INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 maja 2008 roku (data wpływu 12 maja 2008 roku), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczące podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku na usługi medycyny estetycznej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 maja 2008 roku został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku na usługi medycyny estetycznej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu, usług kosmetycznych i usług fryzjerskich. Zamierza rozszerzyć prowadzenie działalności gospodarczej o wykonywanie zabiegów medycyny estetycznej. Zabiegi medycyny estetycznej wykonywane będą w gabinetach kosmetycznych przez lekarza dermatologa, posiadającego odpowiednie kwalifikacje i uprawnienia. Będą one miały na celu korektę estetycznych defektów ciała. Będą to zabiegi polegające min. na wypełnieniu i likwidacji zmarszczek poprzez wstrzykiwanie specjalistycznych preparatów, powiększaniu ust poprzez wstrzykiwanie specjalistycznych preparatów. Wnioskodawca przedmiotowe usługi klasyfikuje w grupie PKWiU 85.12.12 jako „Konsultacje i leczenie prowadzone przez lekarzy specjalistów i chirurgów”. W myśl art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) pod pozycją 152 załącznika nr 3 wymieniono usługi wykonywane przez podmiot nie korzystający ze zwolnienia jako opodatkowane stawką podatku w wysokości 7%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca jako podmiot nie korzystający ze zwolnienia, świadczący usługi medycyny estetycznej wykonywane przez lekarza specjalistę, może stosować preferencyjną stawkę podatku w wysokości 7%...

Zdaniem Wnioskodawcy, ze względu na fakt, iż zabiegi medycyny estetycznej mogą być wykonywane tylko i wyłącznie przez lekarza mającego odpowiednie kwalifikacje, winny być traktowane jako konsultacje medyczne, nie zaś jako zabieg kosmetyczny. Zatem zastosowanie stawki podatku w wysokości 7% jest zdaniem Wnioskodawcy uzasadnione.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług – w myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stosownie natomiast do treści obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa, zarówno towary, jak i usługi są identyfikowane na podstawie przepisów o statystyce publicznej zgodnie z art. 2 pkt 6 i art. 8 ust. 3 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania na gruncie ww. ustawy, zaś obowiązek prawidłowego zaklasyfikowania świadczonej usługi do właściwego grupowania statystycznego spoczywa wyłącznie na wykonawcy usługi.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast zgodnie art. 41 ust. 2 powołanej ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku Nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W załączniku tym pod pozycją 152 wymienione zostały usługi określone symbolem PKWiU ex 85 – usługi w zakresie ochrony zdrowia i opieki społecznej – wyłącznie świadczone przez instytucje, których usługi te nie są zwolnione od podatku. Jednocześnie w objaśnieniach do załącznika nr 3 w pkt 2 zawarto stwierdzenie, że wykaz ten nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i świadczenia usług zwolnionych od podatku VAT lub opodatkowanych stawką 0% i 3%.

Natomiast w myśl art. 43 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. Pod poz. 9 tego załącznika wymienione zostały usługi określone symbolem PKWiU ex 85 - Usługi w zakresie ochrony zdrowia i opieki społecznej, z wyłączeniem usług weterynaryjnych (PKWiU 85.2).

Z zestawienia tych dwóch regulacji wynika, że jeśli przedmiotowe usługi znalazły się już w załączniku nr 4 jako usługi zwolnione od podatku VAT, nie ma zastosowania stawka podatku od towarów i usług w wysokości 7%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, a także przepisy wykonawcze nie wymieniają instytucji (podmiotów), których usługi klasyfikowane do grupowania PKWiU 85 nie są zwolnione od podatku. Wyłączenie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, w poz. 9 załącznika Nr 4, dotyczy wyłącznie usług weterynaryjnych.

Jak wskazuje analiza grupowania statystycznego oznaczonego symbolem PKWiU 85, zakres przedmiotowy usług w zakresie ochrony zdrowia jest szeroki i obejmuje: usługi świadczone przez szpitale, usługi medyczne świadczone przez przychodnie i praktyki lekarskie, usługi stomatologiczne oraz usługi w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego, pozostałe (w tym usługi położnych, pielęgniarek, fizykoterapeutów i innych osób zajmujących się usługami paramedycznymi, usługi pogotowia ratunkowego, usługi świadczone przez laboratoria medyczne oraz usługi w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego pozostałe, gdzie indziej nie sklasyfikowane). W związku z powyższym istotnym w przedmiotowej sprawie jest właściwe zaklasyfikowanie wg PKWiU wykonywanych usług przez podatnika.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca świadczyć będzie usługi w zakresie zabiegów medycyny estetycznej. Usługi będą świadczone przez lekarza specjalistę. Zdaniem Wnioskodawcy usługi te mieszczą się w grupowaniu PKWiU 85.12.12 „Konsultacje i leczenie prowadzone przez lekarzy specjalistów i chirurgów".

W świetle przedstawionego stanu faktycznego i prawnego należy stwierdzić, iż usługi sklasyfikowane w dziale PKWiU 85 „Usługi w zakresie ochrony zdrowia i opieki społecznej, z wyłączeniem usług weterynaryjnych (PKWiU 85.2)”, świadczone przez lekarza dermatologa, korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (poz. 9 załącznika nr 4 do ustawy), nie zaś - jak wskazał Wnioskodawca - podlegają opodatkowaniu według stawki w wysokości 7%.

Należy ponadto zauważyć, że Minister Finansów nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości przyporządkowania formalnego towarów lub usług do grupowania klasyfikacyjnego, w związku z tym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o grupowanie wskazane przez Wnioskodawcę w przedstawionym zdarzeniu przyszłym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie czternastu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.