INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 02 stycznia 2008r. (data wpływu 07 stycznia 2008r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług reklamowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07 stycznia 2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług reklamowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka pozostawała w stałych stosunkach gospodarczych z Przedsiębiorstwem „K”. Współpraca układała się pomyślnie, co skutkowało faktem, iż z upływem czasu stosunki miedzy stronami stawały się mniej sformalizowane. Efektem tego było zawarcie ustnej umowy pomiędzy stronami, dotyczącej odpłatnego udostępniania powierzchni reklamowej na samochodach należących do Spółki, Przedsiębiorstwu „K”. Strony porozumiały się, że rozliczenie z tytułu umieszczania reklam na samochodach Spółki odbywać się będzie pod koniec roku kalendarzowego według cen ogólnie obowiązujących na rynku za reklamy tego rodzaju. Faktura za powyższą usługę w kwocie 359.900,00 zł została wystawiona pod koniec roku kalendarzowego 2005 i doręczona Przedsiębiorstwu „K”. Zapłata jednak nie nastąpiła. Reklamy „K” są umieszczone na 24 pojazdach i do chwili obecnej nie zostały usunięte. Wystawiono dwie faktury, o numerach FA 169/2006/U na kwotę 351.360,00 zł, FV 1006/2005 na kwotę 359.900,00 zł oraz odprowadzono należyty podatek od towarów i usług. Pomiędzy stronami toczy się postępowanie o zapłatę w Sądzie Gospodarczym w K. 7 sierpnia 2007r. zapadł wyrok, Sąd ocenił, że w tym stanie faktycznym doszło jedynie do „nieodpłatnej usługi na rzecz Spółki”, dopatrując się w tym umowy zlecenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy można zakwalifikować usługę reklamową jako nieodpłatną i nie odprowadzić od tej usługi podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usługi, potwierdzoną fakturą. Usługi reklamowe miały charakter ciągły dlatego też momentem powstania obowiązku podatkowego jest każdorazowe wystawienie faktury. Nawet jeśli faktura nie byłaby wystawiona, to zobowiązanie podatkowe powstało. Przyjmuje się w takiej sytuacji, że momentem wykonania usługi ciągłej, uznać należy ostatni dzień okresu rozliczeniowego dla danej usługi (miesiąca, kwartału itd.) Usługi świadczone na rzecz Przedsiębiorstwa „K” podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Nie można na gruncie obowiązujących przepisów świadczyć usług reklamowych darmowych bez odprowadzania z tego tytułu podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby oprawnej lub jednostki organizacyjnej mniemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

W przypadku świadczenia usług zasadą jest, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usługi (art. 19 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług). Usługa jest wykonana, gdy usługodawca zrealizował wszystkie czynności składające się na określony rodzaj usług. W przypadku określenia momentu wykonania usług ciągłych, decydujące znaczenie dla określenia momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług ma chwila wystawienia faktury. W art. 19 ust. 4 ww. ustawy, postanowiono, że jeżeli wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wykonania usługi.

Wobec powyższego, przedmiotowa usługa reklamowa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i powinna być określana na zasadach ogólnych, wynikających z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie pragnie zaznaczyć, że organ podatkowy nie jest uprawniony do oceny załączonych przez Spółkę do wniosku o udzielenie interpretacji dowodów. Załączniki mają jedynie charakter posiłkowy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock