INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2008 r. (data wpływu 29 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów niezamortyzowanej części inwestycji w obcym środku trwałym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów niezamortyzowanej części inwestycji w obcym środku trwałym.

Wezwaniem z dnia 21 lutego 2008 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy zwrócił się do Wnioskodawcy o uzupełnienie wniosku poprzez wyczerpujące przedstawienie stanu faktycznego.

Pismami odpowiednio z dnia 26 lutego 2008 r. (data wpływu 28 lutego 2008 r.) oraz z 28 lutego 2008 r. (data wpływu 3 marca 2008 r.) i 6 marca 2008 r. (data wpływu 10 marca 2008 r.) uzupełniono wniosek w ww. zakresie.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniach przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od dnia 13 grudnia 2005 r., w ramach wykonywanej działalności gospodarczej, prowadzi Pani aptekę. Dnia 4 stycznia 2006 r. zawarła Pani na czas nieokreślony umowę podnajmu lokalu użytkowego. W dniu 16 lutego 2006 r. wynajęła Pani firmę budowlaną celem adaptacji pomieszczenia sklepowego na aptekę.

Całkowity koszt niniejszych nakładów wyniósł 81.885 zł 56 gr. Potraktowany został przez Panią jako inwestycja w obcym środku trwałym i począwszy od miesiąca maja 2006 r. objęty był 10% stawką amortyzacji w skali roku.

Dnia 25 kwietnia 2007 r. kontrahent, od którego podnajmowała Pani lokal, rozwiązał umowę z uwagi na fakt, iż budynek ulegnie rozbiórce. Z dniem 30 maja 2007 r. zakończono sprzedaż w dotychczas zajmowanym obiekcie, a miesiąc maj był ostatnim miesiącem, w jakim dokonano odpisu amortyzacyjnego.

Jednocześnie Wnioskodawca oświadczył, że w momencie zaprzestania sprzedaży we wskazanym lokalu - dnia 30 maja 2007 r. (przekazanie lokalu wynajmującemu) pomieszczenia te były doprowadzone do stanu pierwotnego. Nie otrzymała Pani jednocześnie od wynajmującego zwrotu kosztów, jakie poniesione zostały przy adaptacji pomieszczeń pod prowadzoną aptekę.

Od września 2007 r. prowadzi Pani działalność w dotychczasowym zakresie (prowadzenie apteki) w nowym punkcie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy niezamortyzowana część inwestycji w obcym środku trwałym w kwocie 73.014 zł 62 gr. stanowi koszt uzyskania przychodu...

Zdaniem Wnioskodawcy niezamortyzowana część inwestycji w obcym środku trwałym może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodu za rok 2007.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z przepisu tego wynika, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo -skutkowym z przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Na mocy art. 23 ust. 1 pkt 6 omawianej ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeżeli środki te utraciły przydatność gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności.

W konsekwencji, w oparciu o wykładnię a contrario, należy przyjąć, że kosztem uzyskania przychodów są straty powstałe w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, w części, w jakiej nie zostały zamortyzowane, o ile środki te nie utraciły przydatności w wyniku zmiany rodzaju prowadzonej działalności.

W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zostało zdefiniowane pojęcie „likwidacji” środka trwałego. Natomiast w języku potocznym pojęcie „likwidacja” – w kontekście omawianego przypadku oznacza zniesienie, usunięcie lub rozwiązanie czegoś (vide: Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, http://sjp.pwn.pl). Nie ulega jednak wątpliwości, że w pojęciu „likwidacji” mieści się fizyczne unicestwienie danego środka trwałego.

Co do zasady wydatki na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie są kosztem uzyskania przychodów, chyba że dochodzi do odpłatnego zbycia tych wartości (art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie natomiast do postanowień art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 22c, niezależnie od przewidywanego okresu używania przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej „inwestycjami w obcych środkach trwałych”, o czym stanowi art. 22a ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przyjęta formuła prawna ww. normy prawnej oznacza, iż dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od nakładów poczynionych w cudzym obiekcie (inwestycja w obcym środku trwałym) dopuszczalne jest tylko w okresie jego używania.

W przedstawionym stanie faktycznym do dnia 30 maja 2007 r. podnajmowała Pani na cele prowadzonej działalności gospodarczej lokal, na który poniesiono nakłady. Niniejsze wydatki adaptacyjne, jak Pani podkreśla, potraktowane zostały jako inwestycja w obcym środku trwałym, a do miesiąca maja 2007 r. dokonywano od nich odpisów amortyzacyjnych z zastosowaniem 10% stawki amortyzacyjnej. Z uwagi na fakt, iż zajmowany lokal miał zostać poddany rozbiórce doszło do wypowiedzenia umowy podnajmu przez wynajmującego – bez winy najemcy (Wnioskodawca). Podnajmowany lokal został poddany rozbiórce po jego opuszczeniu przez Wnioskodawcę, jednocześnie przywróciła Pani podnajmowane pomieszczenie do stanu pierwotnego sprzed zawarcia umowy podnajmu. Nie doszło do zmiany rodzaju wykonywanej przez Panią działalności, tj. nadal prowadzi Pani aptekę.

Z powyższego wynika, iż miała miejsce likwidacja środka trwałego, albowiem nastąpiło faktyczne usunięcie tych nakładów. W rezultacie stwierdzić należy, że w tym przypadku, skoro Pani jako najemca dokonała przywrócenia stanu pierwotnego zajmowanego lokalu, tj. przeprowadziła demontaż poniesionych nakładów adaptacyjnych – doszło do likwidacji środka trwałego, a niezamortyzowana część nakładów może być uwzględniona w kosztach uzyskania przychodów 2007 r.

Okoliczności tej nie zmienia fakt, iż budynek, w którym znajdowały się uprzednio usunięte nakłady poddany został rozbiórce po tym, jak opuścił go Wnioskodawca.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz, że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.