INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112 poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana U., przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2008 r. (data wpływu do tut. Biura 18 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonania jednorazowej amortyzacji zakupionego środka transportu (samochodu ciężarowego) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lutego 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonania jednorazowej amortyzacji zakupionego środka transportu (samochodu ciężarowego).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług transportowych. Jest małym podatnikiem w świetle art. 5a pkt. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nigdy nie korzystał z pomocy z funduszy unijnych. W roku 2007 dokonał jednorazowej amortyzacji samochodu ciężarowego zakupionego ze środków własnych. Samochód ciężarowy został wprowadzony do ewidencji środków trwałych w kwocie 199.000 PLN. Zamiar skorzystania z jednorazowej amortyzacji samochodu ciężarowego zgłosił we właściwym miejscowo Urzędzie Skarbowym. Posiada pismo, którego złożenie zostało potwierdzone na dzienniku podawczym Urzędu, w którym to piśmie oświadczył, że zamierza w roku 2007 amortyzować w ten sposób zakupiony środek trwały. Równocześnie zasięgnął ustnych informacji w tymże Urzędzie, które potwierdziły możliwość skorzystania z jednorazowej amortyzacji samochodu ciężarowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w roku 2007 prowadząc działalność gospodarczą w zakresie drogowego transportu towarów mógł skorzystać z jednorazowej amortyzacji zakupionego ze środków własnych samochodu ciężarowego...

Zdaniem wnioskodawcy, miał prawo do wykorzystania jednorazowej amortyzacji środka trwałego, gdyż działał zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) art. 22k ust. 7 – 12. Zgodnie z art. 22k ust. 7 tejże ustawy podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3 – 8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych. Zgodnie z podatkowymi unormowaniami miał prawo do dokonania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od zakupionych w 2007 r. środków transportu (zaliczanych do grupy 7 Klasyfikacji Środków Trwałych) i wprowadzonych do ewidencji środków trwałych w 2007 r. Wnioskodawca uważa, że miał pełne prawo do takiego działania co potwierdza również postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego Urzędu Skarbowego w Łukowie z dnia 23 lipca 2007 r. sygnatura PD/415-42/2007.

O warunkach, wykluczeniach i możliwościach zastosowania tej przyspieszonej metody amortyzacji decydują bezpośrednio przepisy ustaw podatkowych, które zawierają wykaz podatników, którzy nie mogą skorzystać z tej metody amortyzacji. Z wykazu tego nie wynika, iż z jednorazowej amortyzacji nie mogą skorzystać firmy świadczące usługi drogowego transportu towarowego albo, iż spod tej metody wykluczone są samochody ciężarowe. Zawarta w przepisach podatkowych zasada, iż jednorazowa amortyzacja stanowi formę pomocy de minimis udzielanej w zakresie i na zasadach określonych w obowiązujących aktach prawa wspólnotowego oznacza tyle, że o wysokość dokonanych jednorazowych odpisów amortyzacyjnych zmniejszy się więc limit pomocy publicznej. W świetle powyższego także samochody ciężarowe w firmach transportowych podlegają jednorazowej amortyzacji, przy zachowaniu ustawowego warunku, iż łączna kwota dokonywanych według tej metody odpisów amortyzowanych w roku podatkowym nie może przekroczyć równowartości 50.000 euro (art. 16k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i art. 22k ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Jednorazowa amortyzacja stanowi pomoc de minimis udzieloną w zakresie i na zasadach określonych w bezpośrednio obowiązujących aktach prawa wspólnotowego dotyczących pomocy w ramach zasady de minimis (art. 16k ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i art. 22k ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Obecnie zasady pomocy de minimis reguluje rozporządzenie Komisji (WE) nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 379 z dnia 28 grudnia 2006 r.). Przepisy wymienionego rozporządzenia Komisji (WE) dotyczą wykluczenia pomocy de minimis na nabycie pojazdów transportu drogowego, ale nie dotyczą one pomocy w formie jednorazowej (przyspieszonej) amortyzacji, polegającej na dokonywaniu odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych sfinansowanych ze środków własnych podatników, niezwracanych im w jakikolwiek sposób. Ponadto wnioskodawca zwrócił uwagę, że przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 sierpnia 2004 r. w sprawie szczegółowego sposobu obliczania wartości pomocy publicznej udzielanej w różnych formach (Dz. U. nr 194, poz. 1983 ze zm.), przy ustalaniu tej pomocy (§ 4) wyraźnie odróżniają pomoc dla dotacji (pkt 1) czy ulgi podatkowej (pkt 2) od pomocy dla przyspieszonej amortyzacji (pkt 15). Wartość pomocy w formie przyspieszonej amortyzacji odpowiada korzyściom z tytułu podwyższonego odpisu amortyzacyjnego, stanowiącego koszt podatkowy, w porównaniu z wartością tego odpisu, jaki dokonany byłby przy zastosowaniu maksymalnej stawki amortyzacyjnej, jaką można przyjąć na podstawie przepisów podatkowych, przy uwzględnieniu możliwych do zastosowania w danej sytuacji współczynników zwiększających. Wartość pomocy w formie przyspieszonej amortyzacji nie można natomiast literalnie utożsamiać z pomocą na nabycie określonego środka trwałego.

W związku z powyższym wnioskodawca uważa, iż miał pełne prawo do skorzystania z jednorazowej amortyzacji w aspekcie pomocy de minimis, w przypadku zakupu samochodu ciężarowego do świadczenia usług drogowego transportu towarowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.