INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana Ś., przedstawione we wniosku z dnia 12 lutego 2008r. (data wpływu 19 lutego 2008r.), uzupełnionym pismem (data wpływu 8 maja 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia miejsca świadczenia usług dla sprzedaży praw autorskich - licencji do filmów i zdjęć dla kontrahenta z siedzibą w Izraelu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 lutego 2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia miejsca świadczenia dla usług sprzedaży praw autorskich – licencji do filmów i zdjęć dla kontrahenta z siedzibą w Izraelu. Ww. wniosek został uzupełnionym pismem (data wpływu 8 maja 2008r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 15 kwietnia 2008r. znak: IBPP2/443-150/08/EJ.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca wykonuje usługi na rzecz firmy „G.” z siedzibą w Izraelu. Usługi te polegają na dokumentowaniu fotograficznym i filmowym grup młodzieży z Izraela w Polsce oraz wysyłaniu ich w formie elektronicznej do komercyjnego wykorzystania przez „G." na ich stronie internetowej. W dalszym etapie „G.” udostępnia odpłatnie te materiały rodzicom tych dzieci. Zatem usługa Wnioskodawcy polega na sprzedaży materiałów oraz praw autorskich do nich kontrahentowi z siedzibą w Izraelu.

W piśmie uzupełniającym stan faktyczny (data wpływu 8 maja 2008r.) Wnioskodawca dodatkowo wyjaśnił, że firma Wnioskodawcy świadczy usługi sprzedaży praw autorskich – licencji do filmów i zdjęć dla kontrahenta w Izraelu. Przedmiotem zamówienia firmy „G.” jest zakup licencji do zdjęć grup z Izraela. Materiałem jest w tym przypadku plik jpg, a formą sprzedaży jest przesłanie w formie elektronicznej przez Internet. Ponadto Wnioskodawca wskazał symbol PKWiU 92.12.Z.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy usługa świadczona przez Wnioskodawcę ma być opodatkowana w Polsce, czy też podatek rozlicza nabywca...

Zdaniem Wnioskodawcy przedstawiona sprawa jest sprzedażą usług, gdzie na podstawie art. 27 ust. 3, 4 ustawy o VAT miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę. Przepis ten stosuje się do sprzedaży praw lub udzielania licencji i sublicencji „…” albo do innych praw pokrewnych.
W obliczu powyższych zapisów miejscem świadczenia usług jest Izrael, zatem faktura wystawiona przez Wnioskodawcę nie jest opodatkowana.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 27 ust. 1 ww. ustawy w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi – miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca działalności – miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2 – 6 i art. 28.

W myśl art. 27 ust. 3 cyt. ustawy w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz:

1. osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, lub
2. podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę

- miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Przepis ust. 3 stosuje się do usług sprzedaży praw lub udzielania licencji i sublicencji, przeniesienia lub cesji praw autorskich, patentów, praw do znaków fabrycznych, handlowych, oddania do używania wspólnego znaku towarowego albo wspólnego znaku towarowego gwarancyjnego, albo innych pokrewnych praw (art. 27 ust. 4 pkt 1 ustawy).

Za stanu faktycznego wynika, ze Wnioskodawca świadczy usługi dla firmy „G.” z siedzibą w Izraelu. Usługi te polegają na dokumentowaniu fotograficznym i filmowym grup młodzieży z Izraela w Polsce oraz wysłaniu ich w formie elektronicznej do komercyjnego wykorzystania przez odbiorcę na ich stronie internetowej. Według Wnioskodawcy świadczona usługa polega na sprzedaży praw autorskich - licencji do tych materiałów kontrahentowi z siedzibą w Izraelu.

W świetle powyższych przepisów oraz mając na uwadze stan faktyczny przedstawiony we wniosku stwierdzić należy, że miejscem opodatkowania usług, świadczonych na rzecz podmiotu mającego siedzibę na terytorium państwa trzeciego, polegających na sprzedaży praw autorskich do wykonanej dokumentacji fotograficznej i filmowej jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę. Zatem w przedmiotowej sprawie miejscem opodatkowaniu usług będzie terytorium Izraela.

Kwestia wystawiania faktur przez podatników została uregulowana w art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Stosownie do ust. 2 ww. artykuł stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub – w przypadku terytorium państwa trzeciego – podatku o podobnym charakterze.

Szczególne zasady wystawiania faktur określone zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.).

Z przepisu § 27 ust. 1 ww. rozporządzenia wynika, że przepisy § 9, 11-23 i 26 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub – w przypadku terytorium państwa trzeciego – podatku o podobnym charakterze.W myśl ust. 2 § 27 ww. rozporządzenia, faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 9, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem.Przepis § 27 ust. 3 rozporządzenia zawiera zapis, że faktury, o których mowa w ust. 1, mogą nie zawierać danych określonych w § 9 ust. 1 pkt 2, dotyczących nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 4.

Z przepisu § 27 ust. 4 rozporządzenia wynika, że w przypadku świadczenia usług, o których mowa w art. 27 ust. 3 pkt 2 oraz art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7 ustawy, faktura dokumentująca wykonanie tych czynności powinna zawierać numer, pod którym nabywca usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego, innym niż terytorium kraju, oraz informację, że zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi.

Zatem świadczenie usług, o których mowa we wniosku winno zostać udokumentowane fakturą VAT wystawioną zgodnie z powołanym powyżej przepisem § 27 rozporządzenia Ministra Finansów.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania ww. usług według PKWiU. Należy bowiem zauważyć, że tut. organ nie jest właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji usług według PKWiU, gdyż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania wyrobu lub usługi według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego w Łodzi. Tak więc to Podatnika obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania wykonywanych usług, a w razie wątpliwości Podatnik może w tym zakresie zwrócić się do Urzędu Statystycznego w Łodzi.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.