INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 11.03.2008r. (data wpływu 14.03.2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku VAT dla prowadzonej działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14.03.2008r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku VAT dla prowadzonej działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Przedmiotem działalności Spółki jest prowadzenie kompleksowej gospodarki surowcami wtórnymi, a w szczególności ich gromadzenie, przetwarzanie i utylizacja. Spółka przyjmuje i przetwarza odpady na podstawie notyfikacji – zezwolenia wydanego w formie decyzji przez GIOŚ-Departament Transgranicznego Przemieszczania Odpadów.

Zezwolenie ściśle formalizuje cały proces i określa, m.in. przywożącego odpady, odbiorcę odpadów, ilość i termin realizacji dostaw, firmy transportowe upoważnione do realizacji transportu, odbiorcę paliwa alternatywnego (które powstaje w wyniku przetworzenia przywożonych odpadów).

W ramach posiadanych pozwoleń i na podstawie umowy zawartej z kontrahentem holenderskim, Spółka zobowiązana jest do przyjmowania odpadów dostarczanych przez tego kontrahenta z terenu Holandii. Dostawca holenderski obciążany jest przez Spółkę za każdą tonę przyjętego odpadu, wg stawek ustalonych w umowie.

Przyjmowane odpady to mieszanka o kodzie 19.12.12 (wg europejskiego Katalogu Odpadów), składająca się głównie z: tworzyw sztucznych, papieru, tekstyliów.

Przyjmowane odpady są na miejscu, w siedzibie Spółki poddawane operacji sortowania i homogenizacji w drodze rozdrabniania i mieszania. W wyniku tego procesu powstaje paliwo alternatywne o kodzie 19.12.10. Paliwo alternatywne przekazywane jest do cementowni w celu odzysku energetycznego. Z tego tytułu Spółka obciąża cementownię wg ustalonej umownie stawki za każdą tonę przekazanego paliwa. Odsortowana z odpadów frakcja tworzyw sztucznych, nadająca się do recyklingu, jest odsprzedawana.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Jaką stawkę podatku VAT powinna zastosować Spółka dla czynności przyjęcia odpadu o kodzie 19.12.12 od kontrahenta holenderskiego...
2. Jaką stawkę podatku VAT stosować winna Spółka do czynności przekazania do cementowni (za odpłatnością) paliwa alternatywnego o kodzie 19.12.10 powstałego na bazie przyjętego odpadu o kodzie 19.12.12, w wyniku jego przetworzenia...
3. Jaką stawkę podatku VAT powinna stosować spółka do czynności przekazania za odpłatnością odsortowanych tworzyw sztucznych
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Spółka stosowała w każdym z wymienionych przypadków stawkę podstawową 22%. Wykonywane czynności zaklasyfikowała wg PKWiU pod numerem 37.20.10 „odbiór i przetwarzanie odpadów”. Czynności sklasyfikowane pod takim symbolem nie znajdują się w żadnym z załączników do ustawy o podatku od towarów i usług. W trakcie kontroli podatkowej zakwestionowano stosowana przez Spółkę stawkę podatku w wysokości 22%. Według stanowiska Łódzkiego Urzędu Skarbowego Spółka powinna stosować stawkę w wysokości 7% i zaklasyfikować swoją działalność wg symbolu PKWiU 90.00.2 „Usługi w zakresie wywozu i zagospodarowania odpadów, pozostałe”.

Spółka podtrzymuje stanowisko, co do zastosowania klasyfikacji 37.20.10. Działalność Spółki nie powinna być traktowana jako wysypisko śmieci. Spółka nie podejmuje odpadów od dowolnego klienta, w tym od klientów indywidualnych, nie świadczy usług wywozu odpadów, usług komunalnych. Przyjęte odpady są przez Spółkę składowane czasowo do chwili przerobu na paliwo alternatywne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r. Nr 54 poz. 535 z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrz-wspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrz-wspólnotowa dostawa towarów
   
   

Przy czym przez dostawę towarów zasadniczo rozumie się zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, zaś przez świadczenie usług zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy.

Zgodnie z art. 8 ust 3 ustawy usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Towarem zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zarówno towary jak i usługi (za wyjątkiem usług elektronicznych) są identyfikowane na podstawie przepisów o statystyce publicznej zgodnie z art. 2 pkt 6 oraz art. 8 ust. 3 ustawy. Zgodnie z przepisem § 2 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2004r. Nr 89, poz. 844 z późn. zm.) do celów podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) o której mowa w § 3, nie dłużej jednak niż do 31 grudnia 2008r.

Zgodnie z załącznikiem do ww. rozporządzenia poz. 7.3 zaliczenie określonego produktu do właściwego grupowania PKWiU należy do obowiązków producenta (usługodawcy) tego produktu. Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

W przypadkach trudności w ustaleniu właściwego grupowania, do którego należy zaliczyć produkt, producent może zwrócić się o pomoc do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi związane z kompleksową gospodarką surowcami wtórnymi, a w szczególności ich gromadzeniem, przetwarzaniem i utylizacją, które klasyfikuje wg PKWiU pod poz. 37.20.10 jako „odbiór i przetwarzanie odpadów”.

Prowadzona przez Spółkę działalność gospodarcza klasyfikowana pod poz. 37.20.10 PKWiU w zakresie wszystkich czynności opisanych w pytaniach winna być opodatkowana stawką podatku w wysokości 22%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy - stawka podatku wynosi 22 %, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art.83, art.119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust.1.

Jednocześnie organ podatkowy informuje, że nie jest organem uprawnionym do dokonania klasyfikacji statystycznych. Powyższa interpretacja została wydana w oparciu o klasyfikację statystyczną wskazaną we wniosku przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock