INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 24.03.2008 r. (data wpływu 14.04.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego w 2008 r. i w latach następnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14.04.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego w 2008 r. i w latach następnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest obywatelem polskim. Do sierpnia 2007 roku uzyskiwał dochód z tytułu wykonywania działalności gospodarczej (usługi konsultingowe) na terenie Polski i Rosji. W sierpniu 2007 roku Wnioskodawca przeprowadził się z Polski do Rosji wraz z żoną i synem. Strona przebywa na terenie Rosji powyżej 183 dni i w związku z tym posiada status rezydenta podatkowego w Rosji. Obecnie Wnioskodawca wykonuje pracę na rzecz rosyjskiej spółki. Wnioskodawca aktualnie mieszka w wynajmowanym mieszkaniu. Umowa najmu opiewa na rok. Syn Wnioskodawcy uczęszcza do rosyjskiego przedszkola.

W Rosji Wnioskodawca wykonuje pracę, na rzecz rosyjskiej spółki, na stanowisku Dyrektora na podstawie umowy zawartej z tą spółką. Wnioskodawca zawarł zagraniczną umowę o pracę na czas nieokreślony. Z tytułu rosyjskiej umowy podlega w Rosji ubezpieczeniom społecznym, jak również opłaca w Rosji podatek dochodowy od osób fizycznych. Zgodnie z rosyjskimi przepisani podatkowymi Wnioskodawca jest uznawany za rezydenta podatkowego w tym kraju, gdyż jego pobyt w Rosji przekroczył 183 dni, podobnie będzie w latach następnych.

W związku z planami inwestycyjnymi pracodawcy, Wnioskodawca będzie wykonywał obecną pracę na terytorium Rosji przez okres nie krótszy niż 3 lata. W przypadku ewentualnego rozwiązania umowy o pracę z rosyjskim pracodawcą, Strona nie wyklucza dalszej pracy w Rosji lub przeniesienia się do innego kraju. W obecnej chwili, nie jest jednakże zamierzeniem Wnioskodawcy powrót do Polski.

W Polsce Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej i nie pobiera żadnego wynagrodzenia z tytułu umowy o pracę. Posiada jedynie mieszkanie, które wynajmuje i płaci z tego tytułu zryczałtowany podatek od nieruchomości.

Wnioskodawca twierdzi, iż jego obecność w Polsce w roku 2008 była i będzie incydentalna — tj. zamierza przyjeżdżać do Polski 3-4 razy w roku na kilka dni w celu odwiedzenia rodziny.

W październiku ubiegłego roku Wnioskodawca otworzył rachunek rozliczeniowy w banku rosyjskim, na który przekazywane jest jego wynagrodzenie z tytułu umowy o pracę, oraz za pośrednictwem którego dokonuję operacji finansowych.

Wnioskodawca nadmienia, iż w Polsce nie jest aktywnym członkiem żadnych organizacji społecznych, kulturalnych czy politycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przedstawionego powyżej stanu faktycznego Wnioskodawca podlega w Polsce w roku 2008 oraz czy będzie podlegać w latach następnych ograniczonemu czy też nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy w związku z tym, iż po 1) w Rosji przebywa cała rodzina Wnioskodawcy, jego syn uczęszcza tu do przedszkola, Wnioskodawca jest tu zatrudniony przez rosyjską spółkę na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, płaci w Rosji podatki i jest objęty obowiązkowym ubezpieczeniem społecznym, wynajmuje w Rosji mieszkanie na okres roczny z możliwością i zamiarem przedłużenia umowy najmu oraz posiada tu rachunek bankowy, jego „ośrodek interesów życiowych” znajduje się w Rosji. Po 2) W roku 2008 i w latach następnych Wnioskodawca planuje przyjeżdżać do Polski jedynie sporadycznie w celu odwiedzania rodziny i pobyt Wnioskodawcy będzie krótszy niż 183 dni w roku podatkowym. Strona nie posiada w Polsce miejsca zamieszkania.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w roku 2008 oraz w latach kolejnych nie posiada i nie będzie posiadał w Polsce miejsca zamieszkania. Oznacza to, że zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie podlega w 2008 roku i nie będzie podlegać w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, a jedynie ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Zgodnie z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy opodatkowaniu w Polsce podlegać będą wyłącznie dochody osiągnięte na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej (tj. obecnie tylko dochód z tytułu wynajmu mieszkania).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z regulacją zawartą w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy) podlegają w Polsce osoby fizyczne jeśli mają miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że osoby fizyczne nie posiadające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

W świetle art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powołane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 umowy z dnia 22 maja 1992 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Federacji Rosyjskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1993 r. Nr 125, poz. 569), określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na miejsce zamieszkania, miejsce jej stałego pobytu albo inne kryterium o podobnym charakterze.

Definicja ta odnosi się zatem do określenia „miejsca zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę podlegania nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. umowy, jeżeli osoba fizyczna ma miejsca zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status będzie określony wg następujących zasad:

1. osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Państwach, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych),
2. jeżeli nie można ustalić, w którym Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie ma ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Państw, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym zwykle przebywa,
3. jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obydwu Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to będzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, którego jest obywatelem,
4. jeżeli jest ona obywatelem obu Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną zagadnienie wzajemnego porozumienia.
   
   

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, należy stwierdzić, iż w 2008 r. i w latach następnych (o ile zmianie nie ulegnie stan faktyczny i prawny) podlega Pan w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wnioskodawca posiada miejsce zamieszkania na terytorium Rosji. Od sierpnia 2007 r. towarzyszy Panu rodzina – żona i syn. Wykonuje Pan prace na terytorium Rosji. Wynagrodzenie za ww. pracę stanowi główne źródło utrzymania Wnioskodawcy. W roku 2008 i w latach następnych obecność Pana w Polsce będzie incydentalna tj. zamierza Pan przyjeżdżać do Polski 3-4 razy w roku na kilka dni w celu odwiedzenia rodziny. W Polsce Wnioskodawca posiada jedynie mieszkanie, które wynajmuje i płaci z tego tytułu zryczałtowany podatek od nieruchomości.

Mając na uwadze fakt, iż z Rosją łączą Pana ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze oraz uwzględniając zapisy umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Federacji Rosyjskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1993 r. Nr 125, poz. 569), stwierdzić należy, że w 2008 r. i w latach następnych (o ile nie ulegnie zmianie stan faktyczny i prawny) będzie podlegał Pan w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Z uwagi na to, iż wniosek z dnia 24.03.2008 r. (data wpływu 14.04.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczy 1 zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego w 2008 r. i w latach następnych, natomiast opłata została uiszczona w kwocie 150,00 zł, tj. w wysokości odpowiadającej 2 zdarzeniom przyszłym dodatkowa opłata dokonana w dniu 14.04.2008 r. w wysokości 75,00 zł zostanie zwrócona zgodnie z § 18 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 czerwca 2006 r. w sprawie gospodarki finansowej jednostek budżetowych, zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych oraz trybu postępowania przy przekształceniu w inną formę organizacyjno-prawną (Dz. U. Nr 116, poz. 783) na wskazany przez Wnioskodawcę adres do korespondencji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.