INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 25 marca 2008 r. (data wpływu 28 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty zapłaconego podatku należnego z tytułu sprzedaży samochodów używanych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 marca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty zapłaconego podatku należnego z tytułu sprzedaży samochodów używanych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Przedmiotem działalności firmy Wnioskodawcy jest sprowadzanie i sprzedaż samochodów używanych z krajów Unii Europejskiej – opodatkowanych w systemie marży.

Dokonując transakcji sprzedaży tych samochodów, zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy o VAT Zainteresowany wykazuje jako podstawę opodatkowania marżę (różnicę pomiędzy ceną zakupu a ceną sprzedaży towarów) pomniejszoną o kwotę podatku VAT. Podatek akcyzowy oraz pozostałe koszty ponoszone przy nabyciu używanych samochodów osobowych opodatkowanych według szczególnej procedury marży, wchodzą w jej podstawę opodatkowania (art. 29 ust. 20 ustawy o VAT).

W dniu 18 stycznia 2007 r. Europejski Trybunał Sprawiedliwości orzekł niezgodność z prawem unijnym zasad nakładania podatku akcyzowego na używane samochody osobowe, sprowadzane do Polski z krajów Wspólnoty w tej części, w której przewyższa odpowiednią wartość podatku zawartego w cenie rynkowej podobnych samochodów osobowych, wcześniej zarejestrowanych w Polsce. Oznacza to, że akcyza nakładana na samochody osobowe w okresie od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 30 listopada 2006 r. była niezgodna z prawem unijnym.

W związku z powyższym, zwrotowi będzie podlegać różnica między kwotą akcyzy zapłaconej w momencie nabycia, a kwotą akcyzy zawartej w cenie samochodu podobnego typu używanego w Polsce.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w związku z orzeczeniem ETS, że pobierana przez polskie organy akcyza od sprowadzanych z innych krajów Unii Europejskiej samochodów osobowych jest niezgodna z prawem wspólnotowym, będzie można zmniejszyć podstawę opodatkowania podatkiem VAT bowiem niesłusznie pobierana akcyza była jednym z elementów składowych podstawy do VAT...
2. Czy wyżej wymienione orzeczenie ETS daje podatnikowi możliwość skorygowania deklaracji VAT od maja 2004 r. do listopada 2006 r. i wykazania nadpłaconego podatku VAT jako kwoty do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy...

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, że ETS orzekł niezgodność z prawem unijnym zasad nakładania podatku akcyzowego na samochody osobowe używane sprowadzane z krajów Unii, zawyżona została również podstawa do VAT. Polski podatnik powinien mieć możliwość skorygowania nadpłaconej części podatku VAT, która była liczona od kwoty obejmującej akcyzę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 120 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.) – zwanej dalej ustawą, w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych (…) nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odsprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Stosownie do art. 312 pkt 1) i 2) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dziennik Urzędowy UE L z 2006 r., Nr 347/1 ze zm.) do celów procedury marży zastosowanie mają następujące definicje:

1. „cena sprzedaży” oznacza wszystkie składniki wynagrodzenia uzyskanego lub do uzyskania przez podatnika-pośrednika od nabywcy lub osoby trzeciej, włączając w to subwencje bezpośrednio związane z transakcją, podatki, cła, opłaty i należności oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizja, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik-pośrednik obciąża nabywcę (...);
2. „cena nabycia” oznacza wszystkie składniki wynagrodzenia, określonego w pkt 1, uzyskanego lub do uzyskania przez dostawcę od podatnika-pośrednika.

W myśl art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy, przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie (…) – czyli także samochody.

Stosownie do art. 120 ust. 10 ustawy, przepisy ust. 4 i 5 dotyczą m.in. dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
3. podatników, jeśli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu wynika, iż dokonywał sprzedaży samochodów używanych, opodatkowanej na zasadzie marży, zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy.

Przedmiotowe samochody sprowadzał z terytorium innych państw członkowskich, płacąc podatek akcyzowy. Wraz z innymi kosztami ponoszonymi przy nabyciu towaru, Zainteresowany wliczał podatek akcyzowy do podstawy opodatkowania, czyli zgodnie z art. 120 ust. 4 do kwoty marży.

W związku z wyrokiem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 18 stycznia 2007 r. w sprawie C-313/085, który orzekł, że polskie przepisy regulujące kwestię pobierania podatku akcyzowego od nabycia samochodu są sprzeczne z przepisami wspólnotowymi, Wnioskodawca chce dokonać korekty podatku należnego, zapłaconego w związku z przedmiotowymi dostawami samochodów używanych, który był jednym z elementów składowych podstawy opodatkowania podatkiem.

Zgodnie z przepisami ustawy, podstawą do obniżenia obrotu są kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont), wartości zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwoty wynikające z dokonanych korekt faktur – art. 29 ust. 4 ustawy.

Korekty obrotu dokumentuje się poprzez wystawienie faktury korygującej, zgodnie z § 16 i § 17 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.).

Stosownie do art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

W myśl § 2 powołanego artykułu, skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

W prawodawstwie polskim obowiązuje zasada swobody umów, w ramach której strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez prawo. Zasada ta ma również zastosowanie na gruncie prawa podatkowego.

Przy ustalaniu wysokości należności za sprzedawane samochody używane, Zainteresowany określił kwotę sprzedaży (cenę), którą otrzymał od nabywców swoich towarów.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. Nr 97, poz. 1050 ze zm.) przez cenę rozumie się wartość wyrażoną w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę; w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym.

Jeżeli, zdaniem Wnioskodawcy zwrot podatku akcyzowego miałby powodować korektę podatku należnego, musiałby on dokonać korekty faktury tytułem zmiany ceny (obniżenia) sprzedanych samochodów używanych.

Konsekwencją uznanej korekty byłby obowiązek wystawienia przez Wnioskodawcę faktur korygujących, zgodnie z zasadami wynikającymi z rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r.

Wystawione korekty faktur stanowiłyby podstawę do skorygowania podatku należnego, na zasadach określonych przepisami ustawy i ww. rozporządzenia, a w konsekwencji do złożenia korekt deklaracji VAT-7.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 18 stycznia 2007 r. daje Zainteresowanemu możliwość dokonania korekty podstawy opodatkowania oraz deklaracji VAT, jednak zgodnie z ww. przepisami ustawy i rozporządzenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.