INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 kwietnia 2008 r. (data wpływu 21 kwietnia 2008 r.), uzupełnionym pismami z dnia 2 i 9 lipca 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania całego przedsiębiorstwa oraz obowiązku sporządzenia remanentu likwidacyjnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 kwietnia 2008 r. został złożony wniosek, uzupełniony pismami z dnia 2 i 9 lipca 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania całego przedsiębiorstwa oraz obowiązku sporządzenia remanentu likwidacyjnego.

W przedmiotowym wniosku oraz piśmie uzupełniającym przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą jako osoba fizyczna i jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotem działalności jest handel materiałami budowlanymi. W związku z wykonywaną pracą zawodową jest Pan zmuszony przykazać całą firmę żonie.

W skład Pana firmy wchodzi zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, a w szczególności zapasy towarów handlowych oraz środki trwałe, od których odliczył Pan przy zakupie podatek naliczony. Ponadto w skład zbywanego przedsiębiorstwa wchodzą: firma (nazwa), nieruchomości i ruchomości, zobowiązania i obciążenia, prawa wynikające z najmu i dzierżawy itp. Po przekazaniu przedsiębiorstwa działalność będzie dalej kontynuowana w tym samym zakresie, pod taką samą nazwą i w tym samym miejscu bez żadnej przerwy.

W związku z powyższym, w piśmie z dnia 2 lipca 2008 r., zadano następujące pytania.

1. Czy przekazanie całego przedsiębiorstwa w formie darowizny żonie nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług
...
2. Czy w związku z powyższym nie wystąpi obowiązek sporządzenia remanentu likwidacyjnego, o którym mowa w art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy
.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionej sytuacji może On skorzystać z art. 6 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa. Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia będzie stanowiło całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Przekazanie firmy nastąpi przed zakończeniem przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, a więc wartość remanentu likwidacyjnego wynosić będzie zero.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy).

W myśl postanowień art. 6 pkt 1 cytowanej ustawy, przepisów ustawy, nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans.

Pojęcie „transakcji zbycia”, należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów”, w ujęciu art. 7 ust. 1 powołanej wyżej ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu).

Przepisy ustawy nie definiują terminu „przedsiębiorstwo”. Z tej przyczyny dla celów określenia zakresu pojęcia „przedsiębiorstwo” wykorzystuje się regulację zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), który to przepis stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

• oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa)
;
• własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości
;
• prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych
;
• wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne
;
• koncesje, licencje i zezwolenia
;
• patenty i inne prawa własności przemysłowej
;
• majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne
;
• tajemnice przedsiębiorstwa
;
• księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej
.

Należy w tym miejscu wskazać na art. 55² Kodeksu cywilnego, w którym ustawodawca wprowadza zasadę, iż czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Zaznacza się, iż analiza przedmiotu umów cywilnoprawnych nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego. W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny, czy majątek wskazany we wniosku jest przedsiębiorstwem w rozumieniu doktryny prawa cywilnego.

Jak wynika z opisanego stanu faktycznego Wnioskodawca będący podatnikiem podatku od towarów i usług, przed zaprzestaniem działalności, zamierza przekazać, w formie darowizny, całą firmę żonie, która będzie kontynuować działalność gospodarczą w tym samym zakresie, pod taką samą nazwą i w tym samym miejscu bez żadnej przerwy.

W związku z powyższym, jeśli przekazane składniki materialne i niematerialne będą stanowiły „przedsiębiorstwo” w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, to zastosowanie będzie mieć przepis art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług stanowiący, iż przepisów tejże ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans.

Zgodnie z dyspozycją art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną, wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego na podstawie art. 96 ust. 6 do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego. Wyżej przytoczony przepis stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (art. 14 ust. 4 ustawy).

Przepis z art. 14 ust. 5 ww. ustawy stanowi, iż w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zwany dalej „spisem z natury” w terminie 14 dni, licząc od dnia zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu oraz zawiadomić o dokonanym spisie z natury, o ustalonej wartości i o kwocie podatku należnego naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni, licząc od dnia zakończenia tego spisu.

Jeżeli przekazanie całego przedsiębiorstwa nastąpi przed zaprzestaniem działalności prowadzonej przez podatnika będącego osobą fizyczną, wówczas na dzień tego zaprzestania nie wystąpią towary podlegające opodatkowaniu. Tym samym powołana wyżej regulacja art. 14 ustawy nie znajdzie zastosowania.

Reasumując, przekazanie przedsiębiorstwa, w rozumieniu w art. 55¹ Kodeksu cywilnego, wyłączone jest spod działania ustawy o podatku od towarów i usług, a co za tym idzie nie wiąże się dla zbywcy z obowiązkiem sporządzenia remanentu likwidacyjnego. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.