Pismem z dnia 19 czerwca 2006r. Spółka zwróciła się z wnioskiem o udzielenie, w trybie art. 14a Ordynacji podatkowej, pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka dokonuje zakupów towarów (części do okien) od dostawców krajowych, z Unii Europejskiej oraz spoza Unii Europejskiej. Nabyte towary Podatnik zamierza odsprzedać bez dalszego ich przetwarzania nie powiązanym (w rozumieniu art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) podmiotom, mającym siedzibę na Litwie, Ukrainie i w Polsce. Cena odsprzedaży tych towarów ma być niższa o około 80% od ceny ich zakupu.

Dla zapewnienia sobie korzyści (zysku na transakcji) Spółka zamierza obciążyć kupującego fakturą z tytułu doradztwa technicznego i technologicznego niezbędnego dla prawidłowego wykorzystania i zastosowania przez kupującego zakupionych towarów.

Strona wyjaśnia, iż zmuszona jest do wprowadzania transakcji polegających na obniżeniu ceny sprzedawanych towarów poniżej ceny zakupu i rekompensowaniu powstałych w ten sposób strat sprzedażą usług o charakterze doradczym z powodów konkurencyjnych.

Wobec powyższego Spółka pyta, czy nie narusza przepisów prawa podatkowego, jeżeli zakupione towary odsprzeda po cenie niższej niż cena zakupu, natomiast dla zapewnienia zysku razem z towarem sprzedawać będzie usługi szkolenia, doradztwa oraz wsparcia technicznego (transakcje wiązane)?

Zdaniem Wnioskującej, przy dokonywaniu opisanych transakcji oraz przy obowiązującej zasadzie swobody gospodarczej, nie narusza przepisów prawa podatkowego.

Po rozpatrzeniu wniosku Spółki, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Lesznie wydał w dniu 21.07.2006r., postanowienie nr PD-Ia-423-3/06, w którym uznał za nieprawidłowy pogląd Podatnika wyrażony w złożonym wniosku.

Po przeanalizowaniu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku Spółki oraz postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego w Lesznie stwierdzam, że ww. postanowienie narusza prawo.

Dla rozstrzygnięcia spornej kwestii niezbędna jest subsumpcja poniżej wskazanych przepisów:

Zgodnie z przepisami art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Zgodnie z ust. 3 ww. artykułu, za przychody związane z działalnością gospodarczą (...), osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Natomiast zgodnie z art. 14 ust. 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie.

Wartość rynkową, o której mowa w ust. 1 ww. artykułu, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw to, zgodnie z art. 14 ust. 3 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, organ podatkowy wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nie udzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość określona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający.

Zaznaczyć należy, iż organy podatkowe nie mają prawa ingerować w sferę swobody zawierania umów cywilnoprawnych, natomiast wyłącznie oceniają ich skutki prawnopodatkowe.

Jeżeli dochodzi do ujawnienia przez organy podatkowe znaczącej różnicy pomiędzy ceną sprzedaży przedmiotu umowy, a ceną jaką tego rodzaju przedmiot mógłby (teoretycznie) osiągnąć w obrocie z innymi podmiotami, organy te podejmują, w ramach przysługujących im uprawnień, działania dla ustalenia przyczyn wystąpienia tej różnicy oraz związanych z nią ewentualnych skutków podatkowych. Organ podatkowy doprowadza do ustalenia – dla celów podatkowych – wartości sprzedaży składnika majątku, gdy cena podana przez strony w umowie odbiega znacznie i w sposób nie uzasadniony od ceny rynkowej. W sytuacji zaniżenia ceny umownej skutkuje to zwiększeniem przychodów zbywcy.

W stanie faktycznym przedstawionym w zapytaniu Podatnik wskazuje, że z powodu konkurencji na rynku, dokonuje sprzedaży towarów po cenie poniżej kosztu zakupu, ale obligując jednocześnie kontrahentów do kupna usług, łącznie z obu transakcji osiąga zysk.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu zauważa, iż w świetle art. 14 a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, jest związany stanem faktycznym opisanym we wniosku Spółki.

Tutejszy organ podatkowy nie jest zatem uprawniony do prowadzenia postępowania dowodowego w sprawie, np. w zakresie sytuacji panującej na rynku, na którym Podatnik funkcjonuje (z uwzględnieniem poziomu konkurencji, cen stosowanych w obrocie towarami), postanowień zawartych przez Spółkę umów handlowych

Ponadto wskazuje się, że zgodnie z przepisem art. 14 a § 1, naczelnik urzędu skarbowego, stosownie do swej właściwości, zobowiązany jest na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta do udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Organ podatkowy nie jest więc uprawniony do interpretacji przepisów innych, niż przepisy prawa podatkowego.

W świetle powyższego, uwzględniając wyłącznie okoliczności faktyczne przedstawione we wniosku Podatnika, stwierdzam:

Na wstępie należy podnieść, że bez znajomości występujących w danej chwili (sprzedaż) warunków rynkowych nie można przesądzić, że cena transakcyjna odbiega od wartości rynkowej.

Tym niemniej, jeśli nawet uznać, iż Podatnik sprzedał towary poniżej wartości rynkowej, to opisane we wniosku warunki transakcji nie upoważniają do stosowania art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie określania ceny przez organ podatkowy. Zaistniałe okoliczności sprawy uzasadniałyby bowiem znaczne odbieganie ceny transakcyjnej od ceny rynkowej. Sprzedaż towarów stanowi tylko jeden z elementów transakcji wiązanej, na której Spółka osiąga zysk. Z tego powodu ocena sprzedaży towarów nie może pomijać faktu, że jest to transakcja, z którą wiążą się dodatkowe „ciężary” dla nabywcy.

W tym stanie rzeczy, postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Lesznie, w którym dokonano interpretacji stanu faktycznego w sposób odmienny od przedstawionego powyżej oraz zawarto interpretację prawa innego niż podatkowe, jako naruszające prawo należało zmienić.

Niniejsza interpretacja udzielana jest w oparciu o przepisy prawa podatkowego obowiązujące w dacie zaistnienia opisanego zdarzenia i dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Podatnika.