INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 lutego 2008 r. (data wpływu 8 lutego 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od podatku akcyzowego alkoholu etylowego skażonego według procedur skażania uznanych dla innych państw członkowskich, używanego do produkcji rozpuszczalników, rozcieńczalników, które zawierają w swym składzie alkohol etylowy – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lutego 2008 roku złożony został ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od podatku akcyzowego alkoholu etylowego skażonego według procedur skażania uznanych dla innych państw członkowskich, używanego do produkcji rozpuszczalników, rozcieńczalników, które zawierają w swym składzie alkohol etylowy.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca posiada skład podatkowy, w którym prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji alkoholu etylowego rektyfikowanego i odwodnionego na bazie spirytusu surowego oraz alkoholu zakupionego w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego w procedurze zawieszonego poboru akcyzy. Wytwarza również wyroby chemiczne nieprzeznaczone do spożycia przez ludzi (rozpuszczalniki i rozcieńczalniki) na bazie alkoholu całkowicie skażonego środkami dopuszczonymi do skażania na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) Nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 roku w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażania alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego (Dz. Urz. L288/93 ze zm.). Obecnie całkowitego skażania alkoholu dokonuje się według receptury określonej dla Polski.

W przyszłości Wnioskodawca chciałby dokonywać całkowitego skażania alkoholu przeznaczonego do produkcji wyrobów chemicznych według receptur innych państw członkowskich Unii, zawartych w załączniku do rozporządzenia Komisji (WE) Nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 roku. Wnioskodawca dodaje, że wielu byłych kontrahentów w dalszym ciągu nabywałoby w składzie podatkowym wyroby chemiczne pod warunkiem, że alkohol przeznaczony do ich produkcji byłby całkowicie skażany według receptur innych państw.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy produkcja w składzie podatkowym wyrobów chemicznych (rozpuszczalników, rozcieńczalników) na bazie własnego alkoholu etylowego całkowicie skażonego zgodnie z regulacją Komisji (WE), zawartą w rozporządzeniu Komisji Nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 roku według receptur innych państw członkowskich będzie zwolniona od podatku akcyzowego...

Zdaniem Wnioskodawcy regulacje prawne zawarte w rozporządzeniu Komisji (WE) Nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 roku, a także przepis zawarty w § 18 ust. 1 pkt 2a lit. a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 października 2007 roku zmieniającego rozporządzenie w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 196, poz. 1416), zwalniają z podatku akcyzowego alkohol etylowy zawarty w wyrobach chemicznych (rozpuszczalnikach, rozcieńczalnikach), całkowicie skażony według receptury każdego państwa członkowskiego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 27 ust. 1 lit. a Dyrektywy 92/83/EWG z dnia 19 października 1992 roku w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych (Dz. Urz. WE L316 z 31.10.1992,s.21.), Państwa Członkowskie zwalniają produkty objęte niniejszą dyrektywą z ujednoliconego podatku akcyzowego na warunkach, które zostaną przez nie określone w celu zagwarantowania prawidłowego i uczciwego stosowania takich zwolnień oraz zapobiegania wszelkim ewentualnym wypadkom uchylania się, omijania lub naruszania tych przepisów, gdy produkty te są rozprowadzane w postaci alkoholu całkowicie denaturowanego zgodnie z wymogami każdego państwa członkowskiego , przy czym wymogi takie muszą być należycie podane do wiadomości i zaakceptowane zgodnie z ust. 3 i 4 tego artykułu.

Zgodnie z artykułem 1 rozporządzenia Komisji (WE) Nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 roku w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego (Dz. Urz. L 288 z 23.11.93, s. 12), substancje skażające, które są wykorzystywane w każdym Państwie Członkowskim do celów całkowitego skażenia alkoholi, zgodnie z art. 27 ust. 1 lit. a dyrektywy 92/83/EWG, są takie, jak określono w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

W Polsce do skażania alkoholu wykorzystuje się następujące proporcje związków chemicznych (wskazane w załączniku do ww. Rozporządzenia):

Na hektolitr czystego alkoholu:

