INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. X, przedstawione we wniosku z dnia 10 stycznia 2008r. (data wpływu 23 stycznia 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie wymaganej dokumentacji dla zastosowania stawki 0% w eksporcie towarów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 stycznia 2008r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej wymaganej dokumentacji dla zastosowania stawki 0% w eksporcie towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność w zakresie produkcji, eksportu i dystrybucji materiałów ogniotrwałych w Polsce i poza granicami kraju. W związku z dokonywanymi transakcjami eksportowymi korzysta z usług zewnętrznej agencji celnej (dalej Agencja), która obsługuje Spółkę w zakresie odpraw i gromadzenia dokumentów celnych. W 2007r. polska administracja celna wdrożyła System Kontroli Eksportu (ang. ECS – Eksport Control System) polegający na zamianie dotychczasowych „papierowych” dokumentów eksportowych elektronicznymi zgłoszeniami celnymi.

Podstawą do wdrożenia ogólnoeuropejskiego systemu obsługującego elektroniczne zgłoszenia celne, jakim jest ECS stanowi Rozporządzenie (WE) nr 648/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 kwietnia 2005r. zmieniające Wspólnotowy Kodeks Celny oraz Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1875/2006 z dnia 18 grudnia 2006r. zmieniające rozporządzenie wykonawcze do Wspólnotowego Kodeksu Celnego. W Polsce, zgodnie z informacjami przekazywanymi przez Ministerstwo Finansów, uruchomienie pełnej funkcjonalności I fazy Systemu Kontroli Eksportu (ECS) nastąpiło 31 sierpnia 2007r.

Z uwagi na fakt, że obecnie Agencja Celna nie otrzymuje „papierowego” potwierdzenia dokonanego eksportu (SAD-3), zmianie uległ też dotychczasowy obieg dokumentów celnych pomiędzy Agencją a Spółką. Po wdrożeniu systemu ECS Agencja zamiast SAD-3 przesyła do Spółki elektroniczną kopię dokumentu IE-599 otrzymanego z systemu ECS. Komunikat IE-599 stanowi potwierdzenie dokonania eksportu zgodnie z wyjaśnieniami zamieszczonymi na stronach internetowych Ministerstwa Finansów, w świetle których „od dnia 31 sierpnia 2007r. za dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług należy uznać dokument elektroniczny komunikat IE-599 przesłany przez urząd celny wywozu”. Agencja posiada klucz do bezpiecznej transmisji danych, który zapewnia otrzymywanie przez Agencję wiarygodnych komunikatów elektronicznych wysyłanych przez urzędy celne za pośrednictwem systemu ECS. Po otrzymaniu komunikatów IE-599 Agencja przesyła je do Spółki w formie elektronicznej (forward). Spółka archiwizuje otrzymane w formie elektronicznej od Agencji komunikaty IE-599, drukując otrzymane komunikaty i dołączając je do odpowiednich kopii faktur sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opisana powyżej procedura otrzymywania i archiwizacji dokumentów potwierdzających fakt dokonania eksportu jest prawidłowa i wystarczająca do zastosowania stawki 0% VAT dla transakcji eksportowych (potwierdzonych komunikatem IE-599 wygenerowanym przez system ECS, przesyłanym do Agencji Celnej, a następnie w formie elektronicznej do Spółki)...

Zdaniem Wnioskodawcy, przyjęta procedura jest wystarczająca i prawidłowa dla celów VAT. Zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy o VAT „stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty”. Jak wskazuje MF w cytowanym już piśmie, od dnia 31 sierpnia 2007r. za dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty w rozumieniu przepisów VAT należy uznać komunikat IE-599. Komunikat ten jest przesyłany przez urząd celny do agencji celnej obsługującej Spółkę z godnie z procedurami przyjętymi dla celów celnych. Następnie komunikat ten jest przesyłany w formie elektronicznej do Spółki i archiwizowany poprzez wydruk i dołączenie do kopii faktury sprzedaży.

Ustawa o VAT ani wydane na jej podstawie przepisy wykonawcze nie przewidują szczególnych wymogów formalnych dla potwierdzenia eksportu poza otrzymaniem odpowiedniego dokumentu (obecnie w formie elektronicznej). Tym samym należy uznać, że forma przyjęta przez strony jest właściwa i wystarczająca. W szczególności nie byłoby zasadne wymaganie od Agencji celnej drukowania i uwierzytelniania poszczególnych egzemplarzy komunikatów IE-599, skoro żaden przepis prawa podatkowego tego nie wymaga.

