INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana „X” zawarte we wniosku z dnia 28 stycznia 2008r. (data wpływu 30 stycznia 2008r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 kwietnia 2008r. (data wpływu 18 kwietnia 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług dostawy udziałów w prawie własności dwóch niezabudowanych działek jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 stycznia 2008r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług dostawy udziałów w prawie własności dwóch niezabudowanych działek.Wniosek uzupełniono pismem z dnia 14 kwietnia 2008r. będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu Nr IBPP1/443-168/08/AL z dnia 1 kwietnia 2008r

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, nie prowadzi działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie dokonywał i nie dokonuje sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, tj. nie był i nie jest rolnikiem ryczałtowym. W dniu 31 grudnia 1997r., na podstawie umowy przeniesienia własności Wnioskodawca nabył od osoby prawnej (spółka z o.o.) udziały w prawie własności (w 79/100 części) niezabudowanej działki nr 284/84 o powierzchni 7,2646 ha, położonej w obrębie (…) w Gminie (…). Powyższe nabycie wiązało się z rozliczeniem wierzytelności Wnioskodawcy wobec osoby prawnej z tytułu udzielonej przez Wnioskodawcę, a nie spłaconej przez spółkę pożyczki pieniężnej. Spółka zwolniła się z długu poprzez przeniesienie udziału w prawie własności przedmiotowej nieruchomości.

W dniu 9 lutego 1998r. Wnioskodawca sprzedał na rzecz czterech osób fizycznych 17/100 części udziału w działce o numerze 284/84, ze sprzedaży której środki przeznaczył z na potrzeby związane z utrzymaniem i zapewnieniem zabezpieczenia przyszłości rodzinie. Decyzją Wójta Gminy (…) z dnia 20 marca 2002r. (nr …) działka nr 284/84 została podzielona na niezabudowane działki o numerach 284/115 AM-1 o powierzchni 1293m#61447; oraz 284/116 o powierzchni 71.441 m#61447;, w których to działkach udział Wnioskodawcy we własności wyniósł 620/1000 części. Podziału ww. działki nr 284/84 na działki o nr 284/115 AM-1 i nr 284/116 dokonano na wniosek Gminy, z uwagi na to, że wewnątrz działki nr 284/84 znajdowała się działka stanowiąca własność Gminy, na której zlokalizowana była nieczynna studnia. Utrudniało to zagospodarowanie działki 284/84.

W dniu 16 grudnia 2002r. na podstawie umowy zawartej z Gminą dokonano ekwiwalentnej zamiany udziału w prawie własności działki nr 284/115 AM-1 na udział (620/1000 części) w prawie własności działki nr 284/82 AM-1 o powierzchni 895 m#61447;. Zamiany dokonano z uwagi na fakt, iż działka Gminy znajdowała się wewnątrz działki 284/84 utrudniając jej zagospodarowanie. Ponadto poprzez zamianę Gmina chciała uzyskać poszerzenie swojej działki sąsiadującej z działką podlegającą zamianie. Aktualnie Wnioskodawca jest współwłaścicielem (w 620/1000 części) w prawie własności niezabudowanych działek nr 284/116 o pow. 71.441 m#61447; oraz nr 284/82 AM-1 o pow. 895 m#61447;.Działki te zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego ustalonego przez Gminę położone są na terenach przeznaczonych pod produkcję i budownictwo, obsługę firm, finanse, transport, handel hurtowy i detaliczny. Działki te stanowią jego majątek osobisty i nie służyły w przeszłości do prowadzenia działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie wykorzystywał ich do prowadzenia działalności rolniczej.

Sprzedaży ww. udziałów w prawie własności ww. działek ma zamiar dokonać jednym aktem notarialnym.Powodem sprzedaży udziałów w prawie własności ww. działek jest zamiar zabezpieczenia przyszłości Wnioskodawcy i jego dzieci. Środki uzyskane ze sprzedaży posiadanych udziałów w prawie własności ww. działek Wnioskodawca zamierza przeznaczyć częściowo na cele inwestycyjne, a częściowo na potrzeby własne i jego rodziny. Jednocześnie Wnioskodawca oświadczył, iż dotychczas nie był zobowiązany do zapłaty podatku VAT i nie płacił takiego podatku z tytułu sprzedaży nieruchomości. Ponadto Wnioskodawca jest współwłaścicielem następujących lokali mieszkalnych: nabytych wspólnie z żoną w dniu 24 maja 2007r. na podstawie umowy ustanowienia odrębnej własności i sprzedaży (na zasadach majątkowej wspólności małżeńskiej) trzech lokali mieszkalnych w (…) (o powierzchni 35,10 m#61447;, 44,80 m#61447; oraz 46,30 m#61447;), z których własnością związany jest udział w nieruchomości wspólnej tj. działki nr 237 o powierzchni 0,0228, obręb 1, jedn.ew. (…) oraz część budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali (odpowiednio w 44/1000, 59/100 i 60/1000 częściach). Ponadto w dniu 26 listopada 2007r. za środki pochodzące z majątku wspólnego Wnioskodawca nabył wraz z żoną na podstawie umowy ustanowienia odrębnej własności i sprzedaży (na zasadach majątkowej wspólności małżeńskiej) lokal mieszkalny w (…) o pow. 70,02 m#61447;, z którego własnością związany jest udział w nieruchomości wspólnej wynoszący 188/1000 części. Z kolei w dniu 7 lutego 2004r. Wnioskodawca nabył wraz z żoną na podstawie umowy darowizny i ustanowienia prawa użytkowania, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego o powierzchni 48 m#61447;, położonego w (…) z jednoczesnym ustanowieniem na rzecz darczyńcy prawa dożywotniego użytkowania tego lokalu. Prawo do przedmiotowego lokalu stanowi majątek wspólny Wnioskodawcy i jego żony.Żadnego z powyższych lokali mieszkalnych nie zamierza sprzedawać.

W związku z opisanym zdarzeniem przyszłym zadano następujące pytanie:

Czy jednorazowa sprzedaż przez Wnioskodawcę (jako osobę fizyczną) udziałów w prawie własności dwóch niezabudowanych działek podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT i czy z tego tytułu Wnioskodawca stanie się podatnikiem podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy transakcji sprzedaży udziałów w prawie własności dwóch niezabudowanych działek położonych w (…) Gmina (…) nie będzie podlegała podatkowi VAT, gdyż dokonywać będzie sprzedaży majątku prywatnego, osobistego majątku w warunkach wskazujących, że sprzedaż ta nie będzie dokonywana z zamiarem powtarzania czy ciągłego charakteru. Udziały w prawie własności działek, które wnioskodawca zamierza sprzedać nabył w 1997r. (w 2002r. jedna z działek została podzielona na dwie działki, a jedna z powstałych z podziału została z kolei zamieniona na inną wskazaną przez Gminę). Działki te nie służyły dla celów działalności gospodarczej.

Z kolei lokali mieszkalnych, których Wnioskodawca jest współwłaścicielem z żoną (na zasadach wspólności ustawowej) sprzedawać nie zamierza.Przeznaczenie działek nr 284/82 i 284/116 AM-1, we własności których udziały Wnioskodawca zamierza sprzedać, w planie zagospodarowania przestrzennego ustalone zostało z inicjatywy Rady Gminy. Sprzedaż udziałów w prawie własności dwóch działek stanowiących majątek osobisty Wnioskodawcy nie będzie obrotem profesjonalnym, a co za tym idzie w świetle art. 15 ust. 2 ustawy o VAT nie będzie działalnością gospodarczą dla celów podatku VAT.Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca przytacza orzecznictwo sądowe: wyroki WSA: z dnia 15 stycznia 2007r. (III SA/ Wa 3885/06) z dnia 26 stycznia 2007r. (I SA/ Wr 1688/06), z dnia 21 lutego 2007r. (II SA/Wa 4176/06), z dnia 8 listopada 2007r. (III SA/Gl 571/2007) z dnia 16 maja 2007r. (I SA/ Wr 153/2007) oraz wyrok NSA z dnia 24 kwietnia 2007r. (I FSK 603/06).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Towarami natomiast, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o VAT definiują pojęcie dostawy towarów i świadczenia usług za wynagrodzeniem. W myśl tych przepisów przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.Ustawodawca w ww. przepisach poza wskazaniem, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, wskazał ponadto, że za świadczenie usług uznawana jest każda transakcja, która nie stanowi dostawy towarów.

Przyjęcie podziału na dostawę towaru oraz świadczenie usług oznacza w praktyce, że wolą ustawodawcy było określenie maksymalnie szeroko przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jeżeli nawet wykazane zostałoby w konkretnym przypadku, że nie występuje dostawa towarów to i tak z reguły należy opodatkować czynność kwalifikowaną wówczas jako świadczenie usług.Głównym celem wprowadzenia takiej konstrukcji jest zagwarantowanie, aby każda transakcja, która nie mogłaby zostać uznana za dostawę towarów była opodatkowana jako świadczenie usług, za wyjątkiem tych transakcji, które zostały taksatywnie wyłączone lub zwolnione z opodatkowania.

Powyższe regulacje wynikające z ustawodawstwa wspólnotowego dotyczącego harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych, wprowadzono w tym celu, aby nie dopuścić do:

1. podwójnego opodatkowania,
2. braku opodatkowania,
3. zakłócenia konkurencji.
   
   

Podstawowe bowiem znaczenie dla kształtu i funkcjonowania wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (podatku od towarów i usług) mają fundamentalne cechy tego podatku, tj.:

1. powszechność opodatkowania,
2. faktyczne opodatkowanie konsumpcji,
3. stosowanie podatku od wartości dodanej na wszystkich etapach obrotu towarami i usługami.
   
   

Realizację powyższych fundamentalnych cech podatku od towarów i usług, o których mowa wyżej, gwarantują nie tylko przepisy określające zakres przedmiotowy podatku VAT, tj. cyt. wyżej art. 5, 7 i 8 ustawy o VAT, lecz również przepisy regulujące zakres podmiotowy podatku od towarów i usług, czyli przepisy art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia „częstotliwości”, przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowoprawne, było dokonywanie tej czynności wielokrotnie i w okolicznościach noszących znamiona działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. W oparciu o przedstawiony stan prawny stwierdzić należy, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy uznać, iż sprzedaż udziałów w przedmiotowych działkach, z majątku osobistego, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż jest wykonywana okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem nadania mu stałego charakteru.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca w 1997r., na podstawie umowy przeniesienia własności nabył od osoby prawnej (spółka z o.o.) udziały w prawie własności (w 79/100 części) niezabudowanej działki nr 284/84 o powierzchni 7,2646 ha, położonej w obrębie (…) w Gminie (…). Powyższe nabycie wiązało się z rozliczeniem wierzytelności Wnioskodawcy wobec osoby prawnej z tytułu udzielonej przez Wnioskodawcę, a nie spłaconej przez spółkę pożyczki pieniężnej. Spółka zwolniła się z długu poprzez przeniesienie udziału w prawie własności przedmiotowej nieruchomości. W dniu 9 lutego 1998r. Wnioskodawca sprzedał na rzecz czterech osób fizycznych 17/100 części udziału w działce o numerze 284/84, ze sprzedaży której środki przeznaczył z na potrzeby związane z utrzymaniem i zapewnieniem zabezpieczenia przyszłości rodzinie.Obecnie Wnioskodawca ma zamiar dokonać dostawy udziałów w prawie własności dwóch niezabudowanych działek nr 284/82 AM-1 oraz 284/116 (powstałych z wcześniejszego podziału działki 284/84 i zamiany dokonanej na wniosek Gminy).Wnioskodawca podaje również, że nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, nie prowadzi działalności gospodarczej, nie był i nie jest rolnikiem ryczałtowym, nie dokonywał i nie dokonuje sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej. Udziały w działkach przeznaczone do sprzedaży nie służyły w przeszłości do prowadzenia działalności gospodarczej jak i nie zostały nabyte z zamiarem wykorzystania ich do działalności gospodarczej.