1. 0,75 litra ketonu metylowoetylowego, zawierającego:
1. 95–96 % ketonu metylowoetylowego (wagowo)
,
2. 2,5–3 % ketonu metyloizopropylowego (wagowo)
,
3. 1,5–2 % ketonu etylowoamylowego (5-metyl-3-heptanon) (wagowo)
razem z 0,25 litra podstawowej pirydyny;
2. jeden litr ketonu metylowoetylowego, zawierającego:
1. 95–96 % ketonu metylowoetylowego (wagowo)
,
2. 2,5–3 % ketonu metylowoizopropylowego (wagowo)
,
3. 1,5–2 % ketonu etylowoamylowego (5-metyl-3-heptanon) (wagowo)
razem z 1 gramem benzoesanu denaturującego.

Oznacza to, iż dokonując skażania alkoholu na terytorium RP, zgodnie z rozporządzeniem Komisji nr 3199/93, należy stosować substancje skażające w ilości i proporcjach wskazanych powyżej.

Każde państwo członkowskie ma ustalone przez siebie do stosowania właściwe procedury skażania, które zostały zaakceptowane przez pozostałe kraje UE i w związku z faktem, iż substancje skażające zostały określone dla każdego państwa członkowskiego odrębnie, nie ma dowolności w wyborze spośród środków do skażania uznanych dla innych krajów.

Również przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 kwietnia 2004 roku w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (tekst jednolity: Dz. U. z 2006 r. Nr 72, poz. 500 ze zm.) nie zwalniają alkoholu etylowego, wykorzystywanego do produkcji wyrobów chemicznych na bazie całkowicie skażonego alkoholu według receptury każdego innego państwa członkowskiego.

Zgodnie z przepisem § 18 ust. 1 pkt 2a tego aktu, zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy: używany do produkcji rozpuszczalników i rozcieńczalników złożonych organicznych pozostałych, zawierających w swym składzie alkohol etylowy, oznaczonych symbolem PKWiU ex 24.30.22-79 i kodem CN ex 3814 00 90, środków zapobiegających zamarzaniu i pozostałych płynów usuwających oblodzenie, zawierających w swym składzie alkohol etylowy, oznaczonych symbolem PKWiU ex 24.66.33-50 i kodem CN ex 3820 00 00 oraz produktów ułatwiających rozpalanie ognia, zawierających w swym składzie alkohol etylowy, bez względu na symbol PKWiU i kod CN i skażony:

1. środkami dopuszczonymi do skażania na podstawie rozporządzenia Komisji Nr 3199/93/WE albo
2. ketonem etylowo-metylowym w ilości nie mniejszej niż 3 dm³ na 100 dm³ 100% alkoholu etylowego, albo alkoholem izopropylowym (2-propanol) w ilości nie mniejszej niż 10 dm³ na 100 dm³ 100% alkoholu etylowego, do którego po skażeniu dodano, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych i rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 7 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego (Dz. U. Nr 65, poz. 598, ze zm.)
:
1. octan etylu w ilości nie mniejszej niż 5 dm³ na 100 dm³ 100% alkoholu etylowego albo
2. benzoesan denatonium ("Bitrex") w ilości nie mniejszej niż 1 gram na 100 dm³ 100% alkoholu etylowego

Przez środki dopuszczone do skażania należy rozumieć substancje zaakceptowane przez inne kraje członkowskie, które będą uznawane przez każde z tych krajów w obrocie pomiędzy nimi, natomiast stosowanie procedury skażania zostało indywidualnie określone dla poszczególnego państwa UE i wskazane w załączniku do rozporządzenia Komisji Nr 3199/93/WE - dla każdego państwa odrębnie.

Reasumując należy uznać, iż aby skorzystać ze zwolnienia od podatku akcyzowego alkoholu skażonego używanego do produkcji rozpuszczalników, rozcieńczalników, zawierających w swym składzie alkohol etylowy, podmiot musi stosować wyłącznie substancje skażające, które zostały zgłoszone przez Polskę i zaakceptowane przez pozostałe kraje członkowskie.

A zatem Wnioskodawca nie ma możliwości zwolnienia od akcyzy przedmiotowych wyrobów, o ile będą one skażone wyłącznie środkami dopuszczonymi w innych państwach członkowskich.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie czternastu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń