INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz.770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością X przedstawione we wniosku z dnia 20 grudnia 2007 r. (data wpływu 27.12.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w części dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów naliczonego oraz należnego podatku VAT w przypadku wydatków na reprezentację – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 grudnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów:

1. wydatków związanych z:

- organizowaniem dla kontrahentów szkoleń/konferencji o charakterze instruktażowym,
- zapraszaniem kontrahentów Spółki na targi branżowe oraz wyjazdy, w trakcie których prezentowane są fabryki X w Niemczech;
- nabyciem gadżetów oraz opatrzeniem ich w logo Spółki;
- organizowaniem wewnętrznych/nieodpłatnych szkoleń dla pracowników Spółki oraz osób trzecich świadczących na rzecz Spółki usługi pośrednictwa sprzedaży,
2. nieodliczonego naliczonego lub naliczonego należnego podatku VAT w przypadku wydatków na reprezentację.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące stany faktyczne.

Spółka w związku z charakterem prowadzonej działalności i oferowanych produktów, zmuszona jest do zintensyfikowanych działań mających na celu pozyskanie nowych nabywców oraz zwiększenie poziomu sprzedaży wśród obecnych nabywców.

Dlatego też Spółka w ramach prowadzonej działalności podejmuje działania polegające na:

1. organizowaniu dla kontrahentów szkoleń/konferencji o charakterze informacyjno-instruktażowym, dotyczących kwestii technicznych oferowanych towarów (funkcjonowanie, użytkowanie, serwis, etc.), przy czym pod pojęciem kontrahentów należy rozumieć:
   - obecnych oraz potencjalnych nabywców towarów Spółki oraz
   - przedstawicieli biur projektowych, które posiadając wiedzę o istnieniu produktów Spółki oraz znając ich zalety i możliwości zastosowania mogą uwzględnić produkty Spółki w przygotowywanych projektach (wtedy inwestor nabywa produkty Spółki przy realizacji inwestycji na podstawie sporządzonego projektu).
2. zapraszaniu kontrahentów Spółki na targi branżowe, na których prezentowane są oferowane przez nią towary, a także na wyjazdy w trakcie których prezentowane są np. fabryki X w Niemczech (jest to element zachęcenia do marki X, a także produkowanych tam produktów, gdyż Spółka prowadzi działalność o charakterze dystrybucyjnym), przy czym pojęcie kontrahentów należy rozumieć w taki sam sposób jak w powyższym pkt 1.
3. nieodpłatnym przekazywaniu kontrahentom gadżetów (towarów takich jak kalendarze, długopisy, portfele, kubki, etc.), opatrzonych logo Spółki, przy czym pojęcie kontrahentów należy rozumieć jak w powyższym pkt 1.
4. organizowaniu wewnętrznych/nieodpłatnych szkoleń w zakresie polityki handlowej (nowowprowadzone towary do asortymentu, techniki sprzedaży, obsługa klienta, implementacja innych wytycznych polityki handlowej spółki, etc.), przy czym uczestnikami szkoleń są:
   - pracownicy Spółki,
   - osoby trzecie, prowadzące działalność gospodarczą i będące przedstawicielami handlowymi Spółki lub też będące pracownikami innych spółek, które są wyłącznymi dystrybutorami produktów Spółki na rynkach zagranicznych.

Spółka podkreśla, iż dokonywanie przez nią wskazanych powyżej czynności, służy tylko i wyłącznie zwiększeniu/zintensyfikowaniu poziomu sprzedaży, poprzez zachęcanie do nabycia oferowanych przez Spółkę towarów.

