INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 22.02.2008 r. (data wpływu 25.02.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu ustalenia obrotów dla celów podatku VAT z tytułu świadczenia usług najmu przez małżonków - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25.02.2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu ustalenia obrotów dla celów podatku VAT z tytułu świadczenia usług najmu przez małżonków.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni wspólnie z mężem wynajmuje mieszkanie na cele prowadzenia działalności gospodarczej. Zgodnie z zawartą umową oboje są stronami transakcji (wynajmującymi lokal). Kwota należna pobierana zgodnie z zawartą umową została ustalona jako suma dwóch składowych: części stałej określonej jako czynsz najmu oraz części zmiennej stanowiącej opłatę za świadczenia pozostające w ścisłym związku z wynajmowanym lokalem (dostarczanie wody, ogrzewania, oświetlenia, podatek od nieruchomości itp.). Mąż jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawczyni korzysta ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług ze względu na wysokość osiąganego obrotu.

Do swojego obrotu dolicza 50% kwoty należnej z tytułu najmu określonej w sposób opisany powyżej.

W związku z powyższym zadano pytanie,

dotyczące sposobu ustalenia obrotu dla celów podatku od towarów i usług, w przypadku najmu lokalu mieszkalnego na cele prowadzenia działalności gospodarczej, gdy zgodnie z zawartą umową najmu wynajmującymi są oboje z małżonków, a oprócz czynszu najmu wynajmujący otrzymują opłaty za świadczenia pozostające w ścisłym związku z wynajmowanym lokalem (dostarczanie wody, ogrzewania, oświetlenia, podatek od nieruchomości itp.).

Zdaniem wnioskodawcy:

Doliczenie do określonego w umowie czynszu najmu opłat za dostarczane do wynajmowanego lokalu media stanowi sposób kalkulacji kwoty należnej z tytułu świadczenia usługi określonej w umowie najmu. Tak określona kwota należna stanowi obrót w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług i powinna być przypisana każdemu z małżonków w równych częściach niezależnie od tego, w jaki sposób są nabywane media od podmiotów zewnętrznych, ze względu na fakt, że wspólnie występują oni w umowie jako wynajmujący lokal oraz wspólnie zobowiązali się wykonywać świadczenie polegające na dostawie mediów. Wnioskodawczyni uważa, że kwot pobieranych od najemców z tytułu dostarczania wody, ogrzewania, oświetlenia, podatku od nieruchomości itp. nie można sztucznie wyodrębniać z kompleksowej usługi jaką jest usługa najmu lokalu na cele prowadzenia działalności gospodarczej. W istocie jest to bowiem jedno niepodzielne świadczenie, gdyż nie można wynająć w tym charakterze nieruchomości bez dostarczenia mediów i nie można dostarczać w tym wypadku mediów bez wynajęcia nieruchomości.

Mając powyższe na uwadze uważa, że powinna do swojego obrotu przypisać 50% kwoty należnej za świadczone przez nich usługi najmu.

Według niej mąż powinien łączyć obrót uzyskany z tytułu najmu z obrotem, który uzyskuje z jednoosobowej działalności gospodarczej i wystawiać na usługi najmu faktury (ze stawką VAT 22%), a Wnioskodawczyni natomiast może dowolnie dokumentować obrót ze względu na to, że osiągany przez nią obrót (poniżej 30.000 PLN tysięcy rocznie) uprawnia do korzystania ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Stosownie do zapisu w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Kierując się brzmieniem art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług (...) rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zatem najem stanowi usługę, o której mowa w ww. art. 8 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Przytoczony przepis nie przewiduje szczególnej regulacji w stosunku do małżonków. Nie mają tu znaczenia regulacje cywilnoprawne odnoszące się do współdziałania małżonków w zarządzie majątkiem wspólnym. W konsekwencji, podatnikiem podatku od towarów i usług jest ten z małżonków, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu. Jeżeli małżonkowie dokonali czynności wspólnie, to każdy z nich z osobna jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Jednakże w myśl art. 113 ust. 1 ww. ustawy zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50 000 złotych. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W konsekwencji, każdy z małżonków może osobno korzystać ze zwolnienia wynikającego z przepisu art. 113 ust. 1 do momentu przekroczenia wartości sprzedaży w nim określonej. W przypadku, gdy czynność opodatkowana, dotycząca majątku wspólnego, została dokonana przez małżonków wspólnie, każdy z małżonków uwzględnia 50% należności wynikającej z tej czynności. Jeżeli w umowie dotyczącej tej czynności lub innej umowie majątkowej wiążącej małżonków wskazano inne udziały, wówczas podział następuje zgodnie z postanowieniami tej umowy.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy - podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Jeżeli w umowie najmu strony porozumieją się co do zwrotu (refundacji) należności z tytułu kosztów eksploatacyjnych (woda, ogrzewanie, oświetlenie, podatek od nieruchomości), to niezależnie od tego, czy zwracane wynajmującemu przez najemcę kwoty zostaną wyłączone z czynszu, czy też będą stanowiły jego element kalkulacyjny, zawsze będą one należnością obciążającą wynajmującego, wynikającą z umowy najmu, zwiększającą kwotę czynszu.

Mając na uwadze wyżej cytowane przepisy należy stwierdzić, iż Wnioskodawczyni jest zobowiązana do wliczenia do wartości sprzedaży, o której mowa w wyżej powołanym art. 113 ust. 1 ustawy, nie tylko 50% całości należności za czynsz (jego części stałej), ale także 50% jego części zmiennej, tj. należności za koszty eksploatacyjne (woda, ogrzewanie, oświetlenie, podatek od nieruchomości ). Z uwagi na fakt, iż określony w ten sposób obrót nie przekroczy kwoty 50.000 zł, Wnioskodawczyni może korzystać z ww. zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ust. 1 ustawy, a w celu udokumentowania usługi najmu nie ma obowiązku wystawiać faktury VAT.

Natomiast mąż Wnioskodawczyni, jako podatnik podatku od towarów i usług, nie korzystający ze zwolnienia, ma obowiązek łączyć ustalony na powyższych zasadach obrót z tytułu najmu lokalu na cele użytkowe (50% całości) z obrotem z prowadzonej działalności gospodarczej i opodatkować go wg stawki 22% (w myśl art. 41 ust. 1 ustawy). Fakt najmu powinien być potwierdzony w tym przypadku wystawieniem faktury VAT zgodnie z art. 106 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.