INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Zakładu, przedstawione we wniosku z dnia 28 kwietnia 2008 r. (data wpływu 5 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z tytułu umorzenia odsetek ustawowych oraz obowiązku sporządzenia i przekazania informacji PIT-8C - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 maja 2008 r. wpłynął ww. wniosek Zakładu o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z tytułu umorzenia odsetek ustawowych oraz obowiązku sporządzenia i przekazania informacji PIT-8C.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Zakład posiadał wierzytelność wobec innej Spółki w kwocie 7.761 zł 82 gr wraz z odsetkami ustawowymi od terminów wymagalności poszczególnych faktur z tytułu świadczonych na rzecz tej Spółki usług polegających na unieszkodliwianiu odpadów. Wierzytelność ta - należność główna wraz z odsetkami - objęta została tytułem wykonawczym, tj. nakazem zapłaty w postępowaniu nakazowym wydanym przez Sąd Rejonowy w dniu 24 stycznia 2003 r., któremu klauzulę wykonalności nadano w dniu 23 lipca 2003 r. Na podstawie tego tytułu wykonawczego Zakład prowadził przeciwko Spółce postępowanie egzekucyjne – sprawa prowadzona przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym. Egzekucja względem Spółki okazała się bezskuteczna i w dniu 7 lipca 2004 r. umorzono postępowanie egzekucyjne wobec stwierdzenia przez komornika braku majątku Spółki, z którego można by było przeprowadzić egzekucję wierzytelności. W tej sytuacji Zakład – po zapoznaniu się z aktami rejestrowymi – stwierdził, że Spółka nie została postawiona w stan likwidacji, ani w stan upadłości i dlatego na podstawie art. 299 Kodeksu spółek handlowych wystąpił z powództwem o zapłatę wyżej opisanych wierzytelności przeciwko członkom Zarządu Spółki. W dniu 27 czerwca 2007 r. Sąd Rejonowy wydał wyrok przeciwko członkom Zarządu Spółki zasądzając od nich solidarnie niespłaconą na dzień wyrokowania kwotę główną wraz z odsetkami ustawowymi wskazując kwoty, od których należy obliczyć odsetki oraz terminy wymagalności. Wyrokowi temu nadano klauzulę wykonalności w dniu 8 lutego 2008 r. Po wydaniu wyroku Zakład zawarł z członkami Zarządu Spółki ugodę, na mocy której zapłacili oni Zakładowi należność główną objętą wyrokiem. W zakresie zaś odsetek postanowiono zaniechać ich egzekwowania od członków Zarządu, zmniejszając w ten sposób ich odpowiedzialność w tym zakresie, tj. w zakresie zasądzonych odsetek ustawowych od kwoty głównej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy kwota wierzytelności względem członków Zarządu będących osobami fizycznymi, nie prowadzącymi działalności gospodarczej, obejmująca obowiązek zapłaty odsetek ustawowych objętych wyrokiem sądowym, która została im umorzona na podstawie ugody pozasądowej jest nieodpłatnym świadczeniem, opisanym w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...
2. Czy - w konsekwencji pytania 1. – po stronie Zakładu powstaje obowiązek sporządzenia i przekazania informacji PIT-8C, zgodnie z art. 42a ww. ustawy...

