INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko P.H. Z. S.C. K. O., P. O., przedstawione we wniosku z dnia 1 lutego 2008r. (data wpływu 12 lutego 2008r.) uzupełnionym pismem z 16 kwietnia 2008r. (data wpływu 23 kwietnia 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ujęcia wartości nakładów modernizacyjnych w wartości remanentu likwidacyjnego w związku z likwidacją działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lutego 2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ujęcia wartości nakładów modernizacyjnych w wartości remanentu likwidacyjnego w związku z likwidacją działalności gospodarczej.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony przez Wnioskodawcę pismem z dnia 16 kwietnia 2008r. (data wpływu 23 kwietnia 2008r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Fakturą ... z dnia 20 czerwca 2001r. Wnioskodawca zakupił nakłady inwestycyjne obejmujące remont i modernizację piwnic na lokal gastronomiczny (roboty i materiały budowlane), dotyczące modernizacji obcego środka trwałego, w kwocie netto 923 006,87 zł plus VAT. Podatek od towarów i usług z ww. faktury został przez Wnioskodawcę odliczony. Nakłady inwestycyjne ujęto w ewidencji środków trwałych jako inwestycje w obcym środku trwałym oraz amortyzowano zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Lokal, którego dotyczył ww. zakup nakładów inwestycyjnych używano w działalności gospodarczej na podstawie umowy najmu zawartej z Urzędem Miasta O.

Następnie aktem notarialnym z dnia 25 kwietnia 2005r.(faktura VAT z dnia 29 kwietnia 2005r.) ww. lokal został zakupiony przez wspólników za kwotę 274 498,00 zł. Lokal ten jako, używany (budynek przedwojenny) został zwolniony od podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca dokonał połączenia wartości zakupionego lokalu z zakupionymi wcześniej, dotyczącymi go nakładami modernizacyjnymi i ujął lokal w ewidencji środków trwałych jako środek trwały.

W związku z zaistniałymi okolicznościami (śmierć jednego ze wspólników), pozostały wspólnik wraz ze spadkobiercami, którzy zgodnie z uchwałą wspólników przejęli udział zmarłego, zamierzają zlikwidować Spółkę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku likwidacji działalności gospodarczej przez spółkę cywilną, ww. środek trwały należy ująć w remanencie likwidacyjnym oraz wykazać i zapłacić podatek od towarów i usług dotyczący zakupionych wcześniej nakładów modernizacyjnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 14 ustawy o podatku od towarów i usług, remanent likwidacyjny dotyczy wyłącznie towarów, od których odliczono VAT. Nie ma podstawy prawnej nakazującej ujęcie wartości nakładów modernizacyjnych w wartości remanentu likwidacyjnego i zwrotu podatku od towarów i usług dotyczącego tych nakładów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) – zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
   
2. eksport towarów;
   
3. import towarów;
   
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
   
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Powyższe przepisy w myśl art. 5 ust. 3. ww. ustawy stosuje się również do towarów, o których mowa w art. 14.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej.

W myśl art. 14 ust. 4 cyt. wyżej ustawy o VAT przepisy ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Przez towary, w świetle art. 2 ust. 6 ww. ustawy rozumie się rzeczy ruchome jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do art. 14 ust. 8 ww. ustawy o VAT podstawa opodatkowania jest wartość towarów podlegających spisowi z natury, ustalona zgodnie z art. 29 ust. 10.

Stosownie do art. 29 ust. 10 ustawy o VAT w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów, z zastrzeżeniem ust. 10a.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ww. ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z cytowanych wyżej przepisów art. 86 ww. ustawy wynika fundamentalna echa podatku VAT – zasada neutralności podatku dla podatników. Postulat ten jest realizowany poprzez umożliwienie podatnikowi pomniejszenia podatku należnego o kwoty podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z jego działalnością gospodarczą.

W konsekwencji uznać należy, że każda działalność gospodarcza niezależnie od jej celu i efektu, pod warunkiem, że sama podlega VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny.

Kolejną zasadniczą cecha podatku VAT jest istnienie związku podatku naliczonego, podlegającego odliczeniu, z opodatkowanymi transakcjami podatnika. Taka konstrukcja zapewnia przeniesienie ekonomicznego ciężaru podatku na kolejny podmiot w danym ciągu transakcji.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż wyłączenie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, w przypadku likwidacji działalności Spółki, dotyczy wyłącznie tych towarów w odniesieniu do których ekonomiczny ciężar podatku został poniesiony przez podatnika, który nie mógł odliczyć podatku zapłaconego przy ich nabyciu.

Do nabycia towarów, o którym mowa w art. 86 ust.1 ww. ustawy dochodzi w wyniku dostawy towarów. Definicję dostawy towarów zawiera art. 7 ust.1 ww. ustawy, w myśl którego przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust.1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel….

Z cyt. wyżej przepisu wynika, że istotą dostawy towarów jest przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W treści art. 7 ust. 1 ww. ustawy mowa jest bowiem o tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nią jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu "prawo do rozporządzania jak właściciel" nie można interpretować jako "prawa własności" lecz jako własność ekonomiczną.

W tym znaczeniu własność ekonomiczna to sytuacja, w której z punktu widzenia aspektów ekonomicznych oraz w rozumieniu potocznym należałoby uznać kogoś za właściciela rzeczy, np. posiadacza nieruchomości, której wydaniu nie towarzyszyło przeniesienie własności w formie aktu notarialnego. W każdym razie w przypadku przejścia własności ekonomicznej ma miejsce dostawa towarów. Czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym. "Dostawa towarów" nie ogranicza się więc wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy.

Należy więc uznać, że dostawa towarów powinna podlegać ocenie przede wszystkim z punktu widzenia swoich aspektów ekonomicznych, mniejsze zaś znaczenie mają jej skutki o charakterze cywilnoprawnym, występujące na gruncie prawa prywatnego.

Oderwanie pojęcia "dostawa towarów" od skutków cywilnoprawnych powstających na gruncie prawa prywatnego od ekonomicznych aspektów transakcji pozwala także na opodatkowanie czynności mających za przedmiot przeniesienie towarów, które to czynności byłyby nieważne (przede wszystkim z uwagi na zachowanie niewłaściwej formy) czy też nieskuteczne na gruncie prawa cywilnego.

Zauważyć należy, iż art. 86 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy posługując się pojęciem nabycia towarów i usług nie wskazuje w jaki sposób dochodzić ma do nabycia określonego towaru tj. czy do nabycia dochodzi w wyniku jednej, czy też kilku transakcji dostawy. W związku z powyższym stwierdzić należy, iż dla celów cytowanego wyżej art. 86 sposób nabycia określonego towaru nie ma znaczenia.

Ze stanu faktycznego wynika, iż lokal będący przedmiotem wniosku i który pozostanie u Wnioskodawcy na dzień likwidacji Spółki został nabyty na podstawie dwóch transakcji. Pierwszą z nich była transakcja nabycia nakładów inwestycyjnych w obcym środku trwałym w kwocie netto 923 006,87 zł. Podatek VAT z tytułu ww. nabycia został odliczony. Zaś druga transakcję stanowiło nabycie prawa własności tego lokalu, którego dotyczyły ww. nakłady inwestycyjne w kwocie 274 498,00 zł. Przy czym transakcja nabycia prawa własności była zwolniona z podatku VAT.

Wnioskodawca dokonał połączenia własności nabytego lokalu z nabytymi wcześniej, dotyczącymi go nakładami modernizacyjnymi i ujął ww. lokal – stanowiący towar w rozumieniu art. 2 pkt 6 ww. ustawy - w ewidencji środków trwałych.

W konsekwencji dokonano nabycia ulepszonego lokalu, w odniesieniu do którego przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego. Zatem w sprawie będącej przedmiotem wniosku zastosowanie będzie miał przepis art. 14 ust. 4, oraz przepisy art. 14 ust. 5, ust. 6 i ust. 8-10 ww. ustawy o VAT, na mocy których ww. lokal winien być ujęty w spisie z natury towarów na dzień rozwiązania Spółki. Zaś podstawę opodatkowania stanowić będzie, na mocy art. 29 ust. 10 ww. ustawy o VAT cena jego nabycia (bez podatku) określona w momencie dostawy tych towarów.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.