INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki „X” przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2008r. (data wpływu 1 lutego 2008r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 kwietnia 2008r. (data wpływu 30 kwietnia 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntu stanowiącego drogę dojazdową – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 lutego 2008r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntu stanowiącego drogę dojazdową.Wniosek uzupełniono pismem z dnia 25 kwietnia 2008r. będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu Nr IBPP1/443-186/08/AL z dnia 18 kwietnia 2008r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka w ramach działalności developerskiej dokonuje jednym aktem notarialnym sprzedaży nieruchomości utworzonej z zabudowanej działki, której częścią składową będzie jednorodzinny dom z garażem oraz sprzedaży udziału wynoszącego 1/37 części nieruchomości, utworzonej z niezabudowanej działki, stanowiącej drogę dojazdową do poszczególnych nieruchomości. Część nieruchomości realizowanych w ramach jednej inwestycji zostanie oddana do użytkowania z końcem miesiąca lutego bieżącego roku oraz zostanie przekazana klientom z prawem własności aktami notarialnymi. Zdarzenia te zostaną udokumentowane fakturami VAT z wyodrębnieniem poszczególnych składników sprzedaży opisanych powyżej.

Ponadto z uzupełnienia wniosku z dnia 25 kwietnia 2008r. wynika, iż budowa osiedla 36 domów mieszkalnych realizowana jest kolejno w trzech etapach, każdy po 12 domków. Po zakończeniu kolejnych etapów zostaje przenoszona notarialnie umową przyrzeczoną własność działki zabudowanej domem z garażem oraz udział wynoszący 1/37 części niezabudowanej działki stanowiącej drogę dojazdową do poszczególnych działek z domami na osiedlu.W umowach przedwstępnych sprzedaży Spółka zobowiązuje się przenieść własność określoną jak powyżej oraz zobowiązuje się wspomniany grunt, stanowiący drogę dojazdową, pokryć kostką brukową i oświetlić lampami na moment zakończenia całej inwestycji, czy wszystkich kolejno po sobie następujących etapów.

W momencie przenoszenia własności nieruchomości umową przyrzeczoną na:

1. nabywców z I i II etapu – droga nie jest finalnie pokryta kostką i oświetlona,
2. nabywców z III etapu – droga będzie finalnie pokryta kostką i oświetlona.
   
   

Na chwilę obecną droga częściowo jest pokryta kostką, na pozostałym gruncie stanowiącym drogę dojazdową do poszczególnych działek z domami wykonano podbudowę z piasku pod kostkę.Odliczono podatek naliczony od wykonanych usług.Droga nie jest pokryta całkowicie kostką. Grunt niezabudowany stanowiący drogę dojazdową do działek z domami nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych, ponieważ został zaliczony jako materiał do wytworzenia produktu stanowiącego przedmiot sprzedaży, czyli domu z garażem na działce oraz 1/37 części niezabudowanej działki będącej drogą dojazdową do poszczególnych domów osiedla.

W związku z opisanym zdarzeniem przyszłym zadano następujące pytanie:

Czy dostawa niezabudowanego gruntu stanowiącego drogę dojazdową do poszczególnych nieruchomości jest zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż udziału wynoszącego 1/37 części w nieruchomości, utworzonej z niezabudowanej działki stanowiącej drogę dojazdową do poszczególnych nieruchomości, które złożone są z gruntu zabudowanego domem jednorodzinnym z garażem i realizowanych w ramach jednej inwestycji, korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawa o VAT - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 , rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Jak wynika z art. 2 ust. 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych, wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), dokonuje klasyfikacji obiektów budowlanych rozumianych jako konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych. W PKOB obiekty budowlane grupowane są w dwóch sekcjach: „Budynki” i „Obiekty inżynierii lądowej i wodnej”. Zgodnie z objaśnieniami zawartymi w PKOB obiektami inżynierii lądowej i wodnej są wszystkie obiekty budowlane nie klasyfikowane jako budynki, tj.: drogi kołowe, drogi kolejowe, mosty, autostrady, drogi lotniskowe, zapory wodne, itp.

W świetle ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.), budowlą jest każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolnostojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową (art. 3 pkt 3 cyt. ustawy).

Zatem jeśli dana budowla w rozumieniu Prawa budowlanego nie została sklasyfikowana w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych jako budynek, mieści się w sekcji „Obiekty inżynierii lądowej i wodnej”. Według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych drogi dojazdowe zaliczone są do grupy 211, klasa 2112 – ulice i drogi pozostałe. W związku z powyższym drogę dojazdową do działek trwale związaną z gruntem, należy uznać za budowlę w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 41 ust. 1 stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast w myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Przez towary używane – w myśl art. 43 ust. 2 ustawy - rozumie się:

1. budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat,
2. pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku.
   
   

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Jak stanowi art. 29 ust. 1 cyt. ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. W myśl art. 29 ust. 5 ww. ustawy o VAT w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z wniosku wynika, iż Spółka w ramach działalności developerskiej dokonuje jednym aktem notarialnym sprzedaży nieruchomości utworzonej z zabudowanej działki, której częścią składową będzie jednorodzinny dom z garażem oraz sprzedaży udziału wynoszącego 1/37 części nieruchomości, utworzonej z niezabudowanej działki, stanowiącej drogę dojazdową do poszczególnych nieruchomości. Część nieruchomości realizowanych w ramach jednej inwestycji zostanie oddana do użytkowania z końcem lutego bieżącego roku oraz zostanie przekazana klientom z prawem własności aktami notarialnymi. Zdarzenia te zostaną udokumentowane fakturami VAT z wyodrębnieniem poszczególnych składników sprzedaży opisanej powyżej. Budowa osiedla 36 domów mieszkalnych realizowana jest kolejno w trzech etapach, każdy po 12 domków. Po zakończeniu kolejnych etapów zostaje przenoszona notarialnie umową przyrzeczoną własność działki zabudowanej domem z garażem oraz udział wynoszący 1/37 części niezabudowanej działki stanowiącej drogę dojazdową do poszczególnych działek z domami na osiedlu.

W umowach przedwstępnych sprzedaży Spółka zobowiązuje się przenieść własność określoną jak powyżej oraz zobowiązuje się wspomniany grunt, stanowiący drogę dojazdową, pokryć kostką brukową i oświetlić lampami na moment zakończenia całej inwestycji, czy wszystkich kolejno po sobie następujących etapów.

W momencie przenoszenia własności nieruchomości umową przyrzeczoną na:

1. nabywców z I i II etapu – droga nie jest finalnie pokryta kostką i oświetlona,
2. nabywców z III etapu – droga będzie finalnie pokryta kostką i oświetlona.
   
   

Na chwilę obecną droga częściowo jest pokryta kostką, na pozostałym gruncie stanowiącym drogę dojazdową do poszczególnych działek z domami wykonano podbudowę z piasku pod kostkę.Odliczono podatek naliczony od wykonanych usług.Droga nie jest pokryta całkowicie kostką. Grunt niezabudowany stanowiący drogę dojazdową do działek z domami nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych ponieważ został zaliczony jako materiał do wytworzenia produktu stanowiącego przedmiot sprzedaży, czyli domu z garażem na działce oraz 1/37 części niezabudowanej działki będącej drogą dojazdową do poszczególnych domów osiedla.

Odnosząc powyższe do przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że przedmiotowa droga po wybudowaniu będzie stanowiła budowlę, zatem grunt, na którym droga powstaje, stanowi teren przeznaczony pod zabudowę (budowla).Przedmiotowa droga, jako budowla, nie spełnia również definicji towaru używanego, (o którym mowa w art. 43 ust. 2 ustawy o VAT) - mogącego w związku z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT wpłynąć na możliwość zastosowania dla dostawy gruntu zwolnienia z opodatkowania - gdyż nie zakończono jeszcze jej budowy, (droga częściowo jest pokryta kostką, na pozostałym gruncie stanowiącym drogę dojazdową do poszczególnych działek z domami wykonano podbudowę z piasku pod kostkę). Również w przypadku nabywców z III etapu, gdy droga będzie już finalnie pokryta kostką i oświetlona nie będzie dla Wnioskodawcy stanowiła towaru używanego w myśl art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, gdyż będzie dla niego nowym „produktem” (jak to określono we wniosku).A zatem nie znajdzie zastosowania przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT w powiązaniu z art. 29 ust. 5, przewidującym zwolnienie z opodatkowania dostawy towarów używanych.

Zatem dostawa udziału wynoszącego 1/37 części działki stanowiącej drogę dojazdową do poszczególnych nieruchomości, będzie opodatkowana 22% stawką podatku od towarów i usług zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, jako dostawa terenu budowlanego czy też przeznaczonego pod zabudowę.

Reasumując, przedmiotowej sprawie, nie znajdzie zastosowania przepis art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zgodnie z którym zwalnia się z opodatkowania dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.