INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 16 stycznia 2008 r. (data wpływu 21.01.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży towarów handlowych po zakończeniu działalności – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży towarów handlowych po zakończeniu działalności.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Zakończył Pan z dniem 31 grudnia 2007 r. działalność gospodarczą opodatkowaną w formie ryczałtu ewidencjonowanego. Sporządził Pan inwentaryzację towarów handlowych i dokonał ich wyceny w cenie zakupu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dokonując po zakończeniu działalności gospodarczej sprzedaży towarów handlowych ujętych w inwentaryzacji na dzień 31 grudnia 2007 r. (remanent likwidacyjny) powinien Pan zapłacić podatek dochodowy, bądź ryczałt od wartości tej sprzedaży...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaży tej należy dokonać na podstawie umowy cywilno – prawnej tj. umowy sprzedaży rzeczy ruchomych i opłacać od wartości umowy opłatę skarbową. Swoje stanowisko uzasadnia Pan tym, iż remanent końcowy – likwidacyjny nie jest opodatkowany ryczałtem ani innym podatkiem (oprócz VAT), przy sprzedaży towarów po zakończeniu działalności uważa Pan, że nie powinien płacić podatku „ryczałtu”, ani też wystawiać rachunku na sprzedaż, bo nie prowadzi Pan już działalności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych na zasadach określonych w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 ze zm.), z zastrzeżeniem art. 8 tej ustawy, podlegają przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 uzpdof.

Likwidując działalność gospodarczą opodatkowaną w formie zryczałtowanego podatku od przychodów ewidencjonowanych podatnik jest zobowiązany uwzględnić uregulowania wynikające z przepisów ww. ustawy.

Przepisy art. 20 ust. 1 cyt. ustawy stanowią, iż podatnicy, uzyskujący przychody wymienione w art. 6 ust. 1, są obowiązani sporządzić spis z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadków, zwany dalej "spisem z natury", na dzień zaprowadzenia ewidencji oraz na koniec każdego roku podatkowego. Spis z natury należy sporządzić również w razie zmiany wspólnika lub zmiany umowy spółki, a także na dzień likwidacji działalności. W razie zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o likwidacji działalności gospodarczej, podatnicy są obowiązani objąć spisem z natury również rzeczowe składniki majątku związane z wykonywaną działalnością, niebędące środkami trwałymi, zaliczane do wyposażenia.

Zgodnie z art. art. 20 ust. 5 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne podatnik obowiązany jest wpisać do ewidencji spis z natury według poszczególnych rodzajów jego składników lub w jednej pozycji (sumie), jeżeli na podstawie spisu zostało sporządzone odrębne szczegółowe zestawienie poszczególnych jego składników. Zestawienie to powinno być przechowywane wraz z ewidencją.

W związku z tym, że likwidacja działalności wiąże się z zamknięciem ewidencji przychodów, spis z natury sporządzony na dzień likwidacji będzie stanowił ostatnią pozycję tej ewidencji. Przy czym jego wartości nie należy sumować z przychodami wynikającymi z ewidencji.

Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 ze zm.) nie zawiera szczegółowych przepisów, które regulowałyby zagadnienie opodatkowania przychodów uzyskanych ze sprzedaży towarów handlowych po zakończeniu działalności gospodarczej.

Osoba fizyczna – co do zasady - podlega przepisom ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), co wynika z art. 1 w związku z art. 3 ust. 1 tej ustawy. Prowadząc jednak działalność gospodarczą może wybrać szczególną formę opodatkowania podatkiem dochodowym uzyskiwanych z tego źródła przychodów, tj. opodatkowanie ryczałtem ewidencjonowanym. Dlatego po zakończeniu działalności gospodarczej opodatkowanej ww. ryczałtem wszelkie uzyskiwane dochody (przychody) z wymienionych w tej ustawie źródeł przychodów podlegają opodatkowaniu na zasadach tam przewidzianych.

W przypadku sprzedaży towarów ujętych w spisie likwidacyjnym Wnioskodawca, który opodatkowany był zryczałtowanym podatkiem dochodowym, obowiązany jest do zapłacenia należnego zryczałtowanego podatku dochodowego.

Reasumując, jeżeli Wnioskodawca prowadził działalność handlową, którą następnie zlikwidował i dokona sprzedaży towarów handlowych już po likwidacji, to obowiązany jest do zapłacenia od uzyskanego przychodu zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów ewidencjonowanych wg stawki 3% (art. 12. ust. 1 pkt 5 lit. b) ustawy).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.