Z powyższego wynika zatem, iż Wnioskodawca w 1997r. nie dokonał zakupu udziału w prawie własności działki 284/84 o powierzchni 7,2646 ha, lecz udział ten otrzymał od spółki z o.o. jako rozliczenie z tytułu niespłaconej przez spółkę pożyczki pieniężnej, udzielonej jej wcześniej przez Wnioskodawcę.Nie można w przedmiotowej sprawie stwierdzić, że Wnioskodawca dokonał zakupu udziału w nieruchomości, celem wykorzystania go w jakikolwiek sposób dla celów działalności gospodarczej. Chociaż dostawa udziałów w prawie własności dwóch niezabudowanych nieruchomości będzie kolejną dostawą nieruchomości, jednakże poprzednia dostawa miała miejsce w 1998 r. i dotyczyła również części udziałów w tej samej otrzymanej od spółki z o.o. części nieruchomości. Środki uzyskane z tej sprzedaży Wnioskodawca przeznaczył na potrzeby rodziny. Ponadto obowiązująca ówcześnie ustawa o podatku od towarów i usług wyłączała z podstawy opodatkowania wartość gruntów.

Wprawdzie jak wynika z wniosku Wnioskodawca jest też współwłaścicielem wraz z żoną lokali mieszkalnych nabytych: w dniu 24 maja 2007r. na podstawie umowy ustanowienia odrębnej własności i sprzedaży (na zasadach majątkowej wspólności małżeńskiej) (o powierzchni 35,10 m#61447;, 44,80 m#61447; oraz 46,30 m#61447;), w dniu 26 listopada 2007r. o pow. 70,02 m#61447;, (z którego własnością związany jest udział w nieruchomości wspólnej wynoszący 188/1000 części); oraz nabytego wraz z żoną w dniu 7 lutego 2004r. na podstawie umowy darowizny i ustanowienia prawa użytkowania, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego o powierzchni 48 m#61447;, położonego w (…) jednakże żadnego z powyższych lokali mieszkalnych nie zamierza sprzedawać. A zatem po 1998r. Wnioskodawca nie dokonywał już żadnych innych dostaw nieruchomości.Nie można zatem uznać aby planowana dostawa udziału w gruncie dokonywana była w sposób częstotliwy i w okolicznościach noszących znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ustawy o VAT. W związku z powyższym dostawę udziałów w prawie własności dwóch niezabudowanych nieruchomości uznać należy za transakcję okazjonalną, jednorazową czyli taką, która nie będzie czyniona z zamiarem nadanie jej stałego charakteru.

Zatem w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, nie można uznać Wnioskodawcy za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w myśl ww. art. 15 ustawy o VAT w odniesieniu do dostawy ww. udziałów w prawie własności niezabudowanych działek gdyż nic nie wskazuje aby dokonując sprzedaży ww. działek działał w takim charakterze.

Podsumowując, w oparciu o przedstawione przez Wnioskodawcę zdarzenie przyszłe oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, że dostawa przedmiotowych udziałów w prawie własności dwóch niezabudowanych działek nie będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Nadmienia się ponadto, że wskazane przez Wnioskodawcę orzecznictwo dotyczy indywidualnych spraw, w których zostało wydane i nie może być traktowane jako źródło powszechnie obowiązującego prawa.Dodatkowo podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna rozstrzyga tylko w kwestii wyczerpująco przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa cyt. w sentencji, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zdarzenia przyszłego.

Zaznaczyć zatem należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany, któregokolwiek z elementów przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego lub stanu prawnego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.