INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana reprezentowanego przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 29 listopada 2007 r. (data wpływu 3 grudnia 2007 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 marca 2008 r. (data wpływu do Biura KIP: 14 marca 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego przy dostawie towarów z magazynu na terytorium Niemiec – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 grudnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego przy dostawie towarów z magazynu na terytorium Niemiec.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Zainteresowany prowadzi w Polsce działalność gospodarczą i jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT UE. Wysyła do Niemiec towary, obrazy ręcznie malowane lub drukowane, których odbiorcą jest Spółka xxxxx, będąca w Niemczech zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej. Każdorazowo, przed złożeniem deklaracji podatkowej dotyczącej podatku od towarów i usług, za dany okres rozliczeniowy, Wnioskodawca posiada w swej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem powyżej opisanych wewnątrzwspólnotowych dostaw, zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium Niemiec, w związku z czym dla tych dostaw stosowana jest stawka podatku 0%.

Obecnie Zainteresowany, w związku z zamiarem rozszerzenia kręgu odbiorców towarów na terenie Niemiec zamierza utworzyć, w spółce xxxxx w Hamburgu, magazyn swoich towarów, z którego byłyby one wydawane tej Spółce oraz innym nabywcom. W chwili obecnej Wnioskodawca nie jest w stanie podać nazw innych nabywców, ponieważ z żadnym innym podmiotem, poza wskazanym wyżej, nie zawarł wiążących umów handlowych. Magazyn znajdowałby się w lokalu, do którego prawo ma ww. Spółka w Hamburgu i byłby obsługiwany przez pracowników tej spółki. Towary znajdujące się w tym magazynie byłyby własnością Zainteresowanego, aż do momentu ich wydania nabywcom. Ewidencja towarów w magazynie byłaby prowadzona w księgach rachunkowych Wnioskodawcy. Faktura dokumentująca sprzedaż z magazynu byłaby wystawiana z chwilą wydania towaru.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym obowiązek podatkowy, w tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na rzecz niemieckich nabywców, powstaje z chwilą wydania im towarów z magazynu na terenie Niemiec, co jest dokumentowane fakturą sprzedaży...

Zdaniem Wnioskodawcy odpowiedź na powyższe pytanie jest twierdząca. Zgodnie z art. 20 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów. Jeżeli przed upływem tego terminu podatnik wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Procedura sprzedaży z wykorzystaniem magazynów położonych w innym państwie członkowskim (składów konsygnacyjnych) jest rodzajem uproszczenia i udogodnienia prowadzenia działalności gospodarczej, przewidzianym przepisami Dyrektywy 2006/112/WE Rady Europy z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. 347.1). W ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) opartej na dyrektywach unijnych nie znalazły się żadne szczególne unormowania dotyczące rozliczenia transakcji, których przedmiotem są towary znajdujące się w składzie konsygnacyjnym, w związku z tym należy odnieść się do zasad ogólnych.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podlega wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do zapisu art. 13 ust. 1 i ust. 2 ustawy, wewnątrzwpólnotowa dostawa towarów (WDT) ma miejsce wówczas, gdy wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego następuje: na rzecz nabywcy zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, w wykonaniu czynności powodujących przeniesienie prawa do dysponowania towarami jak właściciel. W myśl zapisu art. 13 ust. 3 ww. ustawy, za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, miejscem dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy. Dla towarów niewysyłanych ani nietransportowanych, w myśl art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT, miejscem dostawy jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Przywołane powyżej przepisy wskazują, że jeżeli wywóz towarów następuje w celu dokonania transakcji ze skonkretyzowanym nabywcą zachodzi wówczas transakcja WDT w sprzedaży, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie. Natomiast, gdy dla wywożonych towarów nie jest jeszcze znany nabywca lub towary mają służyć innym niż ich dostawa czynnościom, wówczas występuje u podatnika WDT w przemieszczeniu towarów, której odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów przez ten sam podmiot na terytorium państwa członkowskiego zakończenia transportu lub wysyłki.

Dla właściwej identyfikacji WDT nie jest bez znaczenia, jak wewnątrzwspólnotowa transakcja traktowana jest w państwie członkowskim, na terytorium którego towar jest wysyłany.

