INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni Kółek Rolniczych, przedstawione we wniosku z dnia 07 stycznia 2008 r. (data wpływu 10.01.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania przy nabyciu nieruchomości gruntowej przez Spółdzielnię w drodze zasiedzenia - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania przy nabyciu nieruchomości gruntowej przez Spółdzielnię w drodze zasiedzenia.

Pismem z dnia 04.04.2008 r. Spółdzielnia rozszerzyła opis stanu faktycznego, sprecyzowała pytanie podatkowe oraz uzupełniła wniosek o brakujące podpisy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

1. 30.08.2007 r. Sąd Rejonowy w Z wydał postanowienie, że Spółdzielnia Kółek Rolniczych w Z z/s X nabyła w drodze zasiedzenia na własność nieruchomość rolną niezabudowaną, z dniem 04.01.2005 r.
2. 04.10.2007 r. Sąd Rejonowy w Z wydał postanowienie, że Spółdzielnia Kółek Rolniczych w Z z/s X nabyła w drodze zasiedzenia na własność nieruchomość (gospodarstwo rolne) zabudowaną, z dniem 21.11.2004 r.

Obydwie nieruchomości rolne były i są w ewidencji finansowej Spółdzielni jako własność Spółdzielni od momentu jej powołania uchwałą Centralnego Związku Kółek Rolniczych nr 25(…..) z dnia 13.12.1972 r. Jako własność Spółdzielni nieruchomości figurowały również od chwili powołania Spółdzielni w wydziale geodezji Starostwa powiatowego, co nie zostało sprostowane w księgach wieczystych. Spółdzielnia jest podmiotem posiadającym osobowość prawną prowadzącym gospodarstwo rolne oraz świadczącym usługi.

W uzupełnieniu do złożonego wniosku wskazano, iż pod pojęciem podatku od zasiedzenia Spółdzielnia rozumie podatek od spadków i darowizn. Nabycie przez Spółdzielnię w drodze zasiedzenia nieruchomości na podstawie postanowień Sądu Rejonowego, sygn. akt I N(…..) oraz I N(…..) miało charakter tylko umocnienia prawnego w księgach wieczystych. Spółdzielnia jest następcą prawnym wcześniej istniejących organizacji rolniczych. Na mocy protokołu przekazania w latach siedemdziesiątych otrzymała wszelkie aktywa i pasywa istniejących organizacji. Wartość nieruchomości zapisanych w wydanych postanowieniach Sądu jest zapisana w protokołach przekazania. Spółdzielnia jako płatnik podatku rolnego i podatku od nieruchomości poniosła duże nakłady na utrzymanie tych nieruchomości. Niedopatrzenie wpisów w księgach wieczystych spowodowało, że Spółdzielnia nie mogła do tej pory stać się prawowitym właścicielem nieruchomości.

Na podstawie przedstawionych faktów Wnioskodawca uważa, iż nieruchomości nabyte na mocy w/w postanowień Sądu nie mogą być przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy od nabycia w drodze zasiedzenia nieruchomości rolnej Spółdzielnia powinna zapłacić podatek od zasiedzenia lub podatek dochodowy od osób prawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółdzielnia nie powinna płacić podatku od zasiedzenia nieruchomości rolnej, ponieważ nie dokonała zakupu tych nieruchomości, lecz zostały one przejęte drogą uchwał Kółek Rolniczych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do treści art. 172 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16 poz. 93 ze zm.), posiadacz nieruchomości nie będący jej właścicielem nabywa własność, jeżeli posiada nieruchomość nieprzerwanie od lat dwudziestu jako posiadacz samoistny, chyba że uzyskał posiadanie w złej wierze (zasiedzenie). Po upływie lat trzydziestu posiadacz nieruchomości nabywa jej własność, choćby uzyskał posiadanie w złej wierze.

Skutkiem zasiedzenia jest pierwotne nabycie własności przez posiadacza, który może wystąpić do sądu z wnioskiem o stwierdzenie zasiedzenia. Samo nabycie własności następuje jednak ex lege, tj. z mocy samego prawa, a orzeczenie stwierdzające nabycie własności przez zasiedzenie ma jedynie charakter deklaratywny.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 ze zm.), podatkowi od spadków i darowizn, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczpospolitej, tytułem :

1. dziedziczenia, zapisu, dalszego zapisu, polecenia testamentowego;
2. darowizny, polecenia darczyńcy;
3. zasiedzenia;
4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.

Mając na uwadze powyższy zakres podmiotowy ustawy o podatku od spadków i darowizn, Wnioskodawca jako osoba prawna, wyłączony jest z zakresu jej stosowania, a co za tym idzie, nie ma obowiązku zapłaty ww. podatku z tytułu nabycia nieruchomości przez zasiedzenie, o którym stanowią przepisy ww. ustawy.

Jednakże, z uwagi na to, że nabycie nieruchomości przez zasiedzenie jest formą nieodpłatnego przysporzenia majątkowego, wartość nieruchomości nabytej przez zasiedzenie należy traktować jako wartość otrzymanej nieodpłatnie rzeczy. Zgodnie z zapisem art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności: wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych, spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie. Na podstawie art. 12 ust. 5 tej ustawy, wartość otrzymanych nieodpłatnie rzeczy lub praw określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Powyższe oznacza, że wartość nabytych w drodze zasiedzenia nieruchomości, stanowi nieodpłatne przysporzenie majątkowe i będzie dla Spółdzielni przychodem podatkowym, stanowiącym źródło dochodu. Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przedmiotem opodatkowania jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty. Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 ww. ustawy).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.