INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana M. B., przedstawione we wniosku z dnia 27 listopada 2007 r. (data wpływu 27 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wyceny spisu z natury – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 grudnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wyceny spisu z natury.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Na podstawie aktu notarialnego Repertorium A numer XXX z dnia 8 lipca 2005 r., Gmina X oddała Wnioskodawcy działki gruntu numer 245/2, 245/3, 245/4 położone w X, o powierzchni 1,5099 ha, w wieczyste użytkowanie, odpłatnie, na lat dziewięćdziesiąt dziewięć (99) licząc od daty tego aktu oraz sprzedała Wnioskodawcy prawo własności budynków i budowli posadowionych na tych działkach, jako przedmiot odrębnej własności. Z tytułu tej transakcji Wnioskodawca zapłacił kwotę 142.908,50 zł plus VAT, razem brutto 174.348,37 zł – pierwszej opłaty rocznej za ustanowienie wieczystego użytkowania (równej 25% ceny gruntu - 571.634,00 zł) oraz cenę budynków tj. 758.366,00 zł, razem 932.714,37 zł.

Wnioskodawca nabył nieruchomość w celu przebudowy budynków użytkowych na mieszkalne, budowy nowych budynków mieszkalnych i dalszej sprzedaży wyodrębnionych mieszkań wraz z ułamkowymi częściami w prawie wieczystego użytkowania gruntu.

Działki te zostały dwukrotnie podzielone. Nabyte na podstawie ww. aktu prawnego dwa budynki użytkowe zostały przebudowane na budynki mieszkalne, w których wyodrębniono lokale mieszkalne w celu dalszej sprzedaży wraz z udziałem w prawie użytkowania wieczystego gruntu, na którym te budynki są posadowione. Mieszkania te wraz z tym udziałem, zostały już sprzedane lub będą sprzedane w najbliższej przyszłości.

Jeden budynek wraz z prawem wieczystego użytkowania działki gruntu, na którym jest posadowiony, został wniesiony aportem do spółki z o.o. na podstawie aktu notarialnego z 2006 roku.

Prawa wieczystego użytkowania pozostałych działek (powstałych po podziałach) również zostały wniesione jako aport do spółki z o.o. w 2007 roku.

Nabycie udziałów w spółce z o.o. za przedmiotowe aporty zostało w obu przypadkach wpisane do Krajowego Rejestru Sądowego w 2007 roku.

Wnioskodawca prowadzi od 2005 roku działalność gospodarczą - zagospodarowanie i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek (PKD 70.11.Z) - jako firma jednoosobowa, na zasadach ogólnych, ewidencjonując zdarzenia gospodarcze w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, a na koniec każdego roku podatkowego sporządza spis z natury.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowa jest wycena spisu z natury na koniec roku podatkowego, (którym w firmie Wnioskodawcy jest produkcja niezakończona), jedynie w wartości kosztów materiałów bezpośrednich zużytych do tej produkcji tj. bez uwzględnienia usług dotyczących budowanych budynków, kosztów zatrudnienia, energii itp., a także bez uwzględnienia prawa wieczystego użytkowania gruntu...

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowa jest wycena spisu z natury na koniec roku podatkowego, który w jego firmie stanowi produkcja niezakończona jedynie w wartości kosztów materiałów bezpośrednich zużytych do tej produkcji bez uwzględnienia usług dotyczących budowanych budynków, kosztów zatrudnienia, energii itp., a także bez uwzględnienia prawa wieczystego użytkowania gruntu.

Powyższe Wnioskodawca wywodzi z treści § 29 ust. 3 rozporządzenia z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2003 r. Nr 152, póz. 1475 ze zm.) i art. 23 ust 1 pkt 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z § 17 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2003 r. Nr 152, poz. 1475 ze zm.) zakup materiałów podstawowych oraz towarów handlowych musi być wpisany do księgi, z zastrzeżeniem § 30, niezwłocznie po ich otrzymaniu, najpóźniej przed przekazaniem do magazynu, przerobu lub sprzedaży.