Spółka ponosi również wydatki na reprezentację, w związku z którymi albo nie odlicza naliczonego VAT lub też odlicza przy jednoczesnym naliczaniu należnego VAT (np. z tytułu nieodpłatnych przekazań).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy na gruncie ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów:

- są ponoszone przez Spółkę wydatki związane z:

1. organizowaniem dla kontrahentów szkoleń/konferencji o charakterze instruktażowym, dotyczących kwestii technicznych oferowanych towarów (funkcjonowanie, użytkowanie, serwis, etc.);
2. zapraszaniem kontrahentów Spółki na targi branżowe oraz wyjazdy, w trakcie których prezentowane są fabryki X w Niemczech – tj. wydatki organizacyjne, przejazd, nocleg, wyżywienie, etc.;
3. nieodpłatnym przekazywaniem kontrahentom gadżetów (towarów takich jak kalendarze, długopisy, portfele, kubki, etc.) opatrzonych w logo Spółki – tj. wydatki na nabycie gadżetów oraz opatrzenie ich w logo Spółki;
4. organizowaniem wewnętrznych/nieodpłatnych szkoleń dla pracowników Spółki oraz osób trzecich świadczących na rzecz Spółki usługi pośrednictwa sprzedaży, w zakresie kwestii handlowych (nowowprowadzone towary do asortymentu, techniki sprzedaży, obsługa klienta, implementacja innych wytycznych polityki handlowej Spółki, etc.) – tj. wydatki organizacyjne, przejazd, nocleg, wyżywienie, etc.

- jest związany z wydatkami/przekazaniami/zużyciem na reprezentację nieodliczony naliczony VAT lub naliczony należny VAT.

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie ostatnie.

Zdaniem Wnioskodawcy, związany z wydatkami/przekazaniami na reprezentację nieodliczony naliczony VAT lub naliczony należny VAT stanowią koszty uzyskania przychodów na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Podstawę prawną kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów stanowi przepis art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy, stanowić mogą koszty uzyskania przychodu, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, dotyczące całokształtu działalności podatnika, związane z funkcjonowaniem firmy.

W zamkniętym katalogu kosztów niezaliczanych przez ustawodawcę do kosztów uzyskania przychodów ujęto między innymi wydatki na reprezentację, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych (art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Za koszty uzyskania przychodów nie uważa się również, zgodnie z przepisem art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatku od towarów i usług. Zasada ta wynika z konstrukcji prawnej tego podatku, który z założenia jest neutralny dla przedsiębiorców. Zgodnie bowiem z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi (osobie prawnej, jednostce organizacyjnej niemającej osobowości prawnej oraz osobie fizycznej, wykonującej samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności), przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Od zasady nieuznawania podatku od towarów i usług za koszt uzyskania przychodów ustawodawca przewidział jednak szereg wyjątków. Na mocy przepisu art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) tiret drugi ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztem uzyskania przychodów jest podatek naliczony w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług – jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Stosownie do brzmienia art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika: towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Oznacza to, że w przypadku gdy Spółce nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług, a naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, Spółka będzie mogła – na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) tiret drugi ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – uznać za koszt uzyskania przychodów kwotę niepotrąconego podatku naliczonego od towarów i usług związanego z wydatkami poniesionymi na cele reprezentacji Spółki. VAT ten wynika z faktur zakupu artykułów na cele reprezentacji.

Ponadto przepis art. 16 ust. 1 pkt 46 lit b) tiret drugi ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych pozwala zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów podatek należny zawarty w fakturach stwierdzających sprzedaż lub wykonanie usługi w przypadku przekazania lub zużycia przez podatnika towarów lub świadczenia usług na potrzeby reprezentacji i reklamy, a podatek obliczony jest zgodnie z odrębnymi przepisami.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie dodaje się, iż w zakresie pozostałych pytań zostały wydane odrębne interpretacje:

• w zakresie pytania pierwszego w dniu 27 marca 2008 r. nr ILPB3/423-44/08-2/MC,
• w zakresie pytania drugiego w dniu 27 marca 2008 r. nr ILPB3/423-44/08-3/MC,
• w zakresie pytania trzeciego w dniu 27 marca 2008 r. nr ILPB3/423-44/08-4/MC,
• w zakresie pytania czwartego w dniu 27 marca 2008 r. nr ILPB3/423-44/08-5/MC.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.