INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12 lutego 2008r. (data wpływu 20 lutego 2008r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 maja 2008r. (data wpływu 12 maja 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie rozpoznania obowiązku zapłaty podatku akcyzowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lutego 2008r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie rozpoznania obowiązku zapłaty podatku akcyzowego.

Pismem z dnia 30 kwietnia 2008r. znak IBPP3/443-113/08/BWo Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia ww. wniosku. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 6 maja 2008r. (data wpływu 12 maja 2008r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest podmiotem krajowym prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie hurtowej sprzedaży alkoholu, tj. wyrobów objętych podatkiem akcyzowym. Podatnik nie importuje, ani nie eksportuje żadnych wyrobów czy towarów. Wszelkie towary, które nabywa do prowadzenia działalności hurtowej kupuje u krajowych podmiotów gospodarczych, w tym także od tych podmiotów kupuje wszelkie towary pochodzące z importu. Krajowe podmioty gospodarcze to podmioty gospodarcze, u których dokonuje zakupów to spółki prawa handlowego, posiadające siedzibę na terenie kraju, nadany nr NIP i REGON. Wnioskodawca terminowo i bez zwłoki reguluje i w przyszłości zamierza regulować wszelkie należności za dostarczane towary z importu. Wnioskodawca otrzyma adnotację na fakturze o kwocie akcyzy, bądź otrzyma pisemną informację od dostawcy towarów, że jest czynnym podatnikiem i złożył stosowne deklaracje podatkowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w przypadku opisanej wyżej sytuacji, jeżeli Wnioskodawca uiści należność za dostarczane towary, a okaże się, że dostawca tych towarów nie uiścił części lub całości podatku akcyzowego, to wówczas podatnik nie ponosi żadnych konsekwencji finansowych, a w szczególności nie jest zobowiązany do zapłaty za dostawcę towarów – importera, ewentualnie nieregulowanych należności wobec budżetu państwa z tytułu podatku akcyzowego...

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli uiścił należność za dostarczone towary, a jeśli okaże się, że dostawca tych towarów nie zapłacił części lub całości podatku akcyzowego, to wówczas nie ponosi żadnych konsekwencji finansowych a w szczególności nie jest zobowiązany do zapłaty za dostawę towarów lub importera nieregulowanych należności wobec budżetu państwa z tytułu podatku akcyzowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 23 stycznia 2004r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 ze zm.) opodatkowaniu akcyzą podlegają:

1. produkcja wyrobów akcyzowych zharmonizowanych;
   
2. wyprowadzenie wyrobów akcyzowych zharmonizowanych ze składu podatkowego;
   
3. sprzedaż wyrobów akcyzowych na terytorium kraju;
   
4. eksport i import wyrobów akcyzowych;
   
5. nabycie wewnątrzwspólnotowe i dostawa wewnątrzwspólnotowa.
   
   

W myśl ust. 3 art. 4 cyt. ustawy, opodatkowaniu akcyzą podlega także nabycie lub posiadanie przez podatnika wyrobów akcyzowych, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Stosownie do art. 4 ust. 5 ww. ustawy, jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1-3, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności określonej w tych przepisach, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości.

Z powyżej zacytowanych przepisów wynika, iż opodatkowaniu akcyzą podlega również samo posiadanie wyrobów akcyzowych, w stosunku do których akcyza nie została opłacona w należytej wysokości.

Rozwiązania prawne przyjęte w art. 4 ust. 3 cyt. ustawy służą zabezpieczeniu się przed sytuacjami, gdy niesolidny dostawca nie rozliczy ciążącego na nim obowiązku zapłaty akcyzy. Posiadacz wyrobów akcyzowych może zostać zobowiązany do zapłaty podatku akcyzowego w sytuacji, gdy posiadane przez niego wyroby akcyzowe nie były obciążone podatkiem akcyzowym na wcześniejszym etapie obrotu, na przykład przez producenta. Posiadanie wyrobów akcyzowych będzie stanowić czynność opodatkowaną podatkiem akcyzowym również w sytuacji, gdy na wcześniejszym etapie obrotu podatek akcyzowy został uiszczony w niższej wysokości, niż wynika to z przepisów akcyzowych. Należy jednak podkreślić, iż zastosowanie powyższego przepisu ma miejsce jedynie w sytuacji, w której nie jest możliwe ustalenie dostawcy wyrobów akcyzowych, który był zobowiązany do rozliczenia podatku akcyzowego. Dodatkowo przepis ten może zostać zastosowany w sytuacji, gdy nabywca miał świadomość, że nabywane przez niego wyroby akcyzowe nie zostały obciążone podatkiem akcyzowym na wcześniejszym etapie obrotu.

