Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/423-142/08-4/HS
z 21 maja 2008 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ILPB3/423-142/08-4/HS
Data
2008.05.21
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu
Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Koszty uzyskania przychodów --> Pojęcie kosztów uzyskania przychodów
Słowa kluczowe
czynsz
czynsz regulowany
dzierżawa
grunty
koszty uzyskania przychodów
rozwiązanie umowy
skutki podatkowe umowy
umowa
użytkowanie wieczyste
Istota interpretacji
Czy w przypadku rozwiązania umowy dzierżawy gruntu Spółka będzie zobowiązana do skorygowania wstecz In minus kosztów uzyskania przychodów o wartość miesięcznych rat czynszu dzierżawnego?
Wniosek ORD-IN 947 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
1) zdarzenia przyszłego nr 1 w zakresie:
W związku z zawartą umową sprzedaży, Spółka rozpoznała przychód do opodatkowania w kwocie 41.173.858,64 CHF. Jednocześnie, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka rozpoznała koszt uzyskania przychodów. Podatek VAT z tytułu powyższej transakcji został ujęty w deklaracji VAT-7 za miesiąc sierpień 2006 r. Tego samego dnia, Spółka i „XxX” S.A. zawarły:
Jednocześnie Spółka, w związku z otrzymywanymi od „XxX” S.A. fakturami, odliczała i czyni to w dalszym ciągu podatek VAT. Umowa leasingu operacyjnego naniesień została zawarta, jako umowa leasingu operacyjnego na okres trwania – 10 lat. W chwili obecnej Spółka rozważa jednak podjęcie działań, które mogłyby doprowadzić do pozyskania znacznych środków finansowych niezbędnych do dokonania określonych zamierzeń inwestycyjnych. Środki te Spółka zamierza uzyskać ze sprzedaży gruntu oraz naniesień. Jednakże analiza rynku nieruchomości oraz opłacalności transakcji podejmowanych na tym rynku prowadzi do wniosku, że dla Spółki bardziej opłacalne będzie doprowadzenie do zerwania wiążących ją z „XxX” S.A. umów, aniżeli oczekiwać na upływ podstawowego okresu leasingu i wykup po tym okresie, ażeby następnie dokonać sprzedaży ww. składników majątku. Powyższe jest dla Spółki o tyle korzystne, że znalazła ona inwestora zagranicznego, gotowego nabyć grunt wraz z naniesieniami na bardzo korzystnych warunkach finansowych.
„XxX” S.A. i Spółka w drodze porozumień rozwiązują:
Konsekwencją powyższego jest, że strony porozumienia zwracają sobie cenę sprzedaży, po której „XxX” S.A. nabyła grunt i naniesienia, co pozostaje w zgodzie z dyspozycją art. 497 Kodeksu cywilnego. Strony nie zwracają sobie jakichkolwiek należności zapłaconych z tytułu zawarcia, realizacji przez dotychczasowy okres, oraz rozwiązania – umów leasingu operacyjnego naniesień i dzierżawy gruntu. W efekcie Spółka staje się powrotnie użytkownikiem wieczystym gruntu i właścicielem naniesień. Strony w treści porozumienia uzgadniają, że „XxX” S.A. otrzyma, w związku z przedterminowym zakończeniem leasingu, kwotę X (najprawdopodobniej wartość nieuiszczonych miesięcznych opłat leasingowych i kwoty wykupu), która będzie stanowić dla „XxX” S.A. odszkodowanie umowne.
