INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 06.02.2008 r. (data wpływu 15.02.2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie sporadycznego charakteru świadczonych usług - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15.02.2008 r. wpłynął ww. wniosek (uzupełniony pismem z dnia 05.03.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie sporadycznego charakteru świadczonych usług.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką której przedmiotem działalności jest prowadzenie sklepu (marketu) ze sprzętem elektronicznym i AGD. W ramach prowadzonej działalności Spółka zamierza zawrzeć z wybranymi bankami, bądź innymi instytucjami finansowymi umowy o współpracę w zakresie organizacji finansowania sprzedaży kredytem bankowym . Celem tych umów jest umożliwienie bankom prowadzenia na terenie marketu działalności związanej z udzielaniem kredytów wspieranie przez Wnioskodawcę tej działalności. W ramach zawieranych umów Spółka będzie świadczyła na rzecz banków takie usługi jak:

1. udostępnienie powierzchni dla Punktu Obsługi Klienta,
2. udzielanie informacji i propagowanie aktualnych warunków kredytowania przez bank,
3. wystawianie zleceń pro-forma będących jednocześnie wnioskami kredytowymi; na podstawie tych zleceń banki będą też dokonywały oceny zdolności kredytowej klientów,
4. zbieranie danych na rzecz banków, celem ich przetwarzania.
   
   

Za tak świadczone usługi, Spółka będzie pobierała wynagrodzenie, uzależnione od wartości udzielonych przez bank kredytów, powiększone o opłatę stałą.

Zgodnie z opinią Urzędu Statystycznego w Łodzi, usługi takie jak opisane powyżej mieszczą się w grupowaniu PKWiU 67.13.10-00.90 „Usługi pomocnicze związane z pośrednictwem finansowym, pozostałe, gdzie indziej niewymienione” Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z 18 marca 1997 r. (Dz.U. nr 42 poz. 264 ze zm.), która to klasyfikacja ma nadal zastosowanie dla celów podatku VAT. W uzupełnieniu wniosku, Strona wskazała, iż umowy zawierane są z bankami/instytucjami na czas nieokreślony z 3 miesięcznym terminem wypowiedzenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy usługi wskazane w stanie faktycznym mają charakter sporadyczny w rozumieniu art. 90 ust. 6 ustawy o VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi pośrednictwa finansowego są usługami wykonywanymi sporadycznie w rozumieniu art. 90 ust. 6 ustawy o VAT.

Zarówno ustawa o VAT jak i VI Dyrektywa (Dyrektywa Rady (EWG) z dnia 17 maja 1977 r. nr 77/388/EEC) nie definiują pojęcia „sporadyczny” bądź „incydentalny” (takiego pojęcia używa bowiem Dyrektywa). Według przedstawicieli doktryny pojęcie sporadyczny powinno być rozumiane jako odnoszące się do działalności niemającej charakteru podstawowej działalności podatnika, ani też stałej działalności drugorzędnej. Sporadyczność implikuje występowanie danych zdarzeń w sposób niepermanentny ale nie wyklucza ich powtarzalności (T.M „VAT. Komentarz. Rok 2006” s. 651). Interpretacja pojęcia „incydentalny” była również przedmiotem rozstrzygnięcia w ETS. Zdaniem Trybunału dane transakcje nie mogą być traktowane jako transakcje incydentalne jeśli stanowią bezpośrednie, stale i konieczne uzupełnienie działalności podstawowej podatnika (Wyrok ETS z 11.07.1996 r. Regie Dauphinoise Cabinet A. Forest SARL v. Ministre du Budget C- 306/94). W innym orzeczeniu Trybunał uznał, że czynność może być uznana za incydentalną jeśli dotyczy bardzo ograniczonego zasobu aktywów lub ich ilość jest stosunkowo niewielka biorąc pod uwagę ilość transakcji opodatkowanych jakie przeprowadza dany podatnik (Wyrok ETS z 29.04.2004 EDM v. Fazenda Publica C- 77/01).

Innymi słowy, powołane orzeczenia ETS definiują następujące przesłanki, które determinują kiedy transakcje wykonywane przez podatnika należy uznać za incydentalne:

• transakcje takie nie stanowią bezpośredniego, stałego i koniecznego uzupełnienia działalności podstawowej podatnika;
• transakcje takie dotyczą bardzo ograniczonego zasobu aktywów lub ich ilości jest stosunkowo niewielka biorąc pod uwagę ilość transakcji z zakresu podstawowej działalności podatnika.
  
  

Przy braku zdefiniowania pojęcia „sporadyczny”, należy przyjąć, iż pojęcie to powinno być rozumiane w taki sposób w jaki rozumiane jest pojęcie „incydentalny”, występujące w art. 19 ust. 2 VI Dyrektywy, ponieważ Polska zobowiązana jest stosować zaimplementowane przepisy Dyrektywy w sposób zgodny z jej brzmieniem i interpretacją.

