Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ITPP1/443-69A/08/MS
Data
2008.04.23
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy
Temat
Podatek od towarów i usług --> Zakres opodatkowania --> Przepisy ogólne --> Wyłączenia
Podatek od towarów i usług --> Odliczenie i zwrot podatku. Odliczanie częściowe --> Odliczanie częściowe podatku oraz korekta podatku naliczonego --> Korekta kwoty podatku naliczonego
Słowa kluczowe
aport
czynności niepodlegające opodatkowaniu
kodeks cywilny
korekta podatku naliczonego
odliczenie podatku
przedsiębiorstwa
sprzedaż przedsiębiorstwa
zbycie
Istota interpretacji
Czy przekazanie Przedsiębiorstwa do spółki komandytowej w formie wkładu przez Wnioskodawcę będzie rodziło po jego stronie obowiązek korygowania podatku naliczonego, odliczonego przez niego w związku z nabyciem środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych, towarów i materiałów oraz rozpoczętymi inwestycjami - będących składnikami Przedsiębiorstwa wnoszonego jako wkład do spółki komandytowej?
Wniosek ORD-IN
2 MB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2008 r. (data wpływu 23 stycznia 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 12 marca 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku naliczonego w związku przekazaniem przedsiębiorstwa, w formie wkładu do spółki komandytowej - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 23 stycznia 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku naliczonego w związku z wniesieniem przedsiębiorstwa, w formie wkładu do spółki komandytowej.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą pod firmą „G" jako przedsiębiorca wpisany do ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej przez Wójta. Głównym przedmiotem działalności przedsiębiorstwa jest produkcja i sprzedaż łodzi motorowych. Wnioskodawca zamierza wnieść prowadzone w ramach opisanej wyżej działalności gospodarczej przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego („Przedsiębiorstwo") jako wkład do spółki komandytowej. Przedsiębiorstwo obejmuje: nieruchomości zabudowane budynkami produkcyjnymi i biurowymi, zespół rzeczy ruchomych (w szczególności: maszyny i urządzenia, materiały, zapasy, towary i wyroby), prawa własności intelektualnej (w tym w szczególności znak towarowy „G”, wierzytelności i prawa wynikające z umów, zawartych w ramach działalności Przedsiębiorstwa, know-how, tajemnice oraz księgi dokumenty związane z prowadzeniem Przedsiębiorstwa), zakład pracy zatrudniający około 800 pracowników. Spółka komandytowa, będzie prowadziła działalność gospodarczą w tym samym zakresie jak dotychczas Wnioskodawca jako osoba fizyczna. Przeniesienie Przedsiębiorstwa nastąpi przed likwidacją działalności przez Wnioskodawcę i po zarejestrowaniu spółki komandytowej jako podatnika. Dodatkowo Wnioskodawca zaznacza, że przedmiotem wkładu do spółki komandytowej będą również wchodzące w skład Przedsiębiorstwa składniki majątku, wykorzystywane do prowadzenia dotychczasowej działalności gospodarczej, które nie są i nie będą na dzień wniesienia przedsiębiorstwa ujawnione w księgach handlowych Przedsiębiorstwa, w szczególności grunty, na których posadowione są budynki wykorzystywane w prowadzonej działalności produkcyjnej, jak i znak towarowy „G”. Zamierzone jest również, aby spółka komandytowa przejęła zobowiązania funkcjonalnie związane z prowadzeniem Przedsiębiorstwa.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy przekazanie Przedsiębiorstwa do spółki komandytowej w formie wkładu przez Wnioskodawcę będzie rodziło po jego stronie obowiązek korygowania podatku naliczonego, odliczonego przez niego w związku z nabyciem środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych, towarów i materiałów oraz rozpoczętymi inwestycjami - będących składnikami Przedsiębiorstwa wnoszonego jako wkład do spółki komandytowej...