Objaśnienia do podatkowej księgi przychodów i rozchodów wskazują, że do wpisywania zakupu materiałów oraz towarów handlowych wg cen zakupu przeznaczona jest kol. 10. Według § 3 pkt 1 lit. a) ww. rozporządzenia towarami są: towary handlowe, materiały podstawowe i pomocnicze, półwyroby (półfabrykaty), wyroby gotowe, braki i odpady oraz materiały przyjęte od zamawiających do przerobu lub obróbki, z tym że towarami handlowymi są wyroby przeznaczone do sprzedaży w stanie nieprzerobionym; towarami handlowymi są również produkty uboczne uzyskiwane przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej.

Zatem jeżeli grunty wraz z budynkami zakupione zostały do celów handlowych tj. z przeznaczeniem do dalszej odsprzedaży lub sprzedaży po wybudowaniu na nich budynków, są towarem handlowym. Prawidłowe zatem jest księgowanie zakupionych gruntów, budynków, materiałów budowlanych i usług (za których częściową realizację Wnioskodawca otrzymuje faktury) w kolumnie 10 podatkowej księgi przychodów i rozchodów „Zakup towarów handlowych i materiałów wg cen zakupu”. W sytuacji gdy podatnik w roku podatkowym, w którym zakupił ww. nieruchomości nie osiągnął przychodu z ich zbycia jest zobowiązany do ujęcia ich w spisie z natury na koniec roku.

Spisem z natury należy objąć również produkcję w toku i wyroby gotowe.

Zgodnie bowiem z § 27 ww. rozporządzenia, podatnicy są obowiązani do sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów, zwanego dalej "spisem z natury", na dzień 1 stycznia, na koniec każdego roku podatkowego, na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego, a także w razie zmiany wspólnika, zmiany proporcji udziałów wspólników lub likwidacji działalności.

Podatnicy mogą także sporządzać spis z natury w innym terminie niż wskazany w § 27 ww. rozporządzenia. W takim przypadku ciąży na nich obowiązek zawiadomienia o zamiarze sporządzenia spisu właściwego naczelnika urzędu skarbowego (§ 28 ust. 4 ww. rozporządzenia). Sposób sporządzenia spisu i jego wyceny regulują przepisy § 28 i 29 ww. rozporządzenia.

Zgodnie § 29 ust. 1 rozporządzenia, podatnik jest obowiązany wycenić materiały i towary handlowe objęte spisem z natury według cen zakupu lub nabycia albo według cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu, jeżeli są one niższe od cen zakupu lub nabycia; spis z natury półwyrobów (półfabrykatów), wyrobów gotowych i braków własnej produkcji wycenia się według kosztów wytworzenia, a odpadów użytkowych, które w toku działalności utraciły swoją pierwotną wartość użytkową, wycenia się według wartości wynikającej z oszacowania uwzględniającego ich przydatność do dalszego użytkowania.

W myśl ust. § 29 ust. 3 ww. rozporządzenia przy działalności usługowej i budowlanej produkcję niezakończoną wycenia się według kosztów wytworzenia, z tym że nie może to być wartość niższa od kosztów materiałów bezpośrednich zużytych do produkcji niezakończonej.

Zatem niesprzedany grunt i budynki (towary handlowe), w zależności od stopnia ich zaawansowania będą produkcją w toku bądź wyrobami gotowymi podlegającymi spisowi z natury na koniec okresu sprawozdawczego. Tym samym składniki objęte remanentem wyłączone zostają z kosztów uzyskania przychodów danego okresu sprawozdawczego, w którym nie uzyskano przychodu z ich sprzedaży.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wniosek w zakresie kosztów uzyskania przychodów i ich księgowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów został rozstrzygnięty pismem z dnia 25 marca 2008 r. nr ILPB1/415-8/08-2/GM, natomiast w zakresie wyksięgowania z kosztów uzyskania przychodów towarów handlowych został rozstrzygnięty pismem z dnia 25 marca 2008 r. nr ILPB1/415-8/08-3/GM.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.