INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2008 r. (data wpływu 4 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości uznania wartości dofinansowania szkoleń pracowników za przychód Spółki, podlegający zwolnieniu od podatku na mocy art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości uznania wartości dofinansowania szkoleń pracowników za przychód Spółki, podlegający zwolnieniu od podatku na mocy art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, uzupełniony pismami Wnioskodawcy: z dnia 18 marca 2008 r. (data wpływu 21 marca 2008 r.) oraz z dnia 4 kwietnia 2008 r. (data wpływu 9 kwietnia 2008 r.).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2007 r. pracownicy Spółki uczestniczyli w szkoleniach dofinansowanych z Europejskiego Funduszu Społecznego. Szkolenia realizowane były w ramach Sektorowego Programu Operacyjnego Rozwój Zasobów Ludzkich 2004 – 2006, przyjętego rozporządzeniem Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 1 lipca 2004 r. w sprawie przyjęcia Sektorowego Programu Operacyjnego Rozwój Zasobów Ludzkich 2004 – 2006 (Dz. U. z 2004 Nr 166, poz. 1743) uzupełnionego rozporządzeniem Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 11 sierpnia 2004 r. w sprawie przyjęcia Uzupełnienia Sektorowego Programu Operacyjnego Rozwój Zasobów Ludzkich 2004 – 2006 (Dz. U. z 2004 r. Nr 197, poz. 2024 ze zm.), objętego Narodowym Planem Rozwoju 2004 – 2006. Spółka nie zawierała umowy o dofinansowanie. Podpisała jedynie umowę z organizatorem szkoleń ("D." Sp. z o. o.), od którego otrzymała jedną fakturę, obejmującą wkład własny. Pozostała część kosztów szkolenia, zgodnie z warunkami umowy, została pokryta ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wartość dofinansowania szkoleń pracowników z Europejskiego Funduszu Społecznego jest przychodem Spółki na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość dofinansowania z Europejskiego Funduszu Społecznego stanowi przychód, podlegający zwolnieniu z podatku dochodowego, zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), przychodem, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, jest w szczególności wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych, spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

W przedstawionym stanie faktycznym, Spółka zawarła umowę o świadczenie usług szkoleniowych na rzecz Jej pracowników z podmiotem realizującym zadania w ramach Sektorowego Programu Operacyjnego Rozwój Zasobów Ludzkich 2004 – 2006. Na mocy postanowień tej umowy, Wnioskodawca był zobowiązany do pokrycia jedynie części kosztów przeprowadzanych szkoleń. Pozostałe wydatki zostały sfinansowane ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego, przyznanych firmie szkoleniowej na podstawie umowy o dofinansowanie.

Skoro zatem Spółka nie była zobligowana do zapłaty na rzecz kontrahenta ceny za usługę, jaka jest stosowana wobec innych podmiotów w warunkach rynkowych, należy uznać, że w wyniku zawarcia przedmiotowej umowy, otrzymała Ona częściowo odpłatne świadczenie.

W myśl unormowania art. 12 ust. 4 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wartości otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartości innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń finansowanych lub współfinansowanych ze środków budżetu państwa, jednostek samorządu terytorialnego, ze środków agencji rządowych lub ze środków pochodzących od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych, w ramach rządowych programów, nie zalicza się do przychodów podatkowych.

Z powołanego przepisu wynika, że wartość częściowo odpłatnych świadczeń nie stanowi przychodu podatkowego otrzymującego je podmiotu, jeżeli są one finansowane lub współfinansowane:

1. ze środków budżetu państwa, jednostek samorządu terytorialnego, ze środków agencji rządowych lub ze środków pochodzących od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych,
2. w ramach programów rządowych.

W analizowanym przypadku, częściowo odpłatne świadczenie w postaci szkoleń dla pracowników było finansowane z publicznych środków wspólnotowych – środków Europejskiego Funduszu Społecznego. Z uwagi jednak na mechanizm przekazywania pomocy wspólnotowej, środki na prefinansowanie realizacji tego zadania zostały pożyczone z budżetu państwa.

Szkolenia były przeprowadzane w ramach Sektorowego Programu Operacyjnego Rozwój Zasobów Ludzkich 2004 – 2006 przyjętego rozporządzeniem Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 1 lipca 2004 r. (Dz. U. z 2004 r. Nr 166, poz. 1743 ze zm.) wydanym na podstawie art. 17 ust. 5 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju (Dz. U. z 2004 r. Nr 116, poz. 1206 ze zm.).

Sytuacja opisana w stanie faktycznym mieści się wobec tego w dyspozycji cytowanego art. 12 ust. 4 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co oznacza że wartość dofinansowania szkoleń pracowników nie stanowi przychodu podatkowego Spółki.

Wobec powyższego, kwestia zwolnienia od podatku wartości tego dofinansowania w oparciu o przepis art. 17 ust. 1 pkt 23 tej ustawy pozostaje bezprzedmiotowa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.