Jeżeli państwo członkowskie - Niemcy - stosuje w swojej legislacji podatkowej specjalne uproszczenia, polegające na zwolnieniu podmiotu dokonującego sprzedaży towarów przez magazyn z obowiązku rejestracji i rozliczenia VAT zarówno z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jak i późniejszej dostawy towarów do nabywcy, wówczas u Zainteresowanego wystąpi WDT na podstawie zapisu art. 13 ust. 1 ustawy.

W związku z tym, iż Wnioskodawca wskazał, że towar dostarczany będzie do własnego magazynu na terytorium Niemiec tut. Organ dodatkowo pragnie wyjaśnić, iż w piśmie z dnia 11 listopada 2004 r. skierowanym do Ministerstwa Finansów przez Komisję Europejską stwierdzono, cyt.:

„W odniesieniu do umów call off stock i consignment stock niektóre Państwa członkowskie rzeczywiście stosują konkretne uproszczenia w stosunku do istniejących zasad, regulujących omawiane transakcje w ramach prawa wspólnotowego. Uproszczenia te nie mają podstawy prawnej w VI Dyrektywie. Stosowane uproszczenia różnią się w zależności od poszczególnych Państw członkowskich i są często związane z zasadą wzajemności zainteresowanych dwóch państw.

Niektóre państwa członkowskie traktują natomiast wysyłanie towarów w ramach umowy call off stock jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz klienta w innym państwie członkowskim, a nie za wydanie dobra, co oznacza, że na tym etapie nie zmienia się własność towarów. Taka zasadę można stosować jedynie jeżeli Państwo członkowskie, w którym klient posiada siedzibę również zgadza się, aby dostawca nie musiał być zarejestrowany na VAT na jego terytorium jako, że staje się właścicielem towarów w tym państwie i następnie dostarcza je swojemu klientowi w tym państwie.

Oznacza to, że jedynie jeżeli oba zainteresowane Państwa członkowskie wyrażą zgodę na to, aby traktować przekazanie rzeczy na mocy umowy call off stock jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów przez dostawcę oraz wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów przez klienta można zastosować rozwiązanie upraszczające”.

Z wniosku wynika, że Zainteresowany zamierza dokonać dostawy towarów z Polski do magazynu położonego w Niemczech. Prawo do dysponowania towarami jak właściciel będzie przechodzić na nabywcę z momentem pobrania przez niego towaru z magazynu.

Zatem przemieszczanie towarów z terytorium Polski do składu konsygnacyjnego mieszczącego się na terytorium innego kraju Unii Europejskiej (Niemcy) przez Wnioskodawcę na rzecz z góry ustalonych nabywców (zarejestrowanych w Niemczech podatników podatku od wartości dodanej, posiadających numer identyfikacyjny UE), oraz uzyskanie przez kontrahentów niemieckich prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel będzie stanowić wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o VAT. Są bowiem spełnione łącznie dwa warunki, zawarte w ww. przepisie, pozwalające na uznanie danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, tj. przemieszczenie towarów na terytorium innego kraju Unii Europejskiej na rzecz podatnika podatku od wartości dodanej oraz przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku VAT, obowiązek podatkowy w transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów, a w przypadku gdy przed upływem tego terminu, podatnik wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż dostawa towaru jest dokonana z chwilą pobrania towaru przez nabywcę ze składu konsygnacyjnego. Nakłada to na Wnioskodawcę obowiązek wystawienia faktury dokumentującej tą dostawę w terminie 7 dni od wydania towaru ze składu zgodnie z zapisem § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia z podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.). Dlatego też obowiązek podatkowy z tytułu WDT powstawał będzie z chwilą wystawienia faktury, jednakże nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów.

Tut. Organ podkreśla, iż powyższa interpretacja ma zastosowanie wyłącznie w sytuacji, kiedy dochodzi do dostawy towarów pomiędzy podatnikiem podatku VAT i podatnikiem podatku od wartości dodanej, a na moment wywozu towarów do zlokalizowanego na terenie Niemiec magazynu typu call off stock lub magazynu konsygnacyjnego, dostawcy znany jest odbiorca przemieszczanych towarów (odbiorca jest skonkretyzowany).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.