Zdaniem Wnioskodawcy w opisanym stanie faktycznym u członków Zarządu, będących osobami fizycznymi nie prowadzącymi działalności gospodarczej na skutek umorzenia im odsetek (zmniejszenia w tej części ich odpowiedzialności) nie dochodzi do powstania żadnego przychodu. Co więcej, po stronie członków Zarządu odpowiadających subsydiarnie na mocy art. 299 Kodeksu spółek handlowych za zobowiązania Spółki w ogóle nie dochodzi do powstania żadnego przychodu. W szczególności wskazać należy, że osoby te nie otrzymały od wierzyciela, tj. Zakładu żadnego świadczenia ani odpłatnego, ani nieodpłatnego. Świadczenie takie bowiem otrzymała Spółka, na rzecz której na podstawie zawartej umowy Zakład świadczył usługi. Członkowie Zarządu tej Spółki ze względu na bezskuteczność egzekucji względem Spółki ponoszą jedynie "ex lege" odpowiedzialność za jej zobowiązania. Osoby takie w ogóle nie otrzymują przychodów w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W świetle tego przepisu, aby można było zaliczyć świadczenie do kategorii świadczeń nieodpłatnych będących źródłem przychodów opodatkowanych podatkiem dochodowym musi dojść do stosunku prawnego, w którym jeden podmiot świadczy w określony sposób, a drugi takie świadczenie otrzymuje zwiększając w ten sposób swoje przychody. Taka sytuacja nie miała miejsca w relacji Zakład – członkowie Zarządu Spółki. Dlatego też, pomimo iż na mocy ugody pozasądowej doszło do zmniejszenia zobowiązania pieniężnego członków Zarządu wynikającego z wyroku sądowego, mając na względzie, że nie otrzymali oni żadnego świadczenia nie może być mowy o tym, że zmniejszenie ich odpowiedzialności poprzez umorzenie odsetek stanowi nieodpłatne świadczenie opisane w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym po stronie Zakładu nie powstał obowiązek sporządzenia i przekazania informacji PIT-8C zgodnie z art. 42a tej ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Na mocy art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy, źródłami przychodów są "inne źródła". Do przychodów z innych źródeł należy zaliczyć każdy przychód, który nie jest zaliczany do źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8. W myśl art. 11 ust. 1 ustawy, przychodami (z pewnymi zastrzeżeniami pozostającymi bez znaczenia w rozpatrywanej sprawie) są zaś otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 20 ust. 1 wyżej powołanej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach. Sformułowanie "w szczególności” dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

Kwestie zobowiązań regulują przepisy Księgi Trzeciej ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Zgodnie z art. 359 § 1 Kodeksu cywilnego, odsetki od sumy pieniężnej należą się tylko wtedy, gdy to wynika z czynności prawnej albo z ustawy, z orzeczenia sądu lub z decyzji innego właściwego organu. Na mocy § 2 tego artykułu, jeżeli wysokość odsetek nie jest w inny sposób określona, należą się odsetki ustawowe.

W myśl art. 481 § 1, jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Jak stanowi art. 481 § 2, jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, Zakład był wierzycielem wobec Spółki, od której bezskutecznie dochodził zapłaty objętej egzekucyjnym tytułem wykonawczym kwoty należności głównej wraz z odsetkami ustawowymi. Następnie Zakład na podstawie art. 299 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.), przewidującego odpowiedzialność solidarną członków zarządu spółki w przypadku bezskuteczności egzekucji prowadzonej wobec spółki, wystąpił z powództwem o zapłatę wyżej opisanych wierzytelności przeciwko członkom Zarządu Spółki. Sąd Rejonowy wydał korzystny dla Zakładu wyrok w tej sprawie. Po wydaniu wyroku Zakład zawarł z członkami Zarządu Spółki ugodę, na mocy której zaniechał egzekwowania od członków Zarządu odsetek ustawowych.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż odsetki objęte nakazem zapłaty stanowiącym tytuł wykonawczy, a następnie zasądzone wyrokiem sądowym były wymagalne. Odstąpienie przez Zakład od dochodzenia od członków Zarządu należnych, wymagalnych odsetek ma konkretny wymiar finansowy dla dłużników, gdyż powoduje, że nie nastąpi uszczuplenie w ich majątku, do którego musiałoby dojść gdyby doszło do spłaty tych należności. Wystąpiło zatem zdarzenie, którego skutkiem było nieodpłatne, tj. nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie w majątku członków Zarządu. Skoro zatem dłużnicy osiągnęli korzyść majątkową to należy u nich rozpoznać przychód stanowiący dla nich nieodpłatne świadczenie. Przychód ten powstał w momencie umorzenia odsetek ustawowych. Wobec tego, że przychód ten nie mieści się w katalogu zwolnień wymienionych w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlega opodatkowaniu jako przychód z innych źródeł, a na Zakładzie spoczywa obowiązek sporządzenia i przekazania informacji PIT-8C.

Zgodnie z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Reasumując, umorzenie odsetek ustawowych stanowi dla członków Zarządu przychód z innych źródeł, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Na Wnioskodawcy zaś spoczywa obowiązek sporządzenia i przekazania informacji PIT-8C.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87 – 100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.