Dodatkowo, zgodnie z art. 187 par. 3 Ordynacji podatkowej fakty znane organowi podatkowemu z urzędu nie wymagają dowodu. Urząd Skarbowy w wypadku kontroli ma możliwość weryfikacji w systemie ECS (poprzez system KRET – Krajowy Rejestr Eksportu Towarów) faktu eksportu i dostarczenia komunikatu IE-599, jest to więc fakt znany organowi z urzędu. Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca podaje orzecznictwo sądów (NSA oraz WSA w Warszawie).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarówi usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę dla celów wyposażenia lub zaopatrzenia łodzi rekreacyjnych oraz prywatnych statków powietrznych lub innych prywatnych środków transportu, w tym środków transportu, o których mowa w art. 16 rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 288 z 29.10.2005, str. 1).
   
   

Zgodnie z art. 41 ust. 4 ww. ustawy, w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a) ustawy, stawka podatku wynosi 0%.

Zgodnie natomiast z przepisem art. 41 ust. 6 ustawy o VAT, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się w eksporcie towarów, pod warunkiem, że podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty. Oznacza to, iż prawo do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% z tytułu eksportu towarów uzależnione jest od posiadania przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty. Obecnie takim dokumentem jest, co do zasady, karta 3 SAD.

Jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed złożeniem deklaracji podatkowej za ten okres. W razie nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju (art. 41 ust. 7 ustawy o VAT). Przepis ust. 7 stosuje się w przypadku, gdy podatnik posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu (ust. 8 art. 41 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 41 ust. 11 ww. ustawy o VAT przepisy art. 41 ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b), jeżeli podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, posiada kopię dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Wspólnoty. Z dokumentu tego musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania prawne, eksportem towarów jest więc potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów. Ustalając zakres zastosowania przepisu art. 41 ust. 6, 7 i 11 ustawy o podatku od towarów i usług właściwym staje się przyjęcie uregulowań zawartych w przepisach prawa celnego. Warunkiem zastosowania preferencyjnej stawki 0% jest bowiem posiadanie stosownych dokumentów spełniających warunki określone w przepisach celnych, które będą jednoznacznie potwierdzać wywóz towarów poza granicę Wspólnoty.

Kwestia dokonywania zgłoszeń celnych została uregulowana rozporządzeniem Komisji (EWG) Nr 2454 z dnia 2 lipca 1993r. ustanawiającym przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. U. UE. L. Nr 253, poz. 1 ze zm.).

Zgodnie z pkt 14 preambuły rozporządzenia Komisji (WE) Nr 1875/2006 z dnia 18 grudnia 2006r. zmieniającego rozporządzenie (EWG) Nr 2454/93 ustanawiające przepisyw celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. U. UE. L. Nr 360, poz. 64 ze zm.) organy celne zostały zobowiązane do zastąpienia w procedurze wywozu, uszlachetniania biernego oraz powrotnego wywozu, obecnej procedury z zastosowaniem dokumentów w formie papierowej procedurą elektronicznej wymiany danych.

Z dniem 31 sierpnia 2007r., w związku z uruchomieniem w Polsce pełnej funkcjonalności I fazy Systemu Kontroli Eksportu (ang. Export Control System, ECS), uległy zmianie zasady dokonywania zgłoszeń do procedury wywozu, procedury uszlachetniania biernego oraz powrotnego wywozu po gospodarczej procedurze celnej.System ECS pozwala na elektroniczną obsługę zgłoszenia wywozowego przesyłanego przez zgłaszającego/eksportera, zarówno w urzędzie celnym wywozu, jak też w urzędzie celnym wyprowadzenia i opiera się na obiegu komunikatów elektronicznych pomiędzy urzędami celnymi a podmiotami dokonującymi zgłoszeń celnych.

Tak więc w chwili obecnej, w przypadku dokonywania eksportu, potwierdzanie wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty może odbywać się z wykorzystaniem systemu ECS lub poza tym systemem. Każda z tych dwóch form dokumentu jest równorzędna.Gdy procedura wywozu obsługiwana jest poza systemem ECS, zasady potwierdzenia wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty dla celów podatku od towarów i usług takie jak dotychczas. Dokumentem potwierdzającym dokonanie wywozu, co do zasady, pozostaje karta 3 SAD.

