INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 11.01.2007 r. (data wpływu 16.01.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z udziałem pracowników w zawodach sportowych oraz piśmie z dnia 27.02.2008 r. (data wpływu 29.02.2008 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB1/415-52/08-2/AJ z dnia 19.02.2008 r. (data nadania 20.02.2008 r., data doręczenia 25.02.2008 r.) - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16.01.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z udziałem pracowników w zawodach sportowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej zajmuje się produkcją mięsa z drobiu oraz jego sprzedażą hurtową (15.12.Z, 51.32.Z). Wnioskodawca zatrudnia ponad 100 pracowników, w większości są to pracownicy fizyczni świadczący pracę w trudnych warunkach atmosferycznych. W zakładzie została utworzona drużyna piłki nożnej, która bierze udział w rozgrywkach sportowych w tym między innymi z przedsiębiorcami z tej samej branży. W zakładzie został utworzony zakładowy fundusz świadczeń socjalnych. Zgromadzone na funduszu środki przeznaczone są na wypoczynek dla pracowników oraz budowę boiska sportowego i kortu tenisowego dla pracowników. Pracodawca zakupił stroje sportowe na których umieszczone jest logo firmy. Ponadto firma poniosła wydatki za udział w rozgrywkach międzybranżowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydatek poniesiony na udział pracowników w zawodach międzybranżowych (w tym opłata za uczestnictwo i stroje sportowe z logo firmy) dla pracowników Wnioskodawcy ze środków obrotowych stanowi w pełni odliczalny koszt uzyskania przychodu ...

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Wydatki poniesione na udział w rozgrywkach międzybranżowych (w tym opłaty za uczestnictwo, stroje z logo firmy) stanowią w pełni odliczalne koszty uzyskania przychodów, gdyż są to wydatki na zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów. W ocenie Wnioskodawcy powyższe koszty pozostają w bezpośrednim związku przyczynowo - skutkowym z przychodami generowanymi przez zakład pracy. Stroje sportowe zakupione dla pracowników biorących udział w zawodach, przez umieszczenie na nich logo firmy utracą charakter odzieży osobistej oraz przyczynią się do stworzenia oczekiwanego wizerunku firmy i dobrego reprezentowania firmy. Ponadto wyniki rozgrywek są publikowane w magazynach branżowych, a nazwa firmy na pierwszym miejscu w tabeli rozgrywek stanowi dobrą reklamę dla firmy, przez co pozytywnie kojarzy się klientom. Udział pracowników w zawodach poprawia atmosferę pracy i motywuje zatrudnionych do wydajniejszej pracy oraz wpływa pozytywnie na zdrowie pracowników. Integracja pracowników osiągana dzięki spotkaniom na meczach przyczynia się do skutecznej współpracy pomiędzy pracownikami. Ponadto w większości pracownicy biorą udział z zawodach międzybranżowych, w których rywalizują z pracownikami z konkurencyjnych firm. Na poparcie stanowiska, iż wskazane po wyżej koszty stanowią w pełni odliczalny koszt uzyskania przychodu należy wskazać, iż brak jest wyłączenia powyższych kosztów w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Treść powyższego przepisu w sposób jednoznaczny wskazuje, że kosztami uzyskania przychodów są wydatki, które łącznie spełniają następujące warunki:

• pozostają w związku przyczynowo-skutkowym ze źródłem przychodów (zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów),

• nie zostały wymienione w treści art. 23 ust. 1 ww. ustawy,

• zostały należycie udokumentowane.
  
  

Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów. Aby zatem wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów należy ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów – w okresie ponoszenia kosztów lub w przyszłości. W takim ujęciu kosztami uzyskania przychodów będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim.

Analizując skutki podatkowe w opisanym stanie faktycznym należy zważyć, iż ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki spełniają dwie różne funkcje, tj.

• socjalną – w przypadku wydatków związanych z uczestnictwem pracowników Wnioskodawcy w zawodach (działalności sportowo-rekreacyjnej),

• reklamową – w przypadku wydatków na zakup strojów sportowych z logo firmy.
  
  

Ze względu na powyższe, poszczególne wydatki wywołują odmienne skutki w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, bowiem w myśl art. 23 ust. 1 pkt 42 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o Zakładowym Funduszu Świadczeń Socjalnych (Dz.U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 ze zm.) pojęcie działalności socjalnej oznacza usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form krajowego wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, udzielanie pomocy materialnej - rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.

Wydatki ponoszone w związku z udziałem pracowników w zawodach sportowych wypełniają przesłanki kwalifikujące je do kategorii wydatków związanych z działalnością socjalną (działalność sportowo-rekreacyjna).

W konsekwencji, w sytuacji, gdy istnieje prawna możliwość sfinansowania udziału w zawodach sportowych ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, brak jest możliwości zaliczenia wydatków związanych z uczestnictwem w tym zawodach do kosztów uzyskania przychodów.

Natomiast analizując wydatki na zakup strojów sportowych z logo firmy należy dokonać powiązania tych kosztów z celem reklamy lub reprezentacji.

Zgodnie z ugruntowanym poglądem zarówno doktryny, jak i przyjętym w orzecznictwie, za reklamę uznaje się działania podmiotu gospodarczego, mające na celu kształtowanie popytu na dane towary, usługi lub markę, poprzez zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do nabywania towarów i usług tego podmiotu gospodarczego. Działania reklamowe mogą być realizowane za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez prezentowanie danego towaru lub usługi, jego cech jakościowych, użytkowych lub konsumpcyjnych, zalet technicznych, estetycznych lub zdrowotnych, rozwiązań nowoczesnych czy modnych, a także poprzez rozpowszechnianie logo firmy. Można wobec tego wyróżnić reklamę towaru, usługi, a także reklamę firmy (przedsiębiorstwa).

Natomiast, reprezentacja to występowanie w imieniu podatnika (firmy), wiążące się z okazałością i wytwornością, w celu wywołania jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu firmy. Reprezentacja to przede wszystkim działania polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, związane w szczególności z utrzymywaniem delegacji lub kontrahentów, uczestnictwem w przyjęciach związanych z pobytem tych podmiotów.

W przypadku pracowników Wnioskodawcy, wyposażenie ich w stroje z logo pracodawcy na czas zawodów sportowych, w których uczestniczą, służy propagowaniu pozytywnego wizerunku firmy. Poprzez takie działanie Wnioskodawca rozpowszechnia logo firmy, buduje swój obraz w oczach potencjalnych klientów. Wydatki na ich nabycie mogą zostać w takich okolicznościach zaliczone do kosztów uzyskania przychodów jako koszty reklamy, o ile fakt wykorzystywania przedmiotowych strojów sportowych przez pracowników nie wiąże się z okazałością, wytwornością w reprezentowaniu przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

W praktyce prawnopodatkową kwalifikację tych kosztów determinują takie przesłanki, jak rodzaj, jakość, cena jednostkowa przekazywanych strojów.

Reasumując, wydatki poniesione na zakup strojów sportowych z logo firmy można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, jeśli nie mają charakteru reprezentacyjnego, a ich źródłem finansowania są środki obrotowe firmy.

Natomiast pozostałe wydatki, ponoszone przez Wnioskodawcę na udział pracowników w zawodach międzybranżowych (takie jak m.in. opłata za uczestnictwo) nie stanowią kosztu uzyskania przychodu, gdyż są związane z działalnością socjalną (sportową – rekreacyjną).

Zatem w świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz powołanych przepisów prawa stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock