INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18.01.2008 r. (data wpływu 21.01.2008 r. ) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej z tytułu wydatków na zakup wkłuć do pomp insulinowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21.01.2008 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 05.02.2008 r. ( data wpływu 11.02.2008 r. ) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej z tytułu wydatków na zakup wkłuć do pomp insulinowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Od 2003 r. córka Wnioskodawcy choruje na cukrzycę insulinozależną typu I i ma orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności wydane przez Miejski Zespół ds. Orzeczeń o Niepełnosprawności.

Od lutego 2006 r. używa pomp insulinowych jako urządzenia do ciągłego ( całodobowego ) podawania insuliny. Używanie urządzenia wiąże się z wymianą wkłuć co 3 dni. Wymiana wkłuć to comiesięczny wydatek rzędu ok. 400 PLN.

Wnioskodawca posiada faktury dokumentujące zakup wkłuć do pomp insulinowych.

Wydatki te nie były w jakiejkolwiek formie zwrócone ( dofinansowane ).

Córka jest osobą niepełnoletnią, w 2007 r. nie osiągnęła żadnych dochodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zakup wkłuć do pomp insulinowych uznawany jest za „wydatek na cele rehabilitacyjne”, wymieniony w art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i stanowi podstawę ( uprawnia ) do odliczania od podstawy obliczania podatku kosztów takiego zakupu...

Zdaniem Wnioskodawcy wkłucia do pomp insulinowych, będące niezbędnym elementem tych urządzeń, spełniają kryteria warunkujące ich uznanie za sprzęt rehabilitacyjny. Pompy insulinowe są bowiem sprzętem umożliwiającym diabetykom codzienne funkcjonowanie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 26 ust.1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) podstawę obliczenia podatku stanowi dochód, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Pełen katalog wydatków zakwalifikowanych jako wydatki, które w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowią podstawę do ich odliczenia od dochodu jako wydatki rehabilitacyjne, zawarty został w art. 26 ust. 7a.

Jednocześnie na podstawie art. 26 ust. 7a pkt 3 ww. ustawy za wydatki, o których mowa powyżej, uważa się wydatki poniesione m.in. na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Zgodnie z art. 26 ust. 7b wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Na podstawie art. 26 ust. 7c wysokość wydatków na cele określone w ust. 7a ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie, z wyjątkiem wydatków, o których mowa w ust. 7a pkt 7, 8 i 14.

Warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a,zgodnie z dyspozycją art. 26 ust. 7d ww. ustawy jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3. orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.
   
   

Stosownie do przepisu art. 26 ust. 7 f ww. ustawy przez osoby zaliczone do II grupy inwalidztwa – należy rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono m. in. umiarkowany stopień niepełnosprawności.

Powołane przepisy art. 7a – 7d i ust. 7g stosuje się również w odniesieniu do podatników na których utrzymaniu pozostają następujące osoby niepełnosprawne: współmałżonek, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na wychowanie, pasierbowie, rodzice, rodzice współmałżonka, rodzeństwo, ojczym, macocha, zięciowie i synowe - jeżeli w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają kwoty 9.120 zł. ( art. 26 ust. 7e ww. ustawy ).

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę wynika, iż zostały spełnione następujące warunki:

• wysokość wydatków została ustalona na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie (art. 26 ust 7c ww. ustawy ),
• wydatki nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie ( art. 26 ust 7b ),
• wydatki zostały poniesione na rzecz dziecka Wnioskodawcy, które nie osiągnęło żadnego dochodu w roku 2007 ( art. 26 ust. 7e ww. ustawy ),
• osoba, na rzecz której wydatek poniesiono, posiada orzeczenie o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, ( art. 26 ust. 7d ww. ustawy ).
  
  

Mając na uwadze stan faktyczny przedstawiony we wniosku oraz powołane podstawy prawne należy stwierdzić, iż w ramach ulgi rehabilitacyjnej wynikającej z dyspozycji art. 26 ust. 1 pkt 6 mieszczą się również wydatki poniesione na zakupu wkłuć do pomp insulinowych.

Poniesiony wydatek mieści się w dyspozycji art. 26 ust. 7a pkt 3 ww. ustawy, ponieważ został poniesiony w celu ułatwiania wykonywania czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, jak również dotyczył bezpośrednio urządzenia technicznego niezbędnego w rehabilitacji.

Wobec powyższego, wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia od dochodu kwot poniesionych na zakup wkłuć do pompy insulinowej w pełnej wysokości poniesionych wydatków.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.