INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością H, przedstawione we wniosku z dnia 8 maja 2008 r. (data wpływu 12 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania właściwą stawką podatku VAT usług instalacji urządzeń dobudowanych do budynków mieszkalnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania właściwą stawką podatku VAT usług instalacji urządzeń w obiektach dobudowanych do budynków mieszkalnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

H.. Sp. z o.o. (dalej: Spółka) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie importu i dystrybucji w Polsce kanadyjskich minibasenów, wanien z hydromasażami oraz wanien SPA (dalej zbiorczo te urządzenia będą określane jako „urządzenie") pod markami „H.." i „S.." oraz ich sprzedaży wraz z instalacją i uruchomieniem tych urządzeń u nabywcy. Instalacja oraz uruchomienie urządzenia jest dokonywana przez wyspecjalizowanych instalatorów. Instalacja urządzenia polega na:

• przygotowaniu odpowiedniego podłoża – urządzenie jest montowane w wykonanej niecce betonowej lub opiera się na specjalnym fundamencie. Podłoże wymaga odpowiedniej trwałości z uwagi na masę urządzenia wraz z wodą,

• przygotowaniu instalacji wodno-kanalizacyjnej, doprowadzającej i odprowadzającej wodę do urządzenia,

• doprowadzeniu instalacji elektrycznej, pozwalającej na działanie pomp wprawiających w ruch wodę w dyszach oraz podgrzewanie wody,

• doprowadzeniu i podłączeniu mediów do odpowiednich przyłączeń w urządzeniu.
  
  

Szczegółowe rozwiązania zależą od typu poszczególnego urządzenia zamawianego przez klienta.

Po zakończeniu montażu urządzenia, wyspecjalizowani pracownicy Spółki dokonują jego próbnego uruchomienia, polegającego na przetestowaniu poprawności działania dysz, prawidłowości przepływu wody, szczelności konstrukcji etc.

Urządzenia są przez Spółkę dobudowywane do budynków mieszkalnych.

W związku z powyższym stanem faktycznym, Spółka uzyskała w dniu 10 sierpnia 2005 r. wiążącą interpretację podatkową wydaną przez Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście (sygn. 1435/PP1/443-111/05/DG). W tej interpretacji organ podatkowy potwierdził, że świadczona przez Spółkę usługa jest kompleksową usługą sprzedaży i instalacji urządzeń, zaliczaną do robót budowlano – montażowych związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą. Zgodnie z powyższą interpretacją Spółka do dnia 31 grudnia 2007 r. stosowała do przedmiotowej usługi preferencyjną stawkę podatku od towarów i usług wynoszącą 7%. Wskazana powyżej interpretacja podatkowa opierała się na stanie prawnym, który przestał obowiązywać z dniem 31 grudnia 2007 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy na gruncie stanu prawnego obowiązującego od dnia 1 stycznia 2008 r. Spółka może stosować preferencyjną stawkę podatku VAT, wynoszącą 7% do świadczenia usług instalacji urządzeń w obiektach dobudowanych do budynków mieszkalnych...

Spółka do dnia 31 grudnia 2007 r. stosowała preferencyjną stawkę podatku VAT na podstawie art. 146 ust. 1. pkt 2 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT). Z treści tego przepisu wynikało, że preferencyjna stawka podatku VAT, wynosząca 7% na roboty budowlano – montażowe związane z budownictwem mieszkaniowym będzie obowiązywała do dnia 31 grudnia 2007 r. Ograniczenie czasowe obowiązywania stawki preferencyjnej wynikało bezpośrednio z art. 128 ust. 5 Dyrektywy Rady z dnia 28 listopada 2006 r. nr 112/2006/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej: Dyrektywa). Jednakże art. 128 ust. 5 Dyrektywy został zmieniony Dyrektywą Rady z dnia 20 grudnia 2007 r. nr 2007/75/WE zmieniającą Dyrektywę nr 2006/112/WE w odniesieniu do niektórych przepisów tymczasowych dotyczących stawek podatku od wartości dodanej (dalej: Dyrektywa zmieniająca). Zgodnie z art. 1 pkt 6 powyższej Dyrektywy, Polska może utrzymać preferencyjną stawkę podatku VAT na świadczenie usług związanych z budową, przebudową lub remontem budynków mieszkaniowych do dnia 31 grudnia 2010 r. W związku z tym, że zmianie uległ art. 128 Dyrektywy, konieczne (w związku z upływem terminu obowiązywania dotychczasowych przepisów), stało się uchwalenie nowych przepisów dotyczących preferencyjnej stawki podatku VAT na roboty budowlano - montażowe związane z budownictwem mieszkaniowym, umożliwiających stosowanie tej stawki również po dniu 31 grudnia 2007 r. Tak więc, regulacje zawierające się w art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o VAT są kontynuowane po dniu 1 stycznia 2008 r. poprzez wprowadzenie z tym dniem § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: rozporządzenie) oraz przepisów art. 41 ust. 12-12c ustawy o VAT dotyczących objęcia stawką 7% dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z aktualnie obowiązującym stanem prawnym, preferencyjną stawkę 7% stosuje się w takim samym zakresie jak na gruncie uchylonego z dniem 1 stycznia 2008 r. przepisu art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o VAT. Zgodnie z poprzednio obowiązującym stanem prawnym 7% stawka była stosowana do:

• robót budowlano – montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą (art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o VAT),

• obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych (art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. b cyt. ustawy).
  
  

W aktualnym stanie prawnym stawka 7% jest stosowana do:

• robót budowlano – montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych (§ 5 ust. 1a rozporządzenia) oraz

• dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym (art. 41 ust. 12 ustawy o VAT).
  
  

Z porównania powyższych regulacji (obowiązujących do dnia 31 grudnia 2007 r. i od dnia 1 stycznia 2008 r.) wynika, że zakresy tych uregulowań są ze sobą zbieżne. W szczególności niemalże identyczne jest sformułowanie § 5 ust 1a rozporządzenia i art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o VAT.

Zdaniem Spółki o tym, że zakresy przepisów rozporządzenia oraz ustawy o VAT dotyczące preferencyjnej stawki podatku VAT na usługi związane z budownictwem mieszkaniowym nie miały ulec zmianie po dniu 31 grudnia 2007 r. wskazuje fakt, że Dyrektywa zmieniająca wprowadziła zmianę w art. 128 ust. 5 Dyrektywy jedynie w zakresie daty, do której preferencyjna stawka może być stosowana. W pozostałym zakresie dotyczącym usług, do których stosowana może być preferencyjna stawka, art. 128 ust. 5 Dyrektywy nie uległ zmianie. Świadczy to o woli polskiego ustawodawcy, który dążył do utrzymania w niezmienionym kształcie preferencyjnych stawek i w tym celu negocjował zmianę Dyrektywy.

W związku z powyższym, zdaniem Spółki na gruncie obecnie obowiązującego stanu prawnego należy stosować preferencyjną 7% stawkę VAT na roboty budowlano – montażowe oraz remonty i roboty konserwacyjne dotyczące obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części w takim zakresie w jakim stawka ta była stosowana w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2007 r. W związku z tym, Spółka jest zdania, że może stosować stawkę 7% do usług polegających na dostawie i instalacji opisanych urządzeń, jeżeli urządzenia te są dobudowywane do budynków mieszkaniowych (stanowią jeden obiekt budownictwa mieszkaniowego).

W odniesieniu do opisanego zdarzenia, uzasadniając stosowanie stawki 7%, należy stwierdzić że przedmiotem opodatkowania podatkiem VAT będzie świadczenie usługi kompleksowej polegającej na dostawie i instalacji sprowadzonego urządzenia. Instalacja urządzenia nie może być traktowana jako świadczenie oderwane od dostawy tego urządzenia. Celem usługi dla klienta Spółki jest posiadanie sprawnego, działającego zgodnie z jego oczekiwaniami urządzenia. Instalacja urządzenia jest procesem wieloetapowym, skomplikowanym i wykonywanym tylko przez wyspecjalizowanych instalatorów, cel transakcji klienta ze Spółką nie byłby zatem spełniony, gdyby klient otrzymał jedynie urządzenie, a instalacji musiałby dokonać we własnym zakresie. W związku z tym należy uznać, że dostawa urządzenia jest koniecznym elementem świadczenia polegającego na instalacji urządzenia. Nie może być więc traktowana jako samodzielna dostawa towaru.

