INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 20 grudnia 2007 r. (data wpływu 2 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na opłaty za studia wyższe - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na opłaty za studia wyższe.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Z dniem 20 listopada 2007 roku rozpoczął Pan prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług transportowych pojazdami uniwersalnymi, mieszczących się w grupowaniu PKD 60.24B i jest Pan właścicielem firmy. Wspomnianą działalność prowadzi Pan jednoosobowo-jako osoba fizyczna. Obecnie kontynuuje Pan studia niestacjonarne w Wyższej Szkole i jest studentem I roku studiów II stopnia.

Jest Pan podatnikiem podatku od towarów i usług „VAT” i zdarzenia gospodarcze, dla potrzeb podatku dochodowego, ewidencjonuje Pan w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy opłacane przez Pana czesne za studia można w całości zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów z działalności gospodarczej i zaksięgować w podatkowej księdze przychodów i rozchodów...

Zdaniem Wnioskodawcy wiedza, którą zdobywa na studiach ma związek i jest przydatna w bardzo dużym stopniu w prowadzonej działalności gospodarczej, co w konsekwencji będzie wpływać w przyszłości na rozwój Pańskiej firmy i spowoduje uzyskanie większych przychodów.

Przepis art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwala do zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodu wydatków, które są poniesione w celu osiągnięcia przychodów, a które nie zostały wymienione w art. 23 ustawy. W katalogu wydatków, które nie uznaje się za koszty uzyskania przychodów nie zostały wymienione wydatki na czesne za studia w szkołach wyższych. W Pana ocenie, zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów czesnego za wspomniane studia byłoby zgodne z przepisami zawartymi w art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy. Oznacza to, że mogą być to wydatki bezpośrednio lub pośrednio związane z celem, jakim jest uzyskanie przychodu. Dla potrzeb podatkowych ważne jest, że koszt podatkowy musi być poniesiony w określonym celu, zatem podatnik winien wykazać związek między wydatkiem a przychodem, działając w przekonaniu, że poniesienie kosztu doprowadzi do osiągnięcia lub zwiększenia przychodów. W przypadku osób prowadzących działalność gospodarczą wydatki muszą być związane z wykonywaną działalnością gospodarczą, poniesione w celu uzyskania przychodów z tej działalności i nie mogą być wymienione w katalogu wydatków nie uznanych za taki koszt, zawartym w art. 23 updof.

Jeżeli ponoszone wydatki na podwyższenie kwalifikacji zawodowych mają bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a w konsekwencji będą miały wpływ na powstanie lub zwiększenie, obecnie lub w przyszłości przychodu, to wydatki na ten cel mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Należy zaznaczyć jednak, że wykazanie związku przyczynowego pomiędzy poniesionymi wydatkami, a wykonywaną działalnością gospodarczą oraz ich wpływ na wysokość osiągniętych przychodów spoczywa na podatniku.

Do stwierdzenia, czy wydatek poniesiony przez Wnioskodawcę na opłacenie czesnego za studia może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, istotnym jest ustalenie:

• czy taki wydatek związany jest z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i które mają z nią związek,
• czy taki wydatek służy tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia nie związanego z działalnością, a więc który co do zasady ma charakter osobisty.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że ponosi Pan wydatki na podnoszenie kwalifikacji przez studia na kierunku Turystyka i Rekreacja o specjalności Logistyka Transportowa w Gospodarce Turystycznej, w związku z czym nabywa wiedzę, która przyczyni się do podniesienia kwalifikacji zawodowych i pozwoli w późniejszym okresie na rozwój firmy i będzie miało wpływ na zwiększenie uzyskiwanych przez Pana przychodów. Choć poniesiony wydatek trudno przypisać konkretnym przychodom, to jako przydatny do prawidłowego wykonywania działalności gospodarczej, może stanowić koszt uzyskania przychodów.

Reasumując powyższe należy stwierdzić, iż faktycznie poniesione i właściwie udokumentowane wydatki na pokrycie kosztów studiowania należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów i ewidencjonować w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.