Ponadto należy również podkreślić, iż podstawową cechą odróżniającą podatek akcyzowy od innych podatków pośrednich, w tym przede wszystkim od podatku VAT, jest jednofazowy charakter opodatkowania. Jednofazowość opodatkowania podatkiem akcyzowym przejawia się w tym, że akcyza powinna być płacona na pierwszym szczeblu obrotu, który dokonywany jest poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy w przypadku wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, lub też w ramach pierwszej transakcji sprzedaży w przypadku wyrobów akcyzowych niezharmonizowanych. Przy opodatkowaniu podatkiem akcyzowym ustawodawca sformułował zasadę jednokrotnego opodatkowania podatkiem akcyzowym wyrażoną w art. 4 ust. 5 ww. ustawy. Niemniej jednak warunkiem nieopodatkowania kolejno następujących czynności jest prawidłowe rozliczenie kwoty należnej akcyzy w momencie powstania obowiązku podatkowego z tytułu pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą.

Podatnikami akcyzy zgodnie z art. 11 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym są osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują czynności podlegających opodatkowaniu, zwane dalej "podatnikami".

Oprócz podatników określonych powyżej, ustawodawca wymienił również w ust. 2 art. 11 ww. ustawy trzy grupy podmiotów wykonujących określone czynności, traktowanych jako podatnicy podatku akcyzowego, tj. podatnicy:

1. nabywający lub posiadający wyroby akcyzowe, jeżeli od wyrobów tych nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości;
   
2. u których powstają nadmierne ubytki lub niedobory wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, o których mowa w art. 5 ust. 1;
   
3. będący zleceniobiorcami usług polegających na wytwarzaniu wyrobów akcyzowych w ramach umowy o dzieło lub innej umowy.
   
   

Na podstawie powyżej powołanego stanu prawnego należy podkreślić, iż zgodnie z jednofazowym charakterem podatku akcyzowego akcyza jest nakładana na pierwszym etapie obrotu i tak jeżeli sprzedawca sprzedaje wyrób akcyzowy objęty obowiązkiem podatkowym na wcześniejszym etapie obrotu (np. import wyrobów akcyzowych) nie będzie on podlegał obowiązkowi podatkowemu w podatku akcyzowym.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży alkoholu. Wnioskodawca nie jest producentem alkoholu, jak również nie dokonuje jego importu. Zatem Wnioskodawca nie wykonuje czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. Należy jednak podkreślić, iż warunkiem nieopodatkowania kolejno następujących czynności jest prawidłowe rozliczenie kwoty należnej akcyzy w momencie powstania obowiązku podatkowego z tytułu pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą. Zatem w przypadku, gdy z tytułu pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, dla której powstał obowiązek podatkowy, podatek akcyzowy nie został prawidłowo rozliczony, wówczas obowiązek ten ciążyć może na podatniku nabywającym lub posiadającym wyroby akcyzowe.

Przepisy ustawy o podatku akcyzowym nie nakładają zobowiązania solidarnego na producenta i nabywcę wyrobów akcyzowych. Każdy z tych podmiotów jest oddzielnie zobowiązany do zapłaty podatku akcyzowego odnoszącego się do tej samej grupy wyrobów akcyzowych. Organy podatkowe mogą więc żądać zapłaty akcyzy od każdego z tych podmiotów. Jednakże w pierwszej kolejności po przeprowadzeniu postępowania podatkowego wydawana jest decyzja określająca wysokość zaległości podatkowej temu z podmiotów, który wykonywał czynności opodatkowane podatkiem akcyzowym.

Reasumując, jeżeli kwota należna podatku akcyzowego nie została rozliczona w sposób prawidłowy z tytułu pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą przez podmiot do tego zobowiązany, to wówczas obowiązek ten może spoczywać zgodnie z art. 11 ust. 2 w związku z art. 4 ust. 3 cyt. ustawy na Wnioskodawcy tj. na podmiocie nabywającym lub posiadającym wyroby akcyzowe, od których nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.