Na potwierdzenie powyższego stanowiska Wnioskodawca powołuje orzeczenia sądów administracyjnych:

• wyrok NSA z dnia 5 lipca 2006 r., sygn. akt l FSK 945/05,

• wyrok WSA z dnia 22 listopada 2007 r., sygn. akt III SA/GI711/07.
  
  

W kwestii instalacji urządzenia dobudowywanego do obiektu spełniającego warunki budownictwa mieszkaniowego Spółka stoi na stanowisku, iż ww. urządzenie stanowi część składową budynku, do którego jest dobudowywane, ponieważ zostaje z nim trwale i nierozerwalnie związane. Wynika to z art. 47 § 2 Kodeksu cywilnego: Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Jako, że ustawa o VAT ani rozporządzenie nie definiuje, co oznacza część obiektu budownictwa mieszkaniowego, należy posłużyć się definicją występującą w innych gałęziach prawa. Zdaniem Spółki, definicja części składowej zawarta w Kodeksie cywilnym odpowiada pojęciu części obiektu budownictwa mieszkaniowego.

W związku z tym Spółka uważa, że do usługi instalacji urządzenia dobudowywanego do budynku mieszkaniowego ma prawo stosować stawkę 7%, ponieważ usługa ta będzie stanowić roboty budowlano – montażowe dotyczące obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części.

Powyższe twierdzenia Spółki potwierdza interpretacja wydana przez Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście, z dnia 10 sierpnia 2005 r. (sygn. 1435/PP1/443-111/05/DG). W interpretacji tej organ podatkowy zgodził się ze stanowiskiem Spółki co do stosowania stawki 7%, przy stanie faktycznym identycznym do opisywanego w niniejszym wniosku. Na potwierdzenie swojego stanowiska Spółka może przytoczyć również interpretację Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa – Śródmieście z dnia 27 kwietnia 2007 r. (sygn. 1472/RPP1/443- 48/07/PAWA), w której Organ stwierdził: Jeżeli przedmiotem umowy są roboty budowlane związane z montażem i instalacją poszczególnych urządzeń (...), w ramach których Spółka wykonuje prace budowlane, wykończeniowe dotyczące budynku mieszkalnego, wówczas do całej wartości usługi zastosowanie ma jednolita 7% stawka podatku VAT, o której mowa w art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

• odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

• eksport towarów;

• import towarów;

• wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

• wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
  
  

W świetle art. 7 ust. 1 cyt. ustawy przez odpłatną dostawę należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Natomiast, w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119. Oznacza to, że towary i usługi wymienione w klasyfikacjach statystycznych dla potrzeb ustawy są klasyfikowane na podstawie klasyfikacji statystycznych.

Podstawowa stawka podatku VAT, w myśl art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%. Jednakże, ustawodawca od tej reguły ustanowił pewne wyjątki. I tak, zgodnie z ust. 2 ww. przepisu, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Na podstawie art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a i b ustawy, w okresie od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej do dnia 31 grudnia 2007 r. obniżoną do 7% stawką VAT objęte były:

• roboty budowlano – montażowe oraz remonty i roboty konserwacyjne związane z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą,

• obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części z wyłączeniem lokali użytkowych.
  
  

Infrastruktura towarzysząca budownictwu mieszkaniowemu, stosownie do zapisu art. 146 ust. 3 ustawy obejmowała:

1. sieci rozprowadzające, wraz z urządzeniami, obiektami i przyłączami do budynków mieszkalnych,
2. urządzanie i zagospodarowanie terenu w ramach przedsięwzięć i zadań budownictwa mieszkaniowego, w szczególności drogi, dojścia, dojazdy, zieleń i małą architekturę,
3. urządzenia i ujęcia wody, stacje uzdatniania wody, oczyszczalnie ścieków, kotłownie oraz sieci wodociągowe, kanalizacyjne, cieplne, elektroenergetyczne, gazowe i telekomunikacyjne.
   
   

Od dnia 1 stycznia 2008 r. stawkę podatku w wysokości 7% stosuje się – w świetle dyspozycji art. 41 ust 12 cyt. ustawy – do dostawy, budowy, remontu i modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, w myśl ust. 12a powołanego artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a – na podstawie art. 12b powołanego przepisu – nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.
   
   

Na podstawie zapisu art. 41 ust. 12c ww. ustawy, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Ponadto, na podstawie obowiązującego od dnia 1 stycznia 2008 r. § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

• robót budowlano – montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych,

• obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

• w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12 -12 c ustawy.
  
  

Art. 2 pkt 12 ww. ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r., zawiera definicję obiektów budownictwa mieszkaniowego, zgodnie z którą obiektami takimi są budynki mieszkalne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Odnosząc wskazane regulacje prawne do przedstawionej we wniosku sytuacji stwierdzić należy, iż od dnia 1 stycznia 2008 r., zgodnie z art. 41 ust. 12 w związku z ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 5 ust. 1a cytowanego wyżej rozporządzenia Ministra Finansów, 7% stawka podatku od towarów i usług, znajduje zastosowanie jedynie w odniesieniu do robót polegających na realizacji obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż uznanie danego budynku mieszkalnego za obiekt budownictwa mieszkaniowego skutkuje tym, iż wszelkie roboty budowlane związane z tym budynkiem lub jego częścią, z wyłączeniem lokali użytkowych, korzystają z obniżonej do wysokości 7% stawki podatku VAT.

Z treści znowelizowanych przepisów wynika więc, iż preferencyjna, 7% stawka podatku nie dotyczy budowy, remontów i konserwacji obiektów infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu, co oznacza, iż roboty te począwszy od dnia 1 stycznia 2008 r., ze względu na utratę mocy przepisu przejściowego, jakim był w tym zakresie art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a cyt. ustawy, podlegają opodatkowaniu według stawki 22%.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Spółka wykonuje prace budowlano – montażowe polegające na instalacji i uruchomieniu u nabywcy importowanych kanadyjskich minibasenów, wanien z hydromasażami oraz wanien SPA. Wnioskodawca w ramach swojej działalności oferuje kompleksowe wykonanie usługi. Przedmiotowe urządzenia są dobudowywane do budynków mieszkalnych.

Zastosowanie właściwej stawki podatku VAT zależy więc od tego, co jest przedmiotem umowy cywilno – prawnej oraz rodzaju działalności prowadzonej przez Podatnika. Jeżeli przedmiotem umowy są roboty budowlane związane z montażem i instalacją poszczególnych urządzeń, sklasyfikowane wg PKWiU 45, w ramach których Podatnik wykonuje prace budowlane wykończeniowe w budynku mieszkalnym jednorodzinnym, wówczas do całej wartości usługi zastosowanie ma jednolita 7% stawka podatku VAT, o której mowa w ww. przepisach ustawy o VAT i rozporządzenia wykonawczego.

Reasumując, stwierdzić należy, iż instalacja ww. urządzeń dobudowywanych do budynków mieszkalnych będzie korzystać z preferencyjnej stawki podatku VAT pod warunkiem, że wykonanie tej czynności nie zmieni charakteru budynku, czyli budynek z dobudowanym urządzeniem nadal będzie budynkiem mieszkalnym.

Należy zaznaczyć, iż organ podatkowy nie jest organem uprawnionym do klasyfikowania danych usług lub towarów do odpowiednich symboli PKWiU. Zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji statystycznych – na podstawie Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania, w tym także dla usług według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Urzędu Statystycznego , który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych. Tylko w przypadku prawidłowego zaklasyfikowania do właściwego grupowania PKWiU możliwie jest rozstrzygnięcie o zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług danego towaru lub usługi.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.