INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani D. T. przedstawione we wniosku z dnia 18 grudnia 2007 r. (data wpływu do Biura KIP w Lesznie: 21 grudnia 2007 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatkowej za usługi wynajmu sal oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących świadczenie tych usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 grudnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatkowej za usługi wynajmu sal oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących świadczenie tych usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na zasadach ogólnych w zakresie usług rozrywkowych, tj. organizacja koncertów artystycznych, kabaretowych itp. Z koncertów organizowanych jako sprzedaż biletowa (stawka VAT 7%) Zainteresowany często otrzymuje faktury za wynajem sal kinowych, teatralnych oraz amfiteatrów z naliczonym podatkiem VAT według stawki VAT 22%, 7% lub z zastosowaniem zwolnienia od podatku.

W takich sytuacjach Wnioskodawca dokonuje odliczenia podatku naliczonego wynikającego z tych faktur.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Jak powinien być naliczany podatek VAT za wynajem ww. lokali...
2. Czy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących ten wynajem...

Zdaniem Wnioskodawcy, kina, teatry, amfiteatry powinny wystawiać faktury za wynajem sal ze stawką 22%, gdyż ich rola ogranicza się tylko do wynajmu pomieszczenia a nie współorganizacji koncertu.

W związku z tym, iż od 1 stycznia 2008 r. zmianie uległ art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, z prawa do odliczenia podatku nie można skorzystać w odniesieniu do podatku, który jest należny z tego tylko względu, iż został wykazany w fakturze. W sytuacji, gdy na mocy przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wykazany na fakturze podatek nie może być zaklasyfikowany (uznany) jako należny podatek VAT, odbiorcy takiej faktury nie przysługuje prawo do odliczenia, nawet jeśli zostanie on zapłacony.

Na tle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ad. 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów - w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do przepisu art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 cyt. ustawy. Usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119 ustawy o VAT (art. 8 ust. 3 ustawy).

Zgodnie z ogólną zasadą wynikającą z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podstawowa stawka podatku VAT wynosi 22%. Jej obniżenie możliwe jest tylko wówczas, gdy przewiduje to ustawa lub też rozporządzenia wykonawcze do ustawy.

Usługi w zakresie wynajmowania nieruchomości generalnie opodatkowane są podstawową, 22% stawką podatkową. Ustawa przewiduje zwolnienie od podatku jedynie dla usług w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o ściśle określonym charakterze.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. Pod pozycją 4 załącznika nr 4 do ustawy o VAT wykazane są „Usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, z wyłączeniem wynajmu lokali w budynkach mieszkalnych na cele inne niż mieszkaniowe” – PKWiU ex 70.20.11.

Żadne przepisy natomiast nie przewidują zwolnienia od podatku lub obniżonej stawki podatkowej dla usług w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze niemieszkalnym na własny rachunek, sklasyfikowanych w PKWiU pod symbolem 70.20.12.

Jak wynika z załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.) kina, sale koncertowe, teatry sklasyfikowane są w dziale 12 - Budynki niemieszkalne, w klasie 1261 – Ogólnodostępne obiekty kulturalne. Natomiast niezadaszone amfiteatry nie stanowiące budynków zaliczane są do obiektów inżynierii lądowej.

Z powyższego wynika, iż usługi polegające na wynajmowaniu sal kin, teatrów czy amfiteatrów nie mieszczą się w zakresie zwolnień przewidzianych w poz. 4 załącznika nr 4 do ustawy o VAT, zwolnienie to dotyczy bowiem wyłącznie nieruchomości mieszkalnych.

Z treści pytania nie wynika, aby podmioty dokonujące wynajmu świadczyły jakiekolwiek inne usługi np. zaliczane do grupowania PKWiU 92 – „Usługi związane z kulturą” zatem brak jest również podstaw do zwolnienia z opodatkowania na podstawie treści poz. 11 załącznika nr 4 do ustawy o VAT.

Podkreślenia wymaga fakt, że organ podatkowy nie jest organem uprawnionym do klasyfikowania danych usług lub towarów do odpowiednich symboli PKWiU.

Zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji statystycznych - na podstawie Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania, w tym także dla usług według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Urzędu Statystycznego w Ł., który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych. Tylko w przypadku prawidłowego zaklasyfikowania do właściwego grupowania PKWiU możliwie jest rozstrzygnięcie o zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług danego towaru lub usługi.

Ad. 2

Kwestie dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały uregulowane w Dziale IX (art. 86-95) ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 86 ust. 1 cyt ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Generalnie zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 cyt. wyżej ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

• z tytułu nabycia towarów i usług,

• potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,

• od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

– z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Ponadto, w myśl przepisu art. 86 ust. 10 i ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-4 oraz ust. 11, 12, 16 i 18. Natomiast, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za następny okres rozliczeniowy.

Ustawodawca umożliwił podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Zgodnie natomiast z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r.), nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Słuszne jest zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż na mocy powołanego wyżej art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, w przypadku czynności nie objętych opodatkowaniem podatkiem VAT (nie podlegających opodatkowaniu lub zwolnionych z podatku) samo naliczenie takiego podatku nie wiąże się z uprawnieniem do jego odliczenia.

W sytuacji opisanej we wniosku usługi polegające na wynajmie sal opodatkowane są 22% stawką VAT, zatem nie zachodzą w tym przypadku przesłanki, o których mowa w powołanym wyżej przepisie wyłączające prawo do odliczenia.

Jeżeli zatem nabywane przez Wnioskodawcę usługi zostaną zaklasyfikowane do grupowania PKWiU 70.20.12 – „Usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze niemieszkalnym na własny rachunek”, to Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z ich zakupem, pod warunkiem oczywiście spełnienia przesłanek pozytywnych określonych w art. 86 ust. 1 tej ustawy oraz niezaistnienia innych przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.