INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 28 lutego 2008r. (data wpływu do tut. Biura 19 marca 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodu ze sprzedaży udziału w nieruchomości, będącej uprzednio przedmiotem wywłaszczenia - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 marca 2008r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodu ze sprzedaży udziału w nieruchomości, będącej uprzednio przedmiotem wywłaszczenia.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 22 marca 2005r. Starosta Powiatu decyzją administracyjną orzekł o zwrocie między innymi na rzecz wnioskodawczyni współwłasność w nieruchomości gruntowej. Uzasadnieniem przedmiotowej decyzji był fakt, iż wywłaszczona w 1984r. nieruchomość miała być wykorzystana na cele budowy wielorodzinnego osiedla mieszkaniowego. Pomimo upływu jednak 21 lat, wskazany w decyzji wywłaszczeniowej cel nie został zrealizowany, wobec czego na podstawie art. 136 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami należało dokonać zwrotu nieruchomości.

W dniu 07 lutego 2007r. wnioskodawczyni sprzedała udział we współwłasności tej nieruchomości na rzecz osoby prawnej. Nadmienia również, że sprzedaż nie nastąpiła w wykonaniu działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w zaistniałym stanie faktycznym wystąpi obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z art. 10 ust. 1 pkt 8...

Zdaniem wnioskodawczyni zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są odpłatna sprzedaż udziału w nieruchomości jeżeli odpłatne zbycie nastąpiło przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. Przedstawiony stan faktyczny nie odpowiada hipotezie powołanego przepisu albowiem w opisanym przypadku nie nastąpiło nabycie nieruchomości lecz wyłącznie odzyskanie wcześniej wywłaszczonego gruntu. Należy stwierdzić, iż decyzja miała charakter restytucyjny, a więc co do zasady przywracała stosunki majątkowe sprzed wywłaszczenie, wobec czego decyzja taka nie może być źródłem powstania obowiązku w podatku dochodowym od osób fizycznych. Szczególny charakter sprawy, przejawia się w tym, że prawo do nieruchomości uzyskała osoba, która miała wcześniej do niej prawa. Decyzja Starosty odniosła zatem skutek w postaci transformacji prawa majątkowego. Z podanych wyżej powodów zdaniem wnioskodawczyni nie wystąpi obowiązek podatkowy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wynikający z odpłatnego zbycia nieruchomości. Przedstawione stanowisko jest zgodne z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy w sprawie prowadzonej do sygn. akt I SA/Bd 503/06.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Wywłaszczenie nieruchomości jest instytucją, za pomocą której państwo wkracza w sferę indywidualnych praw obywateli dla osiągnięcia celów o szczególnej doniosłości publicznej. W drodze decyzji dochodzi m.in. do pozbawienia dotychczasowego właściciela prawa własności nieruchomości, z drugiej zaś strony przejście prawa własności na rzecz Skarbu Państwa lub gminy. Jednocześnie ustawa zawiera swoistą gwarancję, że wywłaszczona nieruchomość będzie wykorzystywana wyłącznie zgodnie z celem, na który dokonano wywłaszczenia. Gwarancją tą jest instytucja zwrotu nieruchomości w przypadku, kiedy nieruchomość stała się zbędna z punktu widzenia celu, na jaki dokonano wywłaszczenia.

Stosownie zatem do art. 136 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004r. Nr 261 poz. 2603 ze zm.) poprzedni właściciel lub jego spadkobierca mogą żądać zwrotu wywłaszczonej nieruchomości lub jej części, jeżeli stała się ona zbędna na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu. Celem jest więc przywrócenie stosunków własnościowych sprzed wywłaszczenia. Decyzja o zwrocie nieruchomości pełni zatem funkcję restytucyjną, przywraca bowiem prawo własności nieruchomości.

W przypadku zwrotu nieruchomości nie mamy więc do czynienia z kreowaniem prawa własności tylko z jego przywróceniem. Oznacza to, że w przedmiotowej sprawie nie można mówić o przeniesieniu prawa własności na zasadach ogólnych wynikających z przepisów o charakterze cywilnoprawnym, ale jedynie o restytucji (przywróceniu) stanu sprzed wywłaszczenia. Gdyby bowiem nie dokonane wywłaszczenie, wnioskodawczyni nadal byłaby współwłaścicielem nieruchomości.

Zgodnie z powyższym należy stwierdzić, że wnioskodawczyni nabyła udział w nieruchomość przed 1984r., a nie w dniu dokonania zwrotu tejże nieruchomości przez Starostę. Tym samym u wnioskodawczyni nie powstaje obowiązek zapłaty podatku od przychodu uzyskanego ze sprzedaży udziału w nieruchomości, gdyż zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z ze zm.) odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości stanowi źródło przychodów jedynie wówczas, gdy odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W przedmiotowej sprawie od daty nabycia przez wnioskodawczynię udziału w wywłaszczonej uprzednio nieruchomości upłynęło ponad 5 lat więc powstały przychód ze zbycia udziału w nieruchomości nie będzie podlegać opodatkowaniu.

Z tej przyczyny stanowisko wnioskodawczyni należy uznać za prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do powołanego przez wnioskodawcę wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy należy zaznaczyć, że orzeczenia sądowe nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa i są wiążące jedynie w sprawach, w których zapadły.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.