INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana T. Z. przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2008r. (data wpływu 22 lutego 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieodpłatnego przekazania konsoli wraz z oprogramowaniem wyłącznie dla realizacji zawartego kontraktu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 lutego 2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieodpłatnego przekazania konsoli wraz z oprogramowaniem wyłącznie dla realizacji zawartego kontraktu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych, na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przedmiotem działalności jest wytwarzanie oprogramowania. W ramach tej działalności Wnioskodawca współpracuje ze spółką kapitałową ze Szwecji, zarejestrowanym podatnikiem VAT UE, wykonując dla niego usługi programistyczne związane z wytwarzaniem oprogramowania komputerowego – gier komputerowych. Oprogramowanie to przeznaczone jest dla komputerów PC oraz konsol – specjalizowanych komputerów do gier, podłączanych zwykle do odbiorników TV. Oprogramowanie zamówione przez kontrahenta Wnioskodawca wykonuje na własnym sprzęcie komputerowym i oprogramowaniu, jednak w przypadku gier przeznaczonych na konsole oprogramowanie to, a zwłaszcza jego prototypy, testowane musi być na specjalizowanym narzędziowym egzemplarzu konsoli zawierającym odpowiednie oprogramowanie systemowe. Konsola tego typu oraz związane z nią oprogramowanie nie występuje w powszechnym obrocie handlowym, a jej właścicielem jest kontrahent szwedzki. Zgodnie z zawartym kontraktem, kontrahent przekazał Wnioskodawcy nieodpłatnie jeden egzemplarz konsoli wraz z oprogramowaniem (sublicencją na korzystanie z tego oprogramowania) jw., wyłącznie dla celów realizacji tego kontraktu. Pomyślne wyniki testów zamówionego oprogramowania, przeprowadzanych na konsoli jw. są warunkiem odbioru kolejnych partii oprogramowania przez kontrahenta. W myśl kontraktu konsola wraz z oprogramowaniem pozostaje przez cały czas realizacji kontraktu własnością kontrahenta, zaś po jego zakończeniu podlega bezwarunkowemu zwrotowi. Konsola nie może być wykorzystywana do jakichkolwiek celów niezwiązanych z kontraktem, bowiem zawarte w niej rozwiązania techniczne i programistyczne stanowią ściśle strzeżoną tajemnicę handlową kontrahenta. W przypadku stwierdzenia naruszenia tego zakazu lub innych postanowień umowy, kontrahent może żądać natychmiastowego zwrotu konsoli; może również zażądać jej zwrotu w każdej chwili, bez podania przyczyn.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym, czynność nieodpłatnego przekazania konsoli wraz z oprogramowaniem (sublicencją na wykorzystywanie oprogramowania), wyłącznie dla celów realizacji zawartego kontraktu, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy czynność ta nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Czynność nieodpłatnego przekazania konsoli wraz z oprogramowaniem nie odpowiada żadnemu ze stanów hipotetycznych wynikających z art. 5 ustawy o VAT.

W szczególności nie stanowi wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju (art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT), bowiem Wnioskodawca nie nabył prawa do rozporządzenia tym towarem jak właściciel, w rozumieniu art. 9 ust. 1 ustawy o VAT – towar ten przez cały czas trwania kontraktu pozostaje własnością kontrahenta szwedzkiego, a po zakończeniu kontraktu podlega zwrotowi, a ponadto czynność ta ma charakter nieodpłatny.

Czynność ta nie odpowiada też żadnemu ze stanów opisanych w art. 11 ustawy o VAT, bowiem firma szwedzka nie będzie wykonywała czynności opodatkowanych w Polsce, przy użyciu tego sprzętu, zatem nie stanowi WNT ani nie podlega opodatkowaniu z tego tytułu. Gdyby natomiast owo nieodpłatne przekazanie sprzętu (konsola) potraktować jak świadczenie usług, to również nie podlega ono opodatkowaniu, bowiem nie spełnia hipotezy normy prawnej z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT (opodatkowaniu podlega odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju), ani art. 8 ust. 2 (usługi świadczone nieodpłatnie zrównuje się z odpłatnymi, jeżeli nie są związane z przedsiębiorstwem podatnika świadczącego te usługi). Z tych samych powodów opodatkowaniu nie będzie podlegało nieodpłatne przekazanie sublicencji na korzystanie z oprogramowania będącego elementem składowym konsoli. Dodatkowo argumentem przemawiającym za takim potraktowaniem tej czynności jest fakt, iż konsola nie jest narzędziem służącym wykonaniu usługi, lecz wzorcem służącym kontroli, czy zamówione oprogramowanie spełnia wymagania zleceniodawcy.