Zdaniem Spółki przesłanki, wynikające z powołanych orzeczeń ETS, są spełnione w stanie faktycznym, którego dotyczy niniejsze zapytanie. Podstawową działalnością Wnioskodawcy jest handel sprzętem elektronicznym i AGD, dlatego też jest poza wszelką wątpliwością, że usługi pośrednictwa finansowego, które będą świadczone na rzecz banków nie mają charakteru podstawowej działalności Spółki, a są jedynie uzupełnieniem tej działalności. Jednakże uzupełnienie to nie jest konieczne i bezpośrednie do prowadzenia działalności głównej. Planowane świadczenie przez Wnioskodawcę usług pośrednictwa finansowego ma na celu zwiększenie sprzedaży oferowanych przez niego produktów. Jednak nie jest to ani jedyna, ani podstawowa technika służąca osiągnięciu tego celu. Główne sposoby, przy pomocy, których Wnioskodawca osiąga zwiększenie sprzedaży oscylują wokół działań marketingowych (reklama w mediach, na billboardach itp.) oraz organizowania akcji promocyjnych (okresowe obniżki cen na wybrany asortyment, wyprzedaże itp.). Dlatego też planowanej działalności finansowej Wnioskodawcy nie należy postrzegać jako stałego i koniecznego uzupełnienia działalności podstawowej. Udział usług pośrednictwa finansowego w całokształcie działalności Spółki będzie relatywnie niewielki i to zarówno pod względem ilości zawieranych transakcji, jak również pod względem przychodów generowanych z tytułu usług pośrednictwa finansowego. Ilość transakcji odzwierciedlają faktury wystawiane z tytułu świadczenia usług, których w okresie rocznym będzie nie więcej niż 12, co jest liczbą znikomą w porównaniu do tysięcy umów sprzedaży zawieranych każdego dnia przez Spółkę z nabywcami jej towarów. Podobnie, przychody uzyskiwane z tytułu usług finansowych będą kształtować się w granicach od 0 do 2,5% całkowitych przychodów Spółki, co świadczy o ich relatywnie niewielkim udziale w działalności Spółki. Z tych względów należy uznać, że usługi pośrednictwa finansowego jakie Wnioskodawca będzie świadczył na rzecz banków mają charakter sporadyczny w rozumieniu art. 90 ust. 6 ustawy o VAT.

Zważywszy, że:

1. usługi, które będą świadczone przez Wnioskodawcę są usługami pomocniczymi do usług finansowych, zarówno w świetle orzecznictwa ETS jak i polskich organów podatkowych,
2. Wnioskodawca uzyskał opinię Urzędu Statystycznego w Łodzi zgodnie z którą usługi, które będą świadczone przez Spółkę mieszczą się w grupowaniu PKWiU 67.13.10-00.90 Usługi pomocnicze związane z pośrednictwem finansowym, pozostałe, gdzie indziej nie wymienione”
3. podstawową działalnością Wnioskodawcy jest handel sprzętem elektronicznym i AGD, a usługi pośrednictwa finansowego, które Wnioskodawca zamierza świadczyć na rzecz banków nie są stałym i koniecznym uzupełnieniem tej działalności.
   
   

Spółka wnosi o potwierdzenie, że czynności, jakie zamierza świadczyć na rzecz banków są usługami pośrednictwa finansowego, zwolnionymi z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT i jako usługi pośrednictwa finansowego są to transakcje o charakterze sporadycznym w rozumieniu art. 90 ust. 6 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54, poz. 535 ze zm.) – zwanej dalej ustawą, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 (art. 90 ust. 2 ustawy).

Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (art. 90 ust. 3 ustawy).

Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy w poz. 3, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie (art. 90 ust. 6 ustawy).

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego, wynika iż Spółka będzie świadczyła usługi sklasyfikowane wg PKWiU 67.13.10-00.90 „Usługi pomocnicze związane z pośrednictwem finansowym, pozostałe, gdzie indziej niewymienione”, które w rozumieniu pozycji 3 załącznika nr 4 do ustawy, korzystają ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy. Zatem, będą to usługi, o których mowa w art. 90 ust. 6 ustawy, z tym że aby nie wliczać ich do obrotu, o którym mowa w art. 90 ust. 3 ustawy, muszą być to czynności dokonywane sporadycznie.

Spółka wskazała, iż podstawowym przedmiotem jej działalności jest prowadzenie sklepu (marketu) ze sprzętem elektronicznym i AGD, dlatego też poza wszelką wątpliwością, usługi pośrednictwa finansowego, które będą świadczone na rzecz banków/instytucji finansowych nie mają charakteru podstawowej działalności Spółki, a są jedynie uzupełnieniem tej działalności. Jednakże uzupełnienie to nie jest konieczne i bezpośrednie do prowadzenia działalności głównej.

