ustawy o VAT oraz § 5 ust. 1a cyt. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. Natomiast znowelizowane od 1 stycznia 2008 r. przepisy nie wprowadziły preferencji podatkowej dla infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu, co oznacza, iż począwszy od dnia 1 stycznia 2008 r. – z uwagi na utratę mocy przepisu przejściowego, jakim był w tym zakresie art. 146 ust. 1 pkt 2a ustawy – roboty z nią związane podlegają opodatkowaniu według stawki 22%.

Zatem należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie preferencyjna 7% stawka podatku VAT znajduje zastosowanie tylko i wyłącznie do robót budowlanych związanych z budową lub modernizacją wewnętrznych przyłączy (w budynku mieszkalnym). Natomiast pozostałe usługi przeprowadzone poza bryłą budynku, tj. modernizacja i adaptacja zewnętrznych przyłączy lub wykonanie nowych przyłączy do budynku mieszkalnego, podlegają opodatkowaniu 22% stawką podatku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.