INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana W. przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2008r. (data wpływu do tut. Biura – 01 lutego 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży samochodu przed upływem pół roku- jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 01 lutego 2008r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży samochodu przed upływem pół roku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawcy (jako pracownikowi) przysługiwało prawo pierwokupu samochodu służbowego, który użytkował (po przekroczeniu stanu licznika 150.000 km). Z prawa tego skorzystał 13 lipca 2007r. Pracodawca poprzez niezależnego wykonawcę wycenił samochód na kwotę 25.900 zł. Ze względu na bezszkodowe użytkowanie pracodawca udzielił wnioskodawcy 30% rabatu. Faktura opiewała więc na kwotę 18.130 zł. Po dokonaniu sprzedaży pracodawca różnicę pomiędzy faktyczną wartością samochodu, a kwotą faktury, to jest 7.770 zł we wrześniu 2007r. doliczył do dochodu wnioskodawcy i odprowadził od tej kwoty wszystkie wymagane składki oraz zaliczkę na podatek dochodowy w wysokości osiągniętej przeze wnioskodawcę w danym momencie stawki podatkowej to jest 30%! Oczywiście kwotę uzyskaną po tej operacji pracodawca odjął od wynagrodzenia wnioskodawcy. Dnia 31 lipca 2007r. tj. przed upływem 6 miesięcy ww. samochód wnioskodawca sprzedał za kwotę 25.500 zł, która odpowiadała jego rynkowej wartości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wnioskodawca jest zmuszony do wykazania uzyskanego dochodu ze sprzedaży samochodu w rocznym zeznaniu PIT i odprowadzenia od niego podatku... Jeżeli tak, to w jaki sposób ma uniknąć podwójnego opodatkowania...

Wnioskodawca stwierdza, że dochód ze sprzedaży ww. samochodu wyniósł 7.370 zł, a pracodawca posługując się jego wynagrodzeniem odprowadził podatek od kwoty 7.770 zł. Zdaniem wnioskodawcy uwzględniając ten dochód w rocznym zeznaniu PIT doprowadziłby do podwójnego opodatkowania dochodu uzyskanego w ramach ww. transakcji. Sytuacja ta byłaby nie tylko krzywdząca pod względem finansowym ale także jest zabroniona w polskim prawie.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.W art. 10 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów, gdzie w punkcie 1 wymienia się: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkowstwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracę nakładczą, emeryturę lub rentę.

W myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Stosownie do treści art. 12 ust. 3 tej ustawy wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b.

Użyty powyżej zwrot „w szczególności” oznacza, że poszczególne kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Z przedstawionego przez wnioskodawcę we wniosku stanu faktycznego wynika, iż pracodawca wycenił wartość samochodu na kwotę 25.900 zł. Z racji tego, że wnioskodawca miał prawo pierwokupu udzielony mu został rabat w wysokości 30% co sprawiło, że faktyczna kwota za jaką wnioskodawca zakupił samochód opiewała na wartość 18.130 zł. W związku z powyższym różnica w wysokości 7.770 zł stała się przychodem wnioskodawcy. W związku z tym gdyby pracownikowi nie został udzielony rabat w wysokości 30% musiałby zapłacić całą wartość samochody w wysokości 25.900 zł.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 i 2a ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców,
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu,
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku,
4. w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
   
   

Natomiast jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika (art. 11 ust. 2b).Z przedstawionych powyżej przepisów wynika, że kwota w wysokości 7.770 zł stanowi nieodpłatne świadczenie, którym pracodawca objął swojego pracownika. W związku z tym na pracodawcy z tytułu ww. świadczenia, ciążył obowiązki płatnika i ma on obowiązek doliczyć do wynagrodzenia wypłaconego w danym miesiącu i od łącznej wartości obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy według zasad przewidzianych dla opodatkowania przychodów ze stosunku pracy, zgodnie z przepisami art. 31, 32 i 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku sprzedaży tego samochodu przez wnioskodawcę przed upływem pół roku powstaje u wnioskodawcy przychód z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit d), który mówi, że źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 innych rzeczy, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

Zgodnie z art. 19 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający.

Przepis art. 24 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że dochodem z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) jeżeli przychód z odpłatnego zbycia nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej, jest różnicą pomiędzy przychodem uzyskanym z odpłatnego zbycia rzeczy a kosztem ich nabycia, zmniejszona o wartość nakładów poczynionych w czasie posiadania rzeczy, jednakże nakłady te muszą być udokumentowane np. fakturą.

Jak z powyższego wynika przychodem ze sprzedaży samochodu jest cena, którą wnioskodawca uzyskał od kupującego wynikająca z umowy sprzedaży, o ile odpowiada wartości rynkowej tego samochodu.

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 1d ww. ustawy w przypadku odpłatnego zbycia nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie nabytych rzeczy lub praw, a także innych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie nabytych świadczeń, w związku z którymi, stosownie do art. 11 ust. 2-2b, określony został przychód, kosztem uzyskania przychodów z ich odpłatnego zbycia, z uwzględnieniem aktualizacji zgodnie z odrębnymi przepisami, jest:

1. wartość przychodu określonego w art. 11 ust. 2 i 2a albo
2. wartość przychodu określonego w art. 11 ust. 2b, powiększona o wydatki na nabycie częściowo odpłatnych rzeczy lub praw albo innych świadczeń

- pomniejszona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1. Kosztem uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia będzie zatem koszt nabycia samochodu powiększony o wartość ustalonego przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia.

Przychód uzyskany ze sprzedaży samochodu przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca w którym nastąpiło jego nabycie i koszty uzyskania tego przychodu, należy wykazać w zeznaniu rocznym PIT-36 składanym do 30 kwietnia roku następującego po roku, w którym dokonano zbycia rzeczy za rok podatkowy 2007 w rubryce „inne źródła”.Wynikający z przytoczonych powyżej przepisów ustawy obowiązek wykazania w zeznaniu podatkowym przychodu i kosztu odpłatnego zbycia samochodu nie spowoduje podwójnego opodatkowania dochodu uzyskanego przez podatnika.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.