INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 lutego 2008 r. (data wpływu 21 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zasad opodatkowania kwoty uzyskanej w wyniku umorzenia należności z tytułu opłaty legalizacyjnej lub sankcji administracyjnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zasad opodatkowania kwoty uzyskanej w wyniku umorzenia należności z tytułu opłaty legalizacyjnej lub sankcji administracyjnej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Zgodnie z przysługującymi uprawnieniami, wynikającymi z przepisów Działu III Ordynacji podatkowej, w związku z przepisami ustawy Prawo budowlane, Wojewoda, na wniosek złożony przez osobę zainteresowaną, wydał decyzję, polegającą na umorzeniu należności Skarbu Państwa z tytułu opłaty legalizacyjnej lub kary za samowolne przystąpienie do użytkowania budynku (tzw. sankcji administracyjnej).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z wydaniem decyzji umarzającej należności Skarbu Państwa przez Wojewodę zgodnie z przysługującymi mu uprawnieniami, wynikającymi z Ordynacji podatkowej, u strony postępowania, będącej osobą fizyczną, powstanie przychód podlegający opodatkowaniu oraz czy w związku z powyższym powstanie po stronie Wojewody obowiązek wystawienia deklaracji PIT 8C...

Zdaniem Wnioskodawcy, umorzenie należności będących przedmiotem postępowania administracyjnego nie powoduje przysporzenia majątkowego po stronie osoby zobowiązanej do jej zapłaty. W wyniku umorzenia osoba, na którą nałożono opłatę lub karę, nie otrzymuje żadnych pieniędzy, a jedynie dla osoby tej nie wystąpi uszczerbek majątkowy. Osobie ukaranej nie przysługuje także żadne świadczenie ze strony organu, wobec czego, zdaniem Wnioskodawcy, umorzenie nie stwarza dla niej przysporzenia. Z faktu, że dłużnik zostaje zwolniony z zobowiązania nie wynika bowiem żadne świadczenie wierzyciela (organu) na jego rzecz. Dlatego też, zdaniem Wnioskodawcy, umorzona osobie fizycznej nie prowadzącej działalności gospodarczej kwota opłat legalizacyjnych i kar, o których mowa w art. 49 ust. 1, 59f ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118) nie stanowi zatem przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym nie skutkuje obowiązkiem sporządzenia informacji o przychodach z innych źródeł oraz niektórych dochodach kapitałów pieniężnych (PIT 8C).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 20 ust. 1 wskazanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Biorąc pod uwagę przedstawione przepisy, stwierdzić należy, iż kwoty umorzonych sankcji administracyjnych i opłat legalizacyjnych nie mogą zostać uznane za przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ich umorzenie nie powoduje bowiem powstania po stronie osoby, w stosunku do której umorzono należności na rzecz Skarbu Państwa, przysporzenia majątkowego. Nie można uznać, iż osoba taka uzyskuje świadczenie nieodpłatne, gdyż koszty opłaty legalizacyjnej i sankcji administracyjnej nie są należnościami związanymi ze świadczeniem ekwiwalentnym i wzajemnym, dlatego też nie można ich kwalifikować również jako zwolnienia dłużnika z długu powstałego w ramach stosunku cywilnoprawnego. W wyniku umorzenia należności Skarbu Państwa osoba, na którą nałożono opłatę lub karę nie otrzymuje żadnych środków finansowych, jak również nie przysługuje jej żadne świadczenie ze strony organu.

Z tych też względów na Wojewodzie nie będzie ciążył obowiązek wystawienia informacji PIT 8C.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.