Przede wszystkim należy zgodzić się z Wnioskodawcą w zakresie braku w przepisach dotyczących podatku od towarów i usług definicji pojęcia „sporadyczny”. W takim przypadku w pierwszej kolejności stosuje się wykładnię językową, w taki bowiem sposób ustawodawca komunikuje się z podatnikiem jako adresatem normy. Dopiero gdy wykładnia językowa nie prowadzi do jednoznacznych rezultatów dopuszczalne jest skorzystanie z pozajęzykowych dyrektyw interpretacyjnych. Wg internetowego słownika wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych Wł. Kopalińskiego – „sporadyczny” to zdarzający się, występujący czasami, nieregularnie, nieczęsto, przypadkowo, trafiający się tu i ówdzie, pojedynczo. Również słowo sporadyczny definiowane jest jako „występujący rzadko, nieregularnie” wg internetowego Słownika Języka Polskiego . Stosując zatem wykładnię językową, nie sposób zgodzić się z Wnioskodawcą w zakresie sporadyczności świadczenia przez niego na rzecz banków usług pośrednictwa finansowego, które w przestawionym zdarzeniu przyszłym nie będą występować ani rzadko, ani nieregularnie. Jak wskazał Wnioskodawca umowy będą zawierane nie z jedną, a kilkoma instytucjami finansowymi, na czas nieokreślony z 3 miesięcznym terminem wypowiedzenia, a w ramach tych umów Wnioskodawca będzie:

1. udostępniał powierzchnię dla Punktu Obsługi Klienta,
2. udzielał informacji i propagował aktualne warunki kredytowania przez bank,
3. wystawiał zlecenia pro- forma będące jednocześnie wnioskami kredytowymi; na podstawie tych zleceń banki będą też dokonywały oceny zdolności kredytowej klientów,
4. zbierał dane na rzecz banków, celem ich przetwarzania.
   
   

Za tak świadczone usługi, Spółka będzie pobierała wynagrodzenie, uzależnione od wartości udzielonych przez bank kredytów, powiększone o opłatę stałą.

W przypadku usług świadczonych na zasadach określonych umową, w sposób częstotliwy a nawet codziennie (np. udostępnianie powierzchni dla Punktu Obsługi Klienta, udzielanie informacji itp.), nie może być mowy o ich sporadyczności.

Spółka na uzasadnienie swego stanowiska, podniosła również iż udział usługi pośrednictwa finansowego w całokształcie działalność Spółki będzie relatywnie niewielki i to zarówno pod względem ilości zawieranych transakcji, jak również pod względem przychodów generowanych z tytułu usług pośrednictwa finansowego, a ilość transakcji odzwierciedlają faktury wystawiane z tytułu świadczenia usług, których w okresie rocznym będzie nie więcej niż 12, co jest liczbą znikomą w porównaniu do tysięcy umów sprzedaży zawieranych każdego dnia przez Spółkę z nabywcami jej towarów.

Tut organ zauważa, iż ilość wystawionych w ciągu roku faktur nie przesądza o ilości wykonanych świadczeń. W przedstawionym stanie faktycznym, jak już powyżej stwierdzono, mamy do czynienia z tzw. sprzedażą o charakterze ciągłym, dla której wprowadzono odstępstwo od ogólnej zasady fakturowania czynności siódmego dnia od dnia wykonania usługi, o czym stanowi w § 13 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 95, poz. 798 ze zm.). Tak więc, przy świadczeniach dokonywanych przez Spółkę, liczba faktur nie będzie równa liczbie wykonanych usług, co podważa dowodzoną przez Spółkę, na podstawie liczby faktur, tezę o niewielkiej liczbie usług.

Ponadto sama Spółka wskazała, iż planowane świadczenie usług pośrednictwa finansowego ma na celu zwiększenie sprzedaży oferowanych przez nią produktów, następnie wskazując, iż nie jest to ani jedyna, ani podstawowa technika służąca osiągnięciu tego celu.

Pośredniczenie w zawieraniu kredytu nie może być określone jako zdarzenie sporadyczne, bowiem usługi te są konsekwencją działalności, którą prowadzi Wnioskodawca i niewątpliwie będą miały wpływ na zwiększenie obrotów z działalności opodatkowanej. Udzielenie kredytu umożliwi zakup klientom marketów - produktów, których nie zakupiliby gdyby nie mieli środków finansowych.

Zdaniem tut. organu, usługi pośrednictwa kredytowego stanowią uzupełnienie działalności podstawowej, bowiem są niewątpliwie z nią związane.

Ponadto jak wynika z wniosku będzie to działalność planowana (umowy zawarte na czas nieokreślony), która wbuduje się w schemat działalności firmy, nie będzie to zatem działalność przypadkowa.

W nawiązaniu do orzeczeń ETS powołanych przez Wnioskodawcę nr C-77/01 i nr C-306/94, tut. organ zwraca uwagę, iż wyroki te zapadły w innym stanie faktycznym, z tym że należy zaznaczyć, iż ETS stały charakter transakcji finansowych uznał za jedną z cech przesądzających o tym, iż dana czynność nie może być uznana za sporadyczną. Nie może być wątpliwości, co do tego, iż opisane przez Wnioskodawcę usługi mają właśnie stały charakter (permanentny), o czym świadczy ich rodzaj i sposób świadczenia.

W związku z powyższym nieprawidłowe jest stanowisko Spółki, iż usługi pośrednictwa finansowego, które zamierza świadczyć, są transakcjami sporadycznymi w rozumieniu art. 90 ust. 6 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.