INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością,przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2008 r. (data wpływu 16 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność transportową. Wykonanie usług w zakresie przewozów towarów odbywa się na podstawie zleceń transportowych dostarczonych przez kontrahentów. W zleceniu znajdują się informacje między innymi o miejscu załadunku i rozładunku, dacie rozpoczęcia i zakończenia usługi, wysokości frachtu oraz terminie zapłaty za dokonanie przewozu.

Termin zapłaty jest zawsze powyżej 30 dni od dnia wystawienia faktury. Faktury VAT są wystawiane na podstawie potwierdzonych druków CMR z datą i pieczęcią miejsca rozpoczęcia i zakończenia przewozu.

Spółka wykonując usługę transportową od dnia 3 grudnia 2007 r. do dnia 6 grudnia 2007 r. wystawiła fakturę z datą 14 grudnia 2007 r., w której termin zapłaty przypadł na dzień 14 stycznia 2008 r.

W związku z brakiem zapłaty w ciągu 30 dni od momentu wykonania przewozu ładunku, Wnioskodawca przyjął termin obowiązku podatkowego zgodny z fakturą czyli 14 grudnia 2007 r. Rozliczenie podatku należnego ujął natomiast w deklaracji VAT-7 za miesiąc grudzień 2007 r.

Podatnik uznał, że stosując wcześniejszy termin niż 30 dzień od zakończenia usługi transportowej zachowuje termin powstania obowiązku podatkowego określony w obowiązującym przepisie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy prawidłowe jest przyjęcie, że jeżeli nie było zapłaty za wykonaną usługę transportową do 30. dnia od jej zakończenia, najwcześniejszy moment powstania obowiązku podatkowego przypada na dzień wykonania transportu, a najpóźniejszy na 30. dzień od momentu jego zakończenia... Czy słuszne jest w tej sytuacji przyjęcie daty wystawienia faktury jako datę powstania obowiązku podatkowego...

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że jeżeli zapłata nie rzutuje na powstanie obowiązku podatkowego, to najwcześniejszy moment jego powstania przypada w dniu zakończenia transportu a najpóźniejszy, zgodnie z przepisem art. 19 ust. 13 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, 30. dnia od jego zakończenia. Pierwszym elementem wpływającym na moment powstania obowiązku podatkowego jest zapłata, która w przypadku Wnioskodawcy nie ma zastosowania (ze względu na wydłużony termin zapłaty), drugim natomiast jest ostateczny dzień powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli ww. przepis wskazuje najpóźniejszy dzień to powinien też być najwcześniejszy dzień.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie przepisem art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

W przypadkach, gdy dostawa towarów lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, stosownie do przepisu art. 19 ust. 4 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Jednakże, od wyżej wskazanej zasady ogólnej ustawa przewiduje szereg wyjątków. Między innymi przepis art. 19 ust. 13 pkt 2 ustawy stanowi, iż obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wykonania usług:

1. transportu osób i ładunków kolejami, taborem samochodowym, statkami pełnomorskimi, środkami transportu żeglugi śródlądowej i przybrzeżnej, promami, samolotami i śmigłowcami,
2. spedycyjnych i przeładunkowych,
3. w portach morskich i handlowych,
4. budowlanych lub budowlano-montażowych;

Tak więc w sytuacji braku odmiennych uregulowań, w przypadku usługi transportu, dzień otrzymania towaru przez odbiorcę może być uznany za datę wykonania usługi.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca wykonywał usługę transportową od dnia 3 grudnia 2007 r. do dnia 6 grudnia 2007 r. i czynność tą udokumentował fakturą VAT z dnia 14 grudnia 2007 r. z terminem zapłaty przypadającym na dzień 14 stycznia 2008 r.

Mając na uwadze powyższe, momentem wykonania usługi jest 6 grudnia 2007 r. Ponieważ z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca nie otrzymał zapłaty za usługę w ciągu 30 dni od daty jej wykonania, zatem obowiązek podatkowy powstał, zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT, 30. dnia, licząc od dnia wykonania przedmiotowej usługi.

Przepisy dotyczące podatku od towarów i usług nie przewidują możliwości deklarowania podatku VAT przed powstaniem obowiązku podatkowego, ustalonego zgodnie z ww. przepisem. Należy zaznaczyć, że bez względu na to, kiedy została wystawiona faktura –powinna zostać rozliczona w miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.