Natomiast w przypadku gdy procedura wywozu obsługiwana jest przez system ECS, zgodnie z art. 796e ww. rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2454/93, wprowadzonego w życie przepisem art. 1 pkt 57 cyt. rozporządzenia Komisji (WE) Nr 1875/2006 z dnia 18 grudnia 2006r., urząd celny wywozu potwierdza fizyczne wyprowadzenie towarów przesyłając zgłaszającemu komunikat „Potwierdzenie wywozu” – komunikat IE-599.Podpisany i przesłany w systemie ECS przy użyciu klucza do bezpiecznej transmisji danych komunikat IE-599 jest dokumentem potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty. Komunikat ten zawiera dane zgłoszenia z momentu zwolnienia zgłoszenia do procedury wywozu oraz informację o potwierdzeniu wywozu lub zatrzymaniu towaru na granicy.

Jednocześnie należy zauważyć, iż w przypadku eksportu pośredniego, zdefiniowanego w art. 2 pkt 8 lit. b) ustawy o podatku od towarów i usług, na podstawie art. 41 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług, prawo do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% przysługuje, jeżeli podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, posiada kopię dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Wspólnoty. Potwierdzenie dokonania wywozu towarów otrzymuje w tym przypadku zgłaszający, którym co do zasady jest nabywca – podmiot zagraniczny. W przypadku, gdy zgłoszenie celne obsługiwane jest w Systemie Kontroli Eksportu, właściwy urząd celny powinien potwierdzić wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty przez fizyczne wydanie podatnikowi nieposiadającemu siedziby na terytorium RP potwierdzenia wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty, polegające na wydruku komunikatu IE-599 oraz zamieszczeniu na nim pieczęci i podpisu. Kopia takiego potwierdzenia uprawnia podatnika do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% z tytułu eksportu towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b) ustawy o podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż zewnętrzna agencja celna, która obsługuje Wnioskodawcę w zakresie odpraw i gromadzenia dokumentów celnych, nie otrzymuje „papierowego” potwierdzenia dokonanego eksportu (SAD-3). Posiada ona natomiast klucz do bezpiecznej transmisji danych, który zapewnia otrzymywanie przez Agencję wiarygodnych komunikatów elektronicznych wysyłanych przez urzędy celne za pośrednictwem systemu ECS. Po otrzymaniu komunikatów IE-599 Agencja przesyła je do Spółki w formie elektronicznej (forward). Spółka archiwizuje otrzymane w formie elektronicznej od Agencji komunikaty IE-599, drukując otrzymane komunikaty i dołączając je do odpowiednich kopii faktur sprzedaży.

Wobec powyższego należy uznać, iż otrzymane przez Wnioskodawcę od Agencji celnej komunikaty IE-599 stanowią dokumenty, o których mowa w art. 41 ust. 6 cyt. ustawy o VAT, o ile zagwarantowana będzie autentyczność ich pochodzenia oraz integralność ich treści.

Należy również zauważyć, iż zgodnie art. 112 cyt. ustawy podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Zatem Spółka zobowiązana jest do przechowywania komunikatów IE-599 w formie elektronicznej do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Zwrócić też trzeba uwagę na fakt, że zgodnie natomiast z przepisem art. 41 ust. 6 ustawy o VAT, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się w eksporcie towarów, pod warunkiem, że podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty. Oznacza to, iż prawo do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% z tytułu eksportu towarów uzależnione jest od posiadania przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty. Natomiast okoliczność, iż Urząd Skarbowy w wypadku kontroli ma możliwość weryfikacji w systemie ECS (poprzez system KRET – Krajowy Rejestr Eksportu Towarów) faktu eksportu i dostarczenia komunikatu IE-599, nie zwalnia eksportera od konieczności spełnienia wymagań wynikających z ww. art. 41 ust. 6 ustawy o VAT.

Ponadto należy stwierdzić, iż powołane przez Spółkę we wniosku wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie są rozstrzygnięciami w konkretnych sprawach, osądzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe, o ile zagwarantowana będzie autentyczność pochodzenia oraz integralność treści otrzymywanych przez Wnioskodawcę od Agencji celnej komunikatów IE-599.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.