INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 15.02.2008 r. (data wpływu 20.02.2008 r.), uzupełnione pismem z dnia 07.05.2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących raty leasingowe, terminu powstania obowiązku podatkowego oraz obowiązku dokonania korekty dotychczasowych rozliczeń - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lutego 2008 r. został złożony w/w wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących raty leasingowe, terminu powstania obowiązku podatkowego oraz obowiązku dokonania korekty dotychczasowych rozliczeń.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka zawarła umowę leasingu budynków i budowli oraz prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym się one znajdują. Umowa leasingu zawarta została na okres 15 lat. Nieruchomość wydana została Spółce do korzystania w dniu zawarcia umowy. Umowa określona została jako leasing finansowy, choć z podatkowego punktu widzenia stanowi leasing operacyjny (brak zapisów uprawniających leasingobiorcę do amortyzowania przedmiotu leasingu; budynki i budowle znajdujące się na gruncie amortyzowane są przez leasingodawcę). Wartość początkowa przedmiotu leasingu określona została w umowie na kwotę 18.400.000 EURO. Wysokość miesięcznego czynszu ustalono na kwotę 145.180 EURO, zaś wartość rezydualną przedmiotu leasingu (jego wartość na dzień zakończenia umowy) określono na 2.400.000 EURO. Łączna wartość czynszu za okres umowy (bez VAT) jest większa od wartości początkowej, co uzasadnia uznanie umowy za leasing operacyjny w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym. W umowie przewidziano, że 92% kwoty czynszu dotyczy budynków i budowli, zaś 8% dotyczy gruntu (prawa użytkowania wieczystego). Zgodnie z umową Spółka zobowiązana jest wydać przedmiot leasingu leasingodawcy w terminie 1 miesiąca od zakończenia okresu leasingu. Umowa nie przewiduje sprzedaży przedmiotu leasingu leasingobiorcy po jej zakończeniu ani nie przewiduje przejścia na leasingobiorcę własności przedmiotu leasingu wraz z zapłatą ostatniej raty leasingowej. Leasingodawca wystawiając miesięczne faktury za czynsz leasingowy obciąża je 22% podatkiem VAT, zarówno w części dotyczącej budynków i budowli (92%) jak i gruntu (8%). Spółka jak dotychczas wystąpiła do Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego z wnioskiem o wydanie interpretacji w zakresie możliwości zaliczania raty leasingowej w części dotyczącej użytkowania wieczystego (8% raty leasingowej) bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodu. Organ podatkowy potwierdził stanowisko Spółki, że umowę na podstawie której dochodzi do oddania do korzystania gruntu na którym ustanowiono użytkowanie wieczyste należy rozliczać podobnie jak umowę najmu, tj. możliwe jest zaliczanie czynszu leasingowego bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodu (pismo z 5.03.2007 r., znak 1472/ROPI/423-29/07/AJ). Przedmiot leasingu wykorzystywany jest przez Spółkę do prowadzenia działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT (organizacja wystaw i targów, wynajem powierzchni).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Spółka ma prawo do odliczania podatku naliczonego od miesięcznych rat leasingowych, również w części dotyczącej gruntu (użytkowania wieczystego)...
2. Kiedy, w opisanym stanie faktycznym, powstaje po stronie leasingodawcy obowiązek podatkowy w podatku VAT z tytułu oddania w leasing gruntu na którym ustanowiono prawo użytkowania wieczystego, i czy uznanie, że obowiązek ten powstaje już w momencie wydania gruntu do korzystania skutkuje koniecznością korekty przez Spółkę dotychczasowych rozliczeń (korekta podatku naliczonego od miesięcznych rat leasingowych w części dotyczącej gruntu)...
   
   

Spółka stoi na stanowisku, że ma prawo do odliczania podatku naliczonego wynikającego z miesięcznych rat leasingowych, zarówno w części dotyczącej budynków i budowli jak i samego gruntu. Przedmiot leasingu służy bowiem działalności Spółki podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Leasing podlega opodatkowaniu podatkiem VAT wg stawki 22%. W związku z powyższym nawet w przypadku uznania, że obowiązek podatkowy z tytułu oddania w używanie gruntu na którym ustanowiono prawo użytkowania wieczystego powstaje w całości w dacie wydania gruntu do korzystania, nie wpływa to na dotychczasowe prawo Spółki do odliczania podatku naliczonego z rat leasingowych. Ograniczenia przewidziane w art. 88 ust. 3 a pkt 2 ustawy VAT nie znajdą w tym wypadku zastosowania.

Spółka stoi ponadto na stanowisku, że oddanie gruntu na którym ustanowiono prawo użytkowania wieczystego w leasing operacyjny nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy VAT. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy VAT dostawą towarów jest przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony, lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty, prawo własności zostanie przeniesione. Zgodnie z art. 7 ust. 9 ustawy VAT przez umowę dzierżawy, najmu, leasingu lub inne umowy o podobnym charakterze rozumie się umowy w wyniku których zgodnie z przepisami ustaw o podatku dochodowym odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający, jak również umowy leasingu, których przedmiotem są grunty.

Zdaniem Spółki, aby uznać, że opisana transakcja ma charakter dostawy towarów zawarta umowa musiałaby przewidywać, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności przedmiotu leasingu zostanie przeniesione. Ponieważ umowa nie zawiera takiego zapisu i jest z podatkowego punktu widzenia umową leasingu operacyjnego, w omawianym przypadku mamy do czynienia ze świadczeniem usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy VAT.

Obowiązek podatkowy powstaje analogicznie jak w przypadku umowy najmu tj. zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 4 ustawy VAT. Zgodnie z tym przepisem obowiązek podatkowy z tytułu świadczenia na terytorium kraju usług najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze powstaje w momencie otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze. Czynsz leasingowy jest fakturowany na Spółkę co miesiąc. Oznacza to, że Spółka ma prawo odliczania podatku naliczonego VAT z każdej faktury miesięcznej. Spółka nie ma obowiązku korygowania dotychczasowych rozliczeń.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 w/w ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 w/w ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 w/w ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.