INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 stycznia 2008 r. (data wpływu 29 stycznia 2008 r.), uzupełnionym pismami z dnia 26 marca, 11 i 22 kwietnia 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie usług wykonywanych na ruchomym majątku rzeczowym - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 stycznia 2008 roku został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie usług wykonywanych na ruchomym majątku rzeczowym.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan, jako osoba fizyczna działalność gospodarczą: usługową, w zakresie odzyskiwania materiałów niemetalowych z odpadów (recykling) klasyfikując je do symbolu PKWiU 37.20.10. Usługa świadczona jest dla kontrahenta angielskiego, w zakładzie w Anglii. Zawiera Pan z pracownikami umowę o pracę, zaznaczając, że praca wykonywana będzie na terenie Anglii, zapewnia Pan dowóz pracowników oraz zakwaterowanie, jak również wypłaca Pan im diety za każdy dzień pobytu na terenie Anglii. Jak wynika z pisma uzupełniającego z dnia 22 kwietnia 2008 r. opłaca Pan, także wszelkie świadczenia związane zatrudnieniem, w tym dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy. Nadzór nad pracownikami sprawuje Pan, jako właściciel firmy usługowej. Zadaniem pracowników jest wykonywanie określonych prac przy użyciu sprzętu zleceniodawcy. Pracownicy pracują przy taśmociągu, z którego wybierają karton i folię. Po dokonaniu usługi towar opuszcza teren firmy, albowiem kontrahent angielski sprzedaje odzyskany towar innym kontrahentom, w celu jego dalszego przerobu. Nabywca usługi podaje numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy świadczenie powyższej usługi należy traktować jako świadczenie usług na ruchomym majątku rzeczowym...

Zdaniem Wnioskodawcy świadczone przez firmę usługi recyklingu na rzecz kontrahenta angielskiego polegające na odzysku kartonu i folii z odpadów zaliczyć należy do usług świadczonych na ruchomym majątku rzeczowym. Miejscem świadczenia usługi jest Anglia, nabywcą usługi jest kontrahent angielski, który podał usługodawcy numer, pod którym jest zidentyfikowany dla podatku w kraju członkowskim. Również do nabywcy należy majątek ruchomy, jak i zakład pracy, w którym świadczona jest usługa. Kontrahent angielski sprzedaje odzyskany towar innym kontrahentom celem dalszego jego przerobu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług – w myśl art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej mniemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stosownie do treści art. 27 ust. 1 ustawy, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi – miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności – miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Od powyższej zasady wprowadzone zostały odstępstwa uzależniające miejsce świadczenia od rodzaju wykonanych usług lub też miejsca położenia nieruchomości, której te usługi dotyczą.

Zgodnie z art. 27 ust. 3 ww. ustawy, w przypadku, gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz:

1. osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, lub
2. podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę

• miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Regulacja zawarta w ww. przepisie odnosi się do usług niematerialnych m.in. usług dostarczania (oddelegowania) personelu, o których mowa w art. 27 ust. 4 pkt 5 ustawy. W ustawie o podatku od towarów nie zostało zdefiniowane pojęcie oddelegowania lub dostarczania personelu, jak również ustawodawca nie odwołał się w przypadku przedmiotowej usługi do przepisów z zakresu statystyki publicznej, dlatego pojęcie „dostarczanie” (oddelegowanie personelu) należy traktować szeroko ww. pojęcie i brać pod uwagę charakter świadczonej usługi.

Słownik języka polskiego opisuje te pojęcia w następujący sposób:

• oddelegować – przeznaczyć kogoś do wykonania jakiegoś zadania służbowego
• dostarczyć – sprawić, żeby się coś znalazło, żeby się ktoś znalazł w jakimś określonym miejsce np. dostarczyć robotników na budowę
.

Biorąc pod uwagę ww. regulacje prawne oraz przywołaną powyżej definicję słownikową w odniesieniu do przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, w ocenie tut. organu świadczy Pan usługi dostarczenia (oddelegowania) własnego personelu. Albowiem zawiera Pan z pracownikami umowę o pracę, zaznaczając, że praca wykonywana będzie na terenie Anglii, zapewnia Pan dowóz pracowników oraz zakwaterowanie, jak również wypłaca Pan im diety za każdy dzień pobytu na terenie Anglii. Zadaniem pracowników jest wykonywanie określonych prac, które zostają wykonane przy użyciu sprzętu zleceniodawcy.

W przypadku usług wymienionych w art. 27 ust. 4 ww. ustawy, podstawowe znaczenie odgrywa charakter wykonywanej usługi (opisany powyżej) oraz status nabywcy. Należy zauważyć, że w opisanej sytuacji podmiot z terenu Unii Europejskiej (Anglii), na rzecz którego świadczone są przedmiotowe usługi, posiada status podatnika podatku od wartości dodanej. Zatem wykonywana przez Pana firmę usługa oddelegowania personelu będzie podlegała opodatkowaniu w Anglii, zgodnie z powołanym wcześniej art. 27 ust. 3 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej)

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń