INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 7 grudnia 2007 r. (data wpływu do Biura KIP w Lesznie: 12 grudnia 2007 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 lutego 2008 r. (data wpływu: 22 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych z naprawami powypadkowymi autobusów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 grudnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych z naprawami powypadkowymi autobusów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca posiada autobusy ubezpieczone tylko ubezpieczeniem obowiązkowym OC. Spółka nie wykupuje ubezpieczenia dobrowolnego AC. W wyniku zdarzeń drogowych autobusy uczestniczą w kolizjach, których sprawcami są inni kierowcy ubezpieczeni u różnych ubezpieczycieli. W wyniku tych kolizji powstają szkody na mieniu Spółki i niezbędne jest dokonywania napraw powypadkowych. Naprawy te wykonywane są zarówno siłami własnymi Spółki, jak również przez inne wyspecjalizowane podmioty.

W związku z brakiem AC koszty remontów powypadkowych, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 50 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kwalifikowane są jako wydatki nie stanowiące kosztów uzyskania przychodu.

Podatek VAT naliczony w fakturach dokumentujących zakup materiałów lub usług związanych z naprawą powypadkową nie jest odliczany przez Spółkę w deklaracji VAT-7 w związku z brakiem możliwości zakwalifikowania tych wydatków do kosztów uzyskania przychodu. Odszkodowania powypadkowe otrzymywane przez Spółkę nie stanowią przychodu na mocy art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy podatek VAT naliczony w fakturach zakupowych wystawionych na Spółkę, związanych bezpośrednio z kosztami napraw powypadkowych autobusów nieobjętych ubezpieczeniem dobrowolnym może zostać odliczony w rozliczeniu deklaracji VAT-7, w miesiącu którego dotyczy...

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek VAT naliczony w fakturach zakupowych nie może być odliczany w rozliczeniu miesiąca i ujmowany w deklaracji VAT-7. Wobec braku ubezpieczenia dobrowolnego dotyczącego autobusów koszty napraw powypadkowych powstałych w wyniku kolizji drogowych nie są kwalifikowane w Spółce jako koszty uzyskania przychodów. Przychody z tytułu odszkodowań powypadkowych nie są zaliczane do przychodów podatkowych.

Na tle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 cyt. wyżej ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ustawodawca umożliwił podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Jedna z takich przesłanek negatywnych określona została w art. 88 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy. Z przepisu tego wynika bowiem, iż obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Z opisu stanu faktycznego zawartego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca nie objął autobusów ubezpieczeniem dobrowolnym. Zainteresowany stwierdził, iż w związku z tym nie ma prawa do zaliczenia wydatków związanych z naprawami powypadkowymi do kosztów uzyskania przychodu. Wskazał również, iż odszkodowanie powypadkowe nie stanowi przychodu w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.). W przedmiotowym przypadku wystąpiły zatem przesłanki negatywne, określone w art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, powodujące wyłączenie prawa do odliczenia.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdza się, iż ponieważ wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na naprawy powypadkowe autobusów nieobjętych ubezpieczeniem dobrowolnym nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, zatem podatek naliczony z faktur dokumentujących te wydatki nie podlega odliczeniu.

W niniejszej interpretacji nie odniesiono się do zawartej w stanowisku Wnioskodawcy oceny zdarzenia z punktu widzenia podatku dochodowego od osób prawnych, ponieważ kwestia ta nie była przedmiotem zapytania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.