INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana L.I., przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2008r. (data wpływu do tut. Biura – 19 lutego 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodu z tytułu wynagrodzenia za wdrożenie wynalazku - jest nieprawidłowe.
• zastosowania 20% kosztów uzyskania przychodu z tytułu nagrody za wdrożenie wynalazku – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 19 lutego 2008r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodu z tytułu wynagrodzenia za wdrożenie wynalazku oraz 20% kosztów uzyskania przychodu z tytułu nagrody za wdrożenie wynalazku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jako pracownik Instytutu jest współtwórcą wynalazków: P-35… i P-35… . Wynalazki te dokonane zostały w ramach umowy o dzieło zawartej pomiędzy Instytutem, a zespołem twórców. Wnioskodawca jest członkiem tego zespołu. Wynalazki te zostały zastosowane w Zakładach … S.A. Zgodnie z umowami o wspólności prawa do patentów zawartych między Instytutem a Zakładami, Zakłady wypłacają Instytutowi udział w korzyściach, wynagrodzenie dla twórców oraz nagrodę za współudział w realizacji wynalazków, a Instytut ze swojej części korzyści wypłaca wynagrodzenie twórcom oraz nagrodę za współudział w realizacji wynalazków.Wnioskodawca nie jest zobowiązany do tworzenia projektów wynalazczych w ramach wykonywania obowiązków ze stosunku pracy.

Wnioskodawca wskazał ponadto, iż w tej właśnie sprawie, w odpowiedzi na pismo jednej z pracownic Zakładów i jednocześnie współtwórczyni wynalazków, Naczelnik właściwego miejscowo Urzędu Skarbowego wydał we wrześniu 2007r. postanowienie, które zostało zamieszczone na stronie Ministerstwa Finansów RP.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy członkowi zespołu twórców i realizatorów wynalazków przysługują 50% koszty uzyskania przychodu od wynagrodzeń za wdrożenie wynalazku i 20% koszty uzyskania przychodów od nagród za wdrożenie wynalazku...

Zdaniem wnioskodawcy, wynagrodzenie objęte jest 50% kosztami uzyskania przychodu natomiast nagrody – 20% kosztami uzyskania przychodu.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) - za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Zawarte w cyt. wyżej art. 18 wyliczenie praw majątkowych ma charakter otwarty, o czym świadczy użyte przez ustawodawcę sformułowanie "w szczególności". Jednocześnie treść tego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zarówno przychody z wykonania tych praw jak również z ich sprzedaży lub zamiany.

Kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są natomiast - stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodów z tytułu zapłaty za przeniesienie prawa własności projektu wynalazczego, topografii układu scalonego, znaku towarowego lub wzoru zdobniczego określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu.

Uregulowania zawarte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczące kosztów uzyskania przychodów przysługującym twórcom projektów wynalazczych należy rozpatrywać w kontekście przepisów ustawy z dnia 30 czerwca 2000r. Prawo własności przemysłowej (t. j. Dz. U. z 2003r. Nr 119, poz. 1117 ze zm.) określających między innymi zasady, na jakich przedsiębiorcy mogą przyjmować projekty racjonalizatorskie i wynagradzać ich twórców. Jak stanowi art. 3 ust. 1 pkt 6 tej ustawy - ilekroć w ustawie jest mowa o projektach wynalazczych - rozumie się przez to wynalazki, wzory użytkowe, wzory przemysłowe, topografie układów scalonych i projekty racjonalizatorskie. W myśl art. 11 ust. 1 ustawy Prawo własności przemysłowej prawo do uzyskania patentu na wynalazek albo prawa ochronnego na wzór użytkowy, jak również praw z rejestracji wzoru przemysłowego, przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, twórcy. Ust. 2 cyt. powyżej art. 11 ustawy Prawo własności przemysłowej stanowi, iż współtwórcom wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego uprawnienie do uzyskania patentu, prawa ochronnego lub prawa rejestracji przysługuje wspólnie. W myśl ust. 3 ww. art. 11 ustawy Prawo własności przemysłowej w razie dokonania wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego w wyniku wykonywania przez twórcę obowiązków ze stosunku pracy albo z realizacji innej umowy, prawo o którym mowa w ust. 1, przysługuje pracodawcy lub zamawiającemu, chyba że strony ustaliły inaczej.

Natomiast w razie dokonania wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego przez twórcę przy pomocy przedsiębiorcy, przedsiębiorca ten może korzystać z tego wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego we własnym zakresie. W umowie o udzielenie pomocy strony mogą ustalić, że przedsiębiorcy przysługuje w całości lub części prawo, o którym mowa w ust. 1 (art. 11 ust. 5 ww. ustawy Prawo własności przemysłowej).Stosownie do treści art. 20 ww. ustawy Prawo własności przemysłowej twórca wynalazku wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego uprawniony do uzyskania patentu, prawa ochronnego lub prawa z rejestracji może przenieść to prawo nieodpłatnie lub za uzgodnioną zapłatę na rzecz przedsiębiorcy albo przekazać mu wynalazek, wzór użytkowy albo przemysłowy do korzystania.

Mając na uwadze wyżej powołane przepisy należy stwierdzić, że tylko w sytuacji, gdy zaistnieją okoliczności, o których mowa w cytowanych powyżej przepisach ustawy – Prawo własności przemysłowej, wypłacone wynagrodzenie za przeniesienie prawa własności wynalazku może być kwalifikowane jako wynagrodzenie, którego dotyczą przepisy art. 18 i art. 22 ust. 1 oraz ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie ze stanem faktycznym przedstawionym przez podatnika we wniosku, do zakresu jego obowiązków służbowych nie należało opracowywanie projektów wynalazczych. Projekty te wykonane zostały w ramach umowy o dzieło. Skoro zatem wnioskodawca nie stworzył tych wynalazków w ramach istniejącego stosunku pracy, w związku z tym otrzymane wypłaty z tytułu praw do projektów wynalazczych zakwalifikować należy jako wynagrodzenie twórcy za przeniesienie prawa własności wynalazku, czyli jako przychód z praw majątkowych.

Ponadto, biorąc pod uwagę treść art. 3 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy Prawo własności przemysłowej, przez projekt wynalazczy rozumie się opracowanie, stworzenie, dokonanie wynalazku, a nie jego wdrożenie. Wdrażać – zgodnie z Wydawnictwem Naukowym PWN S.A. (1997-2008) – oznacza: zacząć stosować coś w praktyce. Zatem wdrożenie projektu wynalazczego nie jest równoznaczne z jego stworzeniem, opracowaniem.

W związku z powyższym zarówno do wynagrodzeń za wdrożenie wynalazku jak i do nagród za jego wdrożenie nie mają zastosowania 50% koszty uzyskania przychodu; 50% koszty uzyskania zastosowanie mają wyłącznie do wynagrodzeń za przeniesienie prawa własności projektu wynalazczego, o czym stanowi cytowany powyżej przepis art. 22 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przedmiotowej sprawie zastosowanie mają natomiast 20% koszty uzyskania przychodu, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.Zgodnie bowiem z jego treścią koszty uzyskania niektórych przychodów określa się: z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4, 6 i 8 - w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Przy czym przepis art. 13 pkt 8 lit. a) tej ustawy stanowi, iż za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej - z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

W świetle powyższego stanowisko wnioskodawcy, że od wynagrodzeń za wdrożenie wynalazku przysługują 50% koszty uzyskania przychodu, jest nieprawidłowe. Jest natomiast prawidłowe w odniesieniu do stanowiska, że do nagród za wdrożenie wynalazku przysługują 20% koszty uzyskania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.