INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 20.02.2008. (data wpływu 27.02.2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia momentu powstania przychodu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27.02.2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia momentu powstania przychodu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zawarł w 2007 roku umowę o przechowanie dokumentów przez okres 10 lat z podmiotem będącym w trakcie likwidacji. Zgodnie z zawartą umową likwidowany podmiot zobowiązany był do zapłaty z góry jednorazowo pełnej kwoty wynagrodzenia za 10-letni okres przechowywania dokumentów likwidowanego podmiotu. W związku powyższym Wnioskodawca wystawił w roku 2007 jedną fakturę VAT na całą kwotę wynagrodzenia, która została w całości uregulowana przez likwidowany podmiot również w roku 2007.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w powyższym stanie faktycznym, kwota wynagrodzenia z tytułu przechowywania dokumentów przez okres 10 lat stanowi dla Wnioskodawcy w całości (jednorazowo) przychód dla celów podatku CIT w roku, w którym Wnioskodawca wystawił fakturę VAT, tj. 2007r.

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy, przychód z działalności gospodarczej powstaje, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e w dniu wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego, lub wykonania usługi, nie później jednak niż w dniu wystawienia faktury lub otrzymania należności.

Z zawartej umowy o przechowywanie dokumentów wynika, iż Wnioskodawca nie świadczy powtarzalnych usług okresowych, gdyż umowa przewiduje jeden okres rozliczeniowy tj. okres obejmujący 10 lat. Z tego też względu, w opinii Wnioskodawcy nie ma zastosowania przepis art. 12 ust. 3c Ustawy, który odnosi się do sytuacji, gdy umowa przewiduje, co najmniej dwa okresy rozliczeniowe. Z uwagi, zatem na fakt, iż w przedmiotowym stanie faktycznym nie znajduje zastosowanie przepis art. 12 ust 3c, moment powstania przychodu winien zostać określony w oparciu o art. 12 ust. 3a. W konsekwencji, zatem Wnioskodawca powinien rozpoznać przychód związany z usługą przechowywania dokumentów przez okres 10 lat w całości (jednorazowo) w roku, w którym Wnioskodawca wystawił fakturę VAT, tj. w roku 2007.

Po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązującego stanu prawnego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Stosownie do postanowień art. 12 ust. 3 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007r., za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zgodnie z przepisem art. 12 ust. 3a ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c i 3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności
   
   

Art. 12 ust. 3c stanowi jeżeli strony ustalają, iż usługa jest rozliczana w okresach sprawozdawczych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku. Przepis ten stosuje się zgodnie ust. 3d odpowiednio do dostawy energii elektrycznej, cieplnej oraz gazu przewodowego.

W myśl art. 12 ust. 3e W przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3 do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c i 3d, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty

Jednocześnie zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

W celu określenia momentu powstania przychodu zgodnie ze stanem faktycznym opisanym we wniosku, należy rozstrzygnąć, który z wymienionych przepisów znajdzie zastosowanie odnośnie przedstawionej w nim sytuacji.

Z wyżej przytoczonych przepisów wynika generalna zasada, iż przychód podatkowy dla celów podatku dochodowego od osób prawnych powstaje w dniu wykonania usługi. Wyjątek od tej zasady stanowi:

• wystawienie faktury dokumentującej dostawę towarów lub usługi przed datą wydania towaru, zbycia prawa lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi – datą powstania przychodu będzie w tym przypadku dzień wystawienia faktury,
• uregulowania należności przed wydaniem towaru, zbyciem prawa lub wykonania usługi albo częściowym wykonaniem usługi – datą powstania przychodu będzie w tym przypadku dzień otrzymania należności
  
  

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że usługa przechowywania dokumentów przez Spółkę jest świadczona na rzecz klienta na podstawie umowy, precyzującej kwotę wynagrodzenia za całość usługi w okresie objętym tym zleceniem. Okres przechowywania dokumentów wynosi 10 lat. Po wystawieniu przez Wnioskodawcę faktury VAT na całą kwotę wynagrodzenia, zapłata została w całości uregulowana przez likwidowany podmiot. Jest to więc usługa świadczona przez czas określony, za którą pobierana jest jednorazowa opłata. Ponadto z wniosku wynika, iż strony umowy nie ustalają okresów rozliczeniowych. Nie jest to więc „usługa ciągła” której cechą charakterystyczną jest to, iż usługa ta ma stały charakter i jest rozliczana cyklicznie (np. w okresach miesięcznych), wobec czego przychód z tej umowy powinien być określany na zasadach ogólnych wynikających z art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Należy przy tym zauważyć, że w opisanym we wniosku stanie faktycznym nie znajdą zastosowania:

1. art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy, gdyż nie mamy tu do czynienia z zaliczką na poczet świadczenia usług w przyszłych okresach sprawozdawczych, z którą prawodawca wiąże brak obowiązku określenia momentu powstania przychodu,
2. art. 12 ust. 3c, gdyż usługa nie jest rozliczana w okresach sprawozdawczych,
3. art. 12 ust 3e, gdyż reguluje moment powstania przychodu z działalności gospodarczej w przypadku pozostałych świadczeń, np. w przypadku otrzymanych kar umownych, czy odszkodowań, a więc takich przypadków, z którymi nie wiąże się wydanie towaru, czy świadczenie usługi.
   
   

Oznacza to, że w świetle art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w sytuacji, gdy po wystawieniu faktury VAT na całą kwotę wynagrodzenia z tytułu usługi przechowywania dokumentów na okres 10 lat całość należności zostanie uregulowana to Wnioskodawca wykazuje to wynagrodzenie jako przychód, w dniu wystawienia faktury VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.