INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 15 stycznia 2008 r. (data wpływu 18 stycznia 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi na nabycie i modernizację lokalu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z nabycia i modernizacji lokalu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka jest czynnym podatnikiem VAT. W ramach prowadzonej działalności zajmuje się pośrednictwem w transakcjach dotyczących zakupu i sprzedaży nieruchomości. Ponadto nabywa również nieruchomości na własność, z przeznaczeniem do dalszej odsprzedaży. Nabywane na własność nieruchomości traktuje jak towary handlowe, a więc nie wprowadza ich do ewidencji środków trwałych i nie dokonuje amortyzacji.

W 2007 r. spółka nabyła od Gminy na własność używany (kamienica, w której znajduje się lokal została wybudowana i oddana do użytku ok. 1900 r.) wcześniej zasiedlony lokal mieszkalny o powierzchni użytkowej 60 m2 wraz z odpowiednim ułamkowym udziałem w prawie wieczystego użytkowania gruntu działki, na której posadowiona jest kamienica, gdzie znajduje się przedmiotowy lokal. Do niniejszej transakcji spółka poza aktem notarialnym, otrzymała od zakładu Gospodarki Mieszkaniowej fakturę VAT, w której lokal użytkowy został opodatkowany stawką VAT zw, natomiast pierwsza opłata roczna za wieczyste użytkowanie gruntu została opodatkowana stawką VAT 22%. Nieruchomość została nabyta przez Spółkę w celu dalszej odsprzedaży. W momencie zakupu spółka nie wiedziała jeszcze na jakie cele: mieszkalne, czy użytkowe (np. z przeznaczeniem na biuro) będzie mogła sprzedać lokal wraz z udziałem w prawie wieczystego użytkowania gruntu i odliczała naliczony podatek VAT z opodatkowanej pierwszej opłaty za użytkowanie wieczyste gruntu oraz z faktur zakupu dokumentujących wynagrodzenie notariusza i wpisy aktu notarialnego. Następnie dokonała modernizacji lokalu, ponosząc wydatki przekraczające 30% wartości początkowej lokal, jednak nie zmieniła przeznaczenia lokalu, który nadal pozostał lokalem mieszkalnym. Również w trakcie modernizacji spółka nie wiedziała na jakie cele zostanie ostatecznie sprzedany lokal i odliczyła VAT naliczony związany z wydatkami dotyczącymi modernizacji. Po zakończeniu modernizacji lokal wraz z udziałem w prawie wieczystego użytkowania gruntu został ostatecznie sprzedany w 2008 r. osobie fizycznej na cele mieszkalne. Spółka do transakcji sprzedaży używanego lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w prawie wieczystego użytkowania gruntu zastosowała zwolnienie z podatku VAT. Z faktur dokumentujących wydatki dot. modernizacji lokalu, spółka również odliczyła podatek VAT.

Ponadto w miesiącu sprzedaży dokonała korekty podatku naliczonego, wykazując VAT naliczony związany z poniesionymi wydatkami na przedmiotowy lokal w deklaracji VAT - w części D.3 ze znakiem minus.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy spółka miała prawo odliczyć podatek naliczony od pierwszej rocznej opłaty za wieczyste użytkowanie gruntu, wynagrodzenia notariusza oraz wydatków ponoszonych w trakcie modernizacji lokalu, jeżeli do momentu sprzedaży nie wiedziała na jakie cele ostatecznie zostanie sprzedany lokal- na cele mieszkaniowe czy użytkowe...

Zdaniem Wnioskodawcy w momencie zakupu nieruchomości oraz w trakcie modernizacji Spółka nie mogła wypełnić art. 90 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług – a więc nie odliczać podatku VAT od zakupów, ponieważ nie było wiadomo na jakie cele – mieszkalne czy użytkowe zostanie ostatecznie sprzedany lokal wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu. Istniała możliwość, że kupującym może być spółka, która zechce ten lokal przeznaczyć na biuro (sprzyjała temu lokalizacja kamienicy, w której znajdował się przedmiotowy lokal).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 oraz ust. 2 pkt 2 lit a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ze stanu faktycznego wynika, że lokal został zakupiony przez Wnioskodawcę w celu dalszej odsprzedaży (towar handlowy). Następnie Wnioskodawca dokonał sprzedaży przedmiotowego lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w prawie wieczystego użytkowania gruntu. Sprzedaż ta korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, co zostało potwierdzone w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach nr IBPP3/443-31/08/AB. Ponadto z pisma wynika, że Wnioskodawca dokonał modernizacji zakupionego lokalu mieszkalnego, ponosząc wydatki przekraczające 30% wartości początkowej lokalu. Wnioskodawca dokonał również odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących pierwszej opłaty za użytkowanie wieczyste gruntu, wynagrodzenia notariusza, wpisu aktu notarialnego oraz z faktur dokumentujących poniesione wydatki związane z modernizacją lokalu.

Odnośnie kwestii towarów handlowych, należy zauważyć, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jedynie w takim zakresie, w jakim towaru i usługi wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych. Oznacza to, że prawo do odliczenia jest uzależnione od istnienia związku dokonanego zakupu ze sprzedażą opodatkowaną. Towary handlowe lub usługi, zakupione z przeznaczeniem do dalszej odsprzedaży opodatkowanej lub też służące tej sprzedaży, których dostawa została później objęta zwolnieniem od podatku (podmiotowym lub przedmiotowym), w żadnym momencie działalności nie posłużyły wykonywaniu działalności opodatkowanej, a jedynie stają się przedmiotem czynności, w stosunku do której nie przysługuje prawo do odliczeń. Zatem warunek konieczny do uzyskania prawa do odliczenia, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, nie zostaje w rezultacie zrealizowany. A zatem należy uznać, iż Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. W takim więc przypadku występuje obowiązek skorygowania wcześniej odliczonego podatku, wynikający z generalnej zasady, o której mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

W przypadku sprzedaży lokalu mieszkalnego, korzystającego ze zwolnienia z podatku VAT, w przypadku gdy wcześniej dokonano odliczenia podatku naliczonego związanego z poniesionymi kosztami w związku z tą transakcją, oraz dokonano odliczenia od wydatków ponoszonych w trakcie modernizacji lokalu Wnioskodawca winien dokonać korekty tego podatku składając skorygowane rozliczenie za okres, w którym dokonał tego odliczenia a korekty tej winien dokonać najpóźniej w momencie, w którym dokonał sprzedaży lokalu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w prawie wieczystego użytkowania gruntu została zawarta w odrębnej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.