„XxX” S.A. i Spółka w drodze porozumień rozwiązują:
Konsekwencją powyższego jest, że prawo użytkowania wieczystego gruntu i własności naniesień pozostają przy „XxX” S.A. Strony nie zwracają sobie jakichkolwiek należności zapłaconych z tytułu zawarcia, realizacji przez dotychczasowy okres, oraz rozwiązania – umów leasingu operacyjnego naniesień i dzierżawy gruntu. Strony w treści porozumienia uzgadniają, że „XxX” S.A. otrzyma, w związku z przedterminowym zakończeniem leasingu, kwotę X (najprawdopodobniej wartość nieuiszczonych miesięcznych opłat leasingowe i kwoty wykupu), która będzie stanowić dla „XxX” S.A. odszkodowanie umowne. Postanawiają jednocześnie, że porozumienie zostaje zawarte pod warunkiem, że „XxX” S.A. dokona sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu i prawa własności naniesień na rzecz klienta znalezionego przez Spółkę oraz po cenie uzgodnionej pomiędzy Spółką i jej klienta. W treści porozumienia znajdować się będzie także klauzula, zgodnie z którą „XxX” S.A. wypłaci na rzecz Spółki określoną kwotę Y, najprawdopodobniej odpowiadającą różnicy między ceną uzyskaną od klienta Spółki, a sumą odszkodowania z tytułu przedwczesnego zakończenia umowy leasingu operacyjnego naniesień.
Zdaniem Spółki, odpowiedzi na pytania nr 1 - 2 winny być przeczące. Przede wszystkim należy mieć na uwadze fakt, że rozwiązanie umowy o charakterze ciągłym wywołuje jedynie skutki prawne od chwili rozwiązania, a więc ex nunc (np. Z. Radwański, „Zobowiązania część ogólna”, C.H. Beck, W-wa 1995, s. 287). Ponadto, do chwili rozwiązania przedmiot umowy leasingu operacyjnego naniesień i umowy dzierżawy gruntu był wykorzystywany przez Spółkę w związku z działalnością gospodarczą stanowiąc istotny element generowanych w tym zakresie przychodów podlegających opodatkowaniu. Za brakiem obowiązku korygowania wstecz kosztów uzyskania przychodów przemawia fakt, że żaden przepis prawa podatkowego nie przewiduje takiego obowiązku w odniesieniu do rozwiązania tego rodzaju umów. Nadto zwraca uwagę fakt, że mimo rozwiązania przedmiotowej umowy warunki z art. 17b ust. 1 podatku dochodowego od osób prawnych, na moment ponoszenia tych wydatków, były spełnione. Fakt późniejszego rozwiązania tej umowy nie może stanowić podstawy dla odmowy pozostawienia tych wydatków w kosztach uzyskania przychodów. Powyższe okoliczności wydają się dostrzegać także organy podatkowe wydające stosowne interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej (np. postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 26.01.2007 r. wydane przez Naczelnika Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu, nr ZD/4061-243/06, postanowienie Pierwszego Urzędu Skarbowego w Radomiu z dnia 01.06.2007 r., nr 1424/2140/4111/423/2/07).
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Decydujące znaczenie dla uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodów ma zatem zamiar (cel) w jakim został poniesiony. Działania podatnika muszą, w związku z tym, zmierzać w celu uzyskania przychodu, być na ten przychód nakierowane. Nie tworzą kosztów podatkowych działania podejmowane w innym celu niż uzyskanie przychodu. Zatem jeżeli Spółka zawarła umowę dzierżawy gruntu, która w momencie jej zawarcia spełniała przytoczone powyżej przesłanki, w związku z czym miesięczne raty czynszu stanowiły jej koszty uzyskania przychodów, a następnie umowa ta zostanie rozwiązana przed upływem okresu na jaki została zawarta, to fakt ten nie spowoduje, iż dotychczas dokonane opłaty powinny być uznane za wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Takiego skutku rozwiązania umowy dzierżawy nie przewidują przepisy art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Tak więc, uznać należy, iż pomimo wcześniejszego rozwiązania umowy, poniesione do tego momentu przez Spółkę miesięczne raty czynszu pozostają kosztem uzyskania przychodów, pod warunkiem wykazania związku pomiędzy ich poniesieniem a uzyskaniem przychodu. Biorąc powyższe pod uwagę, jeżeli grunty będące przedmiotem umowy dzierżawy były wykorzystywane w działalności gospodarczej Spółki, wszelkie raty czynszu poniesione w trakcie trwania tej umowy podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów.
1) w części dotyczącej zdarzenia przyszłego nr 1:
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.