INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2008 r. (data wpływu 18 stycznia 2008 r.), uzupełnionym w dniu 3 kwietnia 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów. Wniosek doprecyzowano w dniu 3 kwietnia 2008 r. podając, że wartość gruntu w użytkowaniu wieczystym nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu detalicznego oraz usług związanych z montażem i remontami urządzeń sanitarnych, kanalizacyjnych, grzewczych itp. Rozlicza się na zasadach ogólnych prowadząc podatkową księgę przychodów i rozchodów.

W 2003 roku aktem notarialnym Wnioskodawca zawarł z gminą umowę użytkowania wieczystego gruntu przeznaczonego pod budowę budynku na cele prowadzonej działalności gospodarczej. Dokonał pierwszej opłaty z tytułu użytkowania wieczystego w wysokości 25% ceny gruntu, co stanowiło 53.000 zł, nie zaliczył tej opłaty do kosztów uzyskania przychodów.

W latach 2004, 2005 i 2006 Wnioskodawca poniósł opłaty za wieczyste użytkowanie i także nie zaliczył ich do kosztów uzyskania przychodów uznając, że nie mają one związku z uzyskaniem przychodów. W 2006 roku rozpoczął na ww. gruncie budowę budynku przeznaczonego do celów prowadzonej działalności gospodarczej.

W bieżącym roku Wnioskodawca kończy budowę i chciałby prawidłowo wycenić inwestycję do celów amortyzacji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów 2003 roku wartość pierwszej opłaty za wieczyste użytkowanie gruntów oraz w latach następnych opłaty roczne, dokonując korekty zeznań złożonych za te lata, czy też poprawnie postąpi, jeżeli o poniesione wydatki zwiększy wartość początkową wybudowanej nieruchomości...

Zdaniem Wnioskodawcy, ma prawo do zaliczenia wydatków z tytułu opłat za wieczyste użytkowanie do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia i skorygowania wcześniej złożonych zeznań podatkowych, uznając, iż stanowiły koszty pośrednie związane z uzyskanym przychodem w poszczególnych latach, a nie zwiększać wartości początkowej inwestycji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
3. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

   - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia. W myśl ww. przepisu należy rozróżnić wydatki poniesione na nabycie prawa wieczystego użytkowania gruntów od poniesionych opłat za wieczyste użytkowanie gruntów.

Jednak zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. a) kosztem uzyskania przychodów są opłaty za wieczyste użytkowanie gruntów.

W myśl art. 22g ust. 4 ww. ustawy za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztów wytworzenia nie zalicza się wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Zgodnie z powyższym wartość początkową wybudowanego obiektu stanowić będą wydatki poniesione na jego wytworzenie. Do wydatków tych nie zalicza się opłat rocznych za użytkowanie wieczyste gruntu oraz podatku od nieruchomości gruntowej. Wydatki te ponoszone są w związku z użytkowaniem gruntu i podlegają zaliczeniu w ciężar kosztów w momencie ich poniesienia.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, poniesione przez Wnioskodawcę opłaty z tytułu wieczystego użytkowania gruntu będą stanowiły koszt uzyskania przychodu w latach ich poniesienia, o ile spełniają wymogi określone w art. 22 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie Wnioskodawca może dokonać korekty zeznań rocznych złożonych za lata 2003, 2004, 2005 i 2006.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę wyroku WSA w Warszawie z dnia 23 października 2007 r. sygn. akt 1187/07, tut. Organ informuje, że został on wydany w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.