INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 5 kwietnia 2008 r. (data wpływu 18 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego w związku z przekazaniem nieruchomości na cele osobiste – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego w związku z przekazaniem nieruchomości na cele osobiste.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą od dnia 1 maja 1991 r. w formie spółki cywilnej. W grudniu 2002 r. ww. Spółka została przekształcona w spółkę jawną (art. 26 ust. 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych – Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.). Z uwagi na zwiększające się obroty i konieczność wpisu do KRS, w drugiej połowie roku 2008 Wnioskodawca planuje przekształcenie w spółkę kapitałową – spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Przedmiotem działalności Spółki jest – zgodnie z PKD 45.21A – wykonywanie robót ogólnobudowlanych związanych ze wznoszeniem budynków. Usługi świadczone są na rzecz podatników prowadzących działalność gospodarczą, jak i osób fizycznych nieprowadzących działalności. W przedmiotowej działalności występuje wyłącznie sprzedaż opodatkowana. Na potrzeby prowadzonej działalności w branży budowlanej Spółka nabywała środki trwałe. W maju 1994 r. osoby fizyczne (wspólnicy spółki cywilnej) nabyły, na podstawie rachunku uproszczonego (bez VAT) obiekt (będący siedzibą prowadzonej działalności), na który składały się działka, a także dwa budynki: gospodarczy i produkcyjno – administracyjny. Całość nabytej nieruchomości wniesiono aportem do Spółki. W grudniu 2003 r. została zakończona modernizacja – rozbudowa budynku gospodarczego pozwalająca przystosować budynek do potrzeb Wnioskodawcy. Z wszystkich faktur dotyczących modernizacji budynku Wnioskodawca odliczał podatek naliczony. Od roku 2004 naliczano amortyzację, po podwyższeniu wartości inwentarzowej środka trwałego. W chwili przekształcenia ze spółki jawnej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością przedmiotowy obiekt Wnioskodawca zamierza wycofać z dotychczasowej działalności. Będzie on stanowił prywatny majątek dwóch wspólników, tak jak został pierwotnie nabyty.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jak prawidłowo rozliczyć podatek od towarów i usług w związku z wycofaniem przedmiotowej nieruchomości z działalności gospodarczej...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Przy wycofaniu nieruchomości z działalności gospodarczej, należy w myśl obecnych przepisów o VAT, rozliczyć korektę tak jak w przypadku sprzedaży środka trwałego przed upływem 10 lat. Korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do pozostałego okresu korekty, nie czekając do końca tego okresu. Korekty należy dokonać w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpi przekazanie obiektu. W związku z tym, iż w prowadzonej działalności gospodarczej występuje wyłącznie sprzedaż opodatkowana proporcja jaka zostanie zastosowana wyniesie 100%.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 7 ust. 2 cyt. ustawy o VAT przez dostawę towarów rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

• jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.
  
  

Z treści wniosku wynika, iż przedmiotowa nieruchomość została wniesiona aportem do Spółki i w związku z tą czynnością Podatnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości lub w części, zatem nie został spełniony warunek, o którym mowa wyżej.

W świetle powyższego uznać należy, iż nieodpłatne przekazanie środków trwałych w postaci nieruchomości na cele osobiste nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w związku z tym nie będzie podlegało opodatkowaniu tym podatkiem.

Należy podkreślić, iż w związku z tym, że przekazanie ww. obiektu nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług sytuacja ta może nie pozostać bez wpływu na prawo do odliczenia przez Spółkę podatku naliczonego z tytułu zakupów inwestycyjnych dotyczących tej nieruchomości.

W myśl art. 86 ust. 1 cyt. ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 cyt. ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to zgodnie z art. 90 ust. 2 ww. ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

W myśl natomiast art. 90 ust. 3 proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Stosownie do art. 91 ust. 1 ustawy o VAT, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4, a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy o VAT, w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 21 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 90, poz. 756) w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym, są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat a w przypadku nieruchomości w ciągu 10 lat, licząc począwszy od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości – jednej dziesiątej, kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i ust. 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty (art. 91 ust. 3 powołanej ustawy).

Należy podkreślić, iż ustawodawca ustalił również zasady postępowania w sytuacji gdy w okresie korekty nastąpi sprzedaż towaru.

Zgodnie z art. 91 ust. 4 – 6 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów, o których mowa w ust. 2, uważa się, że towary te są nadal używane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty. Korekta po sprzedaży, o której mowa w ust. 4, powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż. W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1. opodatkowane – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru związane jest z czynnościami opodatkowanymi;
2. zwolnione lub nie podlegały opodatkowaniu – do obliczenia korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi lub niepodlegającymi opodatkowaniu.
   
   

W tym miejscu należy przytoczyć przepis art. 91 ust. 7 cytowanej ustawy, zgodnie z którym przepisy art. 91 ust. 1 – 5 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi. Ten ostatni przepis adresowany jest więc do podatników, którzy wykorzystywali nabyty towar do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługiwało prawo do odliczenia całości podatku naliczonego. Przepis nakazuje więc dokonanie korekty również tym podatnikom, którzy odliczyli podatek naliczony w całości, jako że nabyty towar służył wyłącznie sprzedaży opodatkowanej.

Jak wynika z wniosku, Spółka nabywając przedmiotową nieruchomość nie miała prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, jednakże w grudniu 2003 r. zakończyła modernizację – rozbudowę budynku gospodarczego i w związku z tymi wydatkami dokonywała obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługiwało Wnioskodawcy na podstawie przepisów ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.).

Podkreślić należy, iż ww. nieruchomość, która była wykorzystywana tylko i wyłącznie do czynności dających prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z chwilą wycofania z działalności gospodarczej (czynność niepodlegająca opodatkowaniu) zmienia swoje przeznaczenie i od tego momentu związana jest z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ponieważ jednak w przedmiotowej sprawie nakłady inwestycyjne poczynione zostały przed dniem 1 maja 2004 r. zgodnie z art. 163 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w odniesieniu do korekty stosuje się przepisy art. 20 ust. 5 ww. ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, a więc Wnioskodawca od wydatków poniesionych w tym okresie, nie będzie zobowiązany do dokonania korekty.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.