INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Urzędu Miejskiego przedstawione we wniosku z dnia 12 lutego 2008r. (data wpływu do tut. Biura – 18 lutego 2008r.), uzupełnionym w dniu 14 kwietnia 2008r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania dofinansowania z budżetu gminy na zakup i wymianę ekologicznego źródła - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lutego 2008r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania dofinansowania z budżetu gminy na zakup i wymianę ekologicznego źródła. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego z pismem z dnia 28 marca 2008r. wezwano o jego uzupełnienie. W dniu 14 kwietnia 2008r. wpłynęło ww. uzupełnienie wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Urząd Miejski przystąpi w 2008r. do realizacji II etapu zadania inwestycyjnego pod nazwą „Program Ograniczenia Niskiej Emisji” w ramach którego, korzystając z pożyczki z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, będzie współfinansował (dotacje) wymianę przez właścicieli nieruchomości starych, nieekologicznych i niskowydajnych kotłów węglowych c.o. i c.w.u. na ekologiczne źródła ciepła, w tym kotły węglowe nowej generacji (retortowe palenisko, bezdymne spalanie). „Program…” zakłada np. dofinansowanie dla właścicieli nieruchomości 70% wartości inwestycji, tj. ok. 10.000 zł, a rozliczenie polegałoby na zapłaceniu środkami finansowymi z budżetu gminy (pożyczką z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej) ww. części faktury wystawionej właścicielowi przez instalatora (firmę instalacyjną). Wnioskodawca zamierza wymienić około 200 sztuk kotłów w 2008r. W 2007r. zgodnie z postanowieniem Naczelnika Urzędu Skarbowego właściciele nieruchomości byli zwolnieni z obowiązku odprowadzania podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu otrzymanej dotacji. W uzupełnieniu wniosku wnioskodawca stwierdził, iż pożyczka ta stanowi przychody, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy o finansach publicznych (952 – przychody z zaciągniętych pożyczek i kredytów na rynku krajowym) i podlega spłacie w terminach określonych w umowie pożyczki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy właściciel nieruchomości będzie zobowiązany do odprowadzenia podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu otrzymanej dotacji za 2008r....

Zdaniem wnioskodawcy wypłacane właścicielom nieruchomości dotacje z budżetu miasta są wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych (art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych ustaw (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.).

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Podstawową zasadą podatku dochodowego od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania. Wynika ona z treści art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), w myśl którego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkie dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy bądź, od których Minister Finansów zaniechał poboru podatku, w drodze rozporządzenia.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 129 ww. ustawy stanowi, że wolne od podatku dochodowego są dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego. Powyższe oznacza, że skorzystanie z przedmiotowego zwolnienia uzależnione jest od źródła finansowania tj. podmiotu wypłacającego dotacje a zarazem ustalenia czy przyznawana dotacja jest w istocie dotacją w rozumieniu przepisów o finansach publicznych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Urząd Miejski przystąpi w 2008r. do realizacji „Program Ograniczenia Niskiej Emisji” w ramach którego, korzystając z pożyczki z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, będzie współfinansował wymianę przez właścicieli nieruchomości starych, nieekologicznych i niskowydajnych kotłów węglowych c.o. i c.w.u. na ekologiczne źródła ciepła, w tym kotły węglowe nowej generacji (retortowe palenisko, bezdymne spalanie). „Program…” zakłada np. dofinansowanie dla właścicieli nieruchomości 70% wartości inwestycji, tj. ok. 10.000 zł, a rozliczenie polegałoby na zapłaceniu środkami finansowymi z budżetu gminy (pożyczką z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej stanowiącą przychody, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy o finansach publicznych) ww. części faktury wystawionej właścicielowi przez instalatora (firmę instalacyjną).

Przepis art. 5 ust. 1 pkt 4 lit. c ustawy z dnia 30 czerwca 2005r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104 ze zm.) stanowi, iż środkami publicznymi są przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące ze spłat pożyczek udzielonych ze środków publicznych. Jednakże fakt, iż uzyskane przez wnioskodawcę od Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej środki, jak wskazał wnioskodawca stanowią środki publiczne w rozumieniu ustawy o finansach publicznych nie przesądza, iż w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 129 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Istotą jest, czy środki te stanowią dotację w rozumieniu art. 106 ww. ustawy o finansach publicznych. Należy jednak zaznaczyć, że z przepisu art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja Podatkowa wynika, że Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Stosownie do art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej przez przepisy prawa podatkowego rozumie się przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych. Zgodnie z art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej przez ustawy podatkowe rozumie się ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich. W związku z powyższym sprawa ustalenia czy środki przeznaczone na realizację Programu Ograniczenia Niskiej Emisji mają formę dotacji nie jest uregulowana przepisami prawa podatkowego lecz przepisami ustawy o finansach publicznych. Oznacza to zarazem, że działający w imieniu Ministra Finansów Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach nie jest organem właściwym do oceny czy środki wypłacone z budżetu miasta są dotacją.

Zatem wyłącznie w przypadku gdy wypłacane właścicielom nieruchomości środki z budżetu miasta w rzeczywistości będą dotacją w rozumieniu ww. ustawy o finansach publicznych i będą wypłacane z budżetu jednostki samorządu terytorialnego, to otrzymana dotacja mieścić się będzie w kategoriach dotacji zwolnionych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powołanych powyżej przepisów prawa oraz przedstawionego stanu faktycznego stanowisko wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.