Reasumując, przekazanie sprzętu (konsola) oraz oprogramowania (sublicencji na korzystanie z oprogramowania będącego elementem składowym konsoli), na warunkach określonych w treści opisu stanu faktycznego, nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy o podatku VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług (art. 8 ust. 2 ustawy).

Z przepisu art. 9 ust. 2 ww. ustawy o podatku VAT wynika, że przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Natomiast z przepisu art. 10 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o VAT wynika, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9, nie występuje w przypadku, gdy dostawa towarów, w wyniku której ma miejsce wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium kraju nie stanowiła u podatnika, o którym mowa w art. 15, albo nie stanowiłaby u podatnika podatku od wartości dodanej dostawy towarów, o której mowa w art. 7, lub stanowiła albo stanowiłaby taką dostawę towarów, ale dokonywaną przez podatnika, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, albo podatnika podatku od wartości dodanej, do którego miałyby zastosowanie podobne zwolnienia, z wyjątkiem, gdy przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Ponadto wskazać należy na przepis art. 11 ust. 1 ustawy o podatku VAT, który stanowi, że przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju.

Z ww. przepisów wynika, że aby w przedmiotowej sytuacji doszło do wykonania czynności opodatkowanej podatkiem VAT na terytorium kraju muszą zostać spełnione następujące warunki, tj. musi nastąpić wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów lub wykonanie świadczenia oraz czynności te muszą być odpłatne.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca otrzymał nieodpłatnie od kontrahenta szwedzkiego konsolę wraz z oprogramowaniem, w celu realizacji zawartego wcześniej kontraktu. Jednakże konsola ta jest cały czas własnością kontrahenta, który posiada licencję na jej używanie. Po zakończeniu kontraktu konsola podlega bezwarunkowemu zwrotowi. Ponadto konsola ta nie może być wykorzystywana przez Wnioskodawcę do celów niezwiązanych z kontraktem.

W świetle powyższego czynność nieodpłatnego przekazania konsoli wraz z oprogramowaniem nie stanowi wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju (art. 5 ust. 1 pkt 4), albowiem nie są spełnione warunki wymienione w ww. przepisach, tzn. Wnioskodawca nie nabywa prawa do dysponowania towarem jak właściciel, przekazanie sprzętu następuje nieodpłatnie, przez cały czas trwania kontraktu pozostaje własnością kontrahenta szwedzkiego, a po zakończeniu kontraktu sprzęt podlega zwrotowi. Jak słusznie zauważył Wnioskodawca, nieodpłatne przekazanie sprzętu przez szwedzkiego kontrahenta nie mieści się również w regulacji art. 11 ustawy, bowiem kontrahent ten nie będzie wykonywał czynności opodatkowanych w Polsce przy użyciu tego sprzętu, zatem nie stanowi wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów z tytułu przemieszczenia własnych towarów, tym samym nie podlega opodatkowaniu na tej podstawie.

W ocenie tut. organu przedmiotowe nieodpłatne przekazanie konsoli celem testowania na niej prototypów oprogramowania do gier komputerowych wykonywanego przez Wnioskodawcę należy uznać za nieodpłatne świadczenie usług. Jednakże czynność ta także nie będzie podlegała opodatkowaniu, gdyż nie są spełnione przesłanki zawarte w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT (opodatkowaniu podlega odpłatne świadczenie usług na terenie kraju), ani w art. 8 ust. 2 (usługi świadczone nieodpłatnie zrównuje się z odpłatnymi, jeżeli nie są związane z przedsiębiorstwem podatnika świadczącego te usługi).

Podsumowując, w opisanym stanie faktycznym nie dochodzi więc do wykonania czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.