Zdaniem Wnioskodawcy do wniesienia Przedsiębiorstwa do spółki komandytowej w formie wkładu zastosowanie będzie miał art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zgodnie z którym do takiej transakcji zbycia przedsiębiorstwa nie stosuje się przepisów ustawy o VAT. Wyłączenie transakcji zbycia przedsiębiorstwa spod działania powołanej ustawy, spowoduje z kolei to, iż na Wnioskodawcy, tj. zbywcy Przedsiębiorstwa, nie będzie ciążył obowiązek dokonania jakichkolwiek korekt w zakresie naliczonego podatku VAT, o których mowa w art. 91 ust. 1 -8 powołanej ustawy. W świetle art. 91 ust. 9 ustawy o VAT w rozpatrywanym przypadku, tj. przy zbyciu (aporcie) przedsiębiorstwa, o którym mowa w art. 6 pkt 1 tejże ustawy, korekta określona w ust. 1-8 cytowanego artykułu jest dokonywana odpowiednio przez nabywcę przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału). Tym samym zbycie przedsiębiorstwa nie skutkuje dla zbywcy obowiązkiem korekt w sferze wcześniejszych odliczeń podatku, dokonanych przez podatnika – zbywcę. Powyższa regulacja nakłada natomiast na nabywcę, czyli spółkę komandytową, jako beneficjenta praw i obowiązków zbywcy, obowiązek dokonywania stosownych korekt.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Stosownie do treści art. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zmianami), przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans. A zatem w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie całego przedsiębiorstwa lub zakładu wyodrębnionego pod względem finansowym, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług. Ponieważ przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa” posłużyć należy się definicją sformułowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm.) Na mocy art. 551 Kodeksu cywilnego przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.
Obejmuje ono w szczególności:
- oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa)
, - własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości
, - prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych
, - wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne
, - koncesje, licencje i zezwolenia
, - patenty i inne prawa własności przemysłowej
, - majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne
, - tajemnice przedsiębiorstwa
, - księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej
.
Zgodnie z art. 552 Kodeksu cywilnego czynność prawna, mająca za przedmiot przedsiębiorstwo, obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia będzie ustalenie, czy zbyty majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej. Tak rozumiane przedsiębiorstwo nie jest towarem w świetle definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług. W ustawie o podatku od towarów i usług ustawodawca nie zdefiniował również pojęcia „zbycie przedsiębiorstwa”. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów. Może więc nastąpić na podstawie dowolnej czynności rozporządzającej. Należy przez to rozumieć wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem tych czynności jak właściciel, tj. sprzedaż, zamianę, darowiznę, jak również przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podkreślić tu należy, że analiza przedmiotu umów cywilnoprawnych nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego. W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska, czy scharakteryzowane we wniosku składniki stanowią przedsiębiorstwo, o którym mowa w powołanych wyżej przepisach art. 551 Kodeksu cywilnego. Reguły dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonywania korekty zostały określone w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z treścią art. 91 ust. 9 tej ustawy, w przypadku zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału), o których mowa w art. 6 pkt 1, korekta określona w ust. 1-8 cytowanego artykułu jest dokonywana odpowiednio przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zakładu (oddziału). Z przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego wynika, iż zamierza on wnieść do spółki komandytowej, Przedsiębiorstwo prowadzone przez niego jako osobę fizyczną . Odnosząc brzmienie cytowanych przepisów do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że przekazanie aportem przedsiębiorstwa, w przypadku gdy spełnia ono warunki określone w art. 551 Kodeksu cywilnego, wyłączone jest spod działania ustawy o podatku od towarów i usług, a co za tym idzie nie wiąże się dla wnoszącego aport z obowiązkiem korekty w zakresie podatku naliczonego związanego z nabytymi składnikami majątkowymi przedsiębiorstwa. Obowiązek ten ciąży bowiem na nabywcy zgodnie z powołanym wyżej art. 91 ust. 9 tejże ustawy.
Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej). Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.
|