INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 14 maja 2008 r. (data wpływu 19 maj 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 17 lipca 2008 r. (data wpływu 21 lipiec 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

1. sposobu opodatkowania usługi spedycyjnej – jest nieprawidłowe,
2. stawki podatku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania usługi spedycyjnej oraz stawki podatku. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 17 lipca 2008 r. (data wpływu 21 lipca 2008 r.) o doprecyzowanie przedstawionego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zleca organizację transportu towarów z Japonii do Polski na rzecz polskiego odbiorcy. Towar jest przewożony drogą morską do portu w H., a następnie transportem drogowym do J. L.. Spółka otrzymuje zlecenie przewiezienia towaru z Japonii do Polski i dokonuje go korzystając z usług firm trzecich oraz pracy swoich pracowników.

Zainteresowany nie jest właścicielem towaru: posiada dokument transportowy poświadczający trasę z Japonii do Polski lecz nie ma oryginału dokumentu celnego SAD. Nie jest również wykonawcą transportu – jedynie pośredniczy w wykonaniu usługi dostarczenia towaru z Japonii do J. L. w Polsce. Jest podatnikiem VAT czynnym.

Odprawa celna przewożonego towaru ma miejsce w Polsce, we W..

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wyjaśnił, że usługa będąca przedmiotem zapytania jest usługą spedycyjną, polegającą na przewiezieniu towaru z Japonii do Polski.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. W jaki sposób należy opodatkować sprzedaż tego transportu międzynarodowego, gdzie jest miejsce świadczenia tej usługi...
2. Czy Wnioskodawca może zastosować stawkę podatku 0% w części usługi mającej miejsce świadczenia w Polsce, jeśli posiada oryginalny dokument transportowy CMR potwierdzający trasę międzynarodową świadczonego transportu i kopię dokumentu celnego SAD potwierdzającego wliczenie usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 27 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, sprzedawana usługa powinna być opodatkowana podatkiem VAT od wartości odpowiadającej trasie przewozu towaru na terenie Polski (to jest od granicy Polski do J. L.) – w tej części miejscem świadczenia usługi jest Polska. Pozostała część usługi, odpowiadająca trasie z Japonii do granicy z Polską, nie podlega podatkowi od towarów i usług w Polsce.

Świadczona usługa jest multimodalnym transportem międzynarodowym (morsko-drogowym) i jako taka nie może podlegać § 4b rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. Zgodnie z wykładnią literalną, paragraf ten dotyczy międzynarodowego transportu morskiego. Opisany transport jest w części morski, ale w części tej zaczyna się w Japonii, a kończy w Niemczech, więc jako taki nie może być uznany za międzynarodowy dla przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Intencją rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. było zniwelowanie trudności w podziale trasy transportu morskiego na przebiegającą poza terenem kraju i w granicach Polski. W tym przypadku nie ma takiej potrzeby, ponieważ transport przebiegający przez granicę polską jest drogowy i nie ma żadnej trudności z wyznaczeniem trasy na terenie Polski.

Jednocześnie Zainteresowany zwraca uwagę na przepisy Unii Europejskiej, które jednoznacznie nakazują opodatkowanie usług transportowych w krajach, przez które ten transport przebiega z uwzględnieniem pokonanych odległości.

Według Wnioskodawcy, może on zastosować stawkę podatku 0% dla części usługi świadczonej w kraju, ponieważ ksero dokumentu SAD jest wystarczającym dowodem potwierdzającym wliczenie usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów.

Zainteresowany nie jest importerem towaru, z tej przyczyny nigdy nie będzie posiadał oryginału dokumentu SAD. W razie wątpliwości, na podstawie ksero SAD, można dotrzeć do oryginalnych informacji przechowywanych w bazie danych Służby Celnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za

  - nieprawidłowe – w zakresie sposobu opodatkowania usługi spedycyjnej oraz za
  - prawidłowe – w zakresie stawki podatku.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl ogólnej zasady wyrażonej w art. 27 ust. 1 ustawy, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi – miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności – miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca świadczy na rzecz podmiotu polskiego usługę spedycyjną polegającą na zorganizowaniu transportu towarów z kraju znajdującego się poza Unią Europejską do Polski. Towar transportowany jest z kraju trzeciego na terytorium Niemiec (transport morski), a następnie z Niemiec do Polski (transport drogowy). Towar podlega odprawie celnej w Polsce.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy i opis stanu faktycznego stwierdzić należy, iż świadczona przez Wnioskodawcę usługa jest usługą spedycji związaną z transportem międzynarodowym – stosownie do art. 83 ust. 3 pkt 3 ustawy.

W znaczeniu słownikowym spedycja to ogół czynności, których celem jest zorganizowanie przewozu rzeczy. Zgodnie z art. 794 § 1 Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przez umowę spedycji spedytor zobowiązuje się za wynagrodzeniem do wysyłania lub odbioru przesyłki albo do dokonania innych usług związanych z jej przewozem. Spedytor oprócz wysłania lub odbioru przesyłki zobowiązany jest między innymi do:

1. podejmowania czynności potrzebnych do uzyskania zwrotu nienależnie pobranych sum z tytułu przewoźnego, cła i innych należności związanych z przewozem przesyłki,
2. podejmowania czynności potrzebnych do zabezpieczenia praw dającego zlecenie lub osoby przez niego wskazanej względem przewoźnika albo innego spedytora,
3. ponoszenia odpowiedzialności za przewoźników i dalszych spedytorów, którymi posługuje się przy wykonywaniu zlecenia.

Z art. 800 Kodeksu cywilnego wynika ponadto, że spedytor przy realizacji przewozu nie musi korzystać z usług podmiotów zewnętrznych, lecz może również sam dokonywać przewozu. W takim przypadku spedytor ma jednocześnie prawa i obowiązki przewoźnika.

Z powyższego wynika, iż pod pojęciem spedycji mieści się znacznie szerszy zakres czynności niż pod pojęciem transportu. Spedycja bowiem obejmować może cały szereg czynności: odebranie towaru od nadawcy, dostarczenie do miejsca formowania przesyłki, załadunek, przewóz, wyładunek, dostarczenie do ostatecznego odbiorcy, załatwienie wszelkich formalności i wypełnienie dokumentacji. Nie oznacza to jednak, iż spedytor musi sam wszystkie te czynności wykonać. Działalność spedytora może ograniczać się jedynie do znalezienia firmy, która wszystkie te czynności wykona na zlecenie spedytora. Transport natomiast to z reguły umowa o przewóz.

W związku z wyżej powołanym art. 27 ust. 1 ustawy, świadczona usługa spedycji opodatkowana będzie na zasadach ogólnych, w miejscu gdzie usługodawca posiada siedzibę. Odnosząc się do przedstawionego stanu faktycznego, miejscem opodatkowania świadczonej przez Wnioskodawcę usługi spedycji będzie terytorium kraju.

W związku z tym oraz w oparciu o ww. przepisy w zakresie sposobu opodatkowania usługi spedycyjnej, stanowisko Zainteresowanego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług transportu międzynarodowego.

Natomiast przez usługi transportu międzynarodowego, o których mowa w ust. 1 pkt 23, na mocy art. 83 ust. 3 ustawy, rozumie się:

1. przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów:
   a) z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty,
   b) z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium kraju,
   c) z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt),
   d) z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty lub z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju;
2. przewóz lub inny sposób przemieszczania osób środkami transportu morskiego, lotniczego i kolejowego:
   a) z miejsca wyjazdu na terytorium kraju do miejsca przyjazdu poza terytorium kraju,
   b) z miejsca wyjazdu poza terytorium kraju do miejsca przyjazdu na terytorium kraju,
   c) z miejsca wyjazdu poza terytorium kraju do miejsca przyjazdu poza terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt);
3. usługi pośrednictwa i spedycji międzynarodowej, związane z usługami, o których mowa w pkt 1 i 2.

Stosownie do art. 83 ust. 5 ustawy, dokumentami stanowiącymi dowód świadczenia usług, o których mowa w ust. 1 pkt 23, są w przypadku transportu:

1. towarów przez przewoźnika lub spedytora – list przewozowy lub dokument spedytorski (kolejowy, lotniczy, samochodowy, konosament morski, konosament żeglugi śródlądowej), stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, lub inny dokument, z którego jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, oraz faktura wystawiona przez przewoźnika (spedytora), z zastrzeżeniem pkt 2;
2. towarów importowanych – oprócz dokumentów, o których mowa w pkt 1, dokument potwierdzony przez urząd celny, z którego jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów;
3. towarów przez eksportera – dowód wywozu towarów;
4. osób – międzynarodowy bilet lotniczy, promowy, okrętowy lub kolejowy, wystawiony przez przewoźnika na określoną trasę przewozu dla konkretnego pasażera.

W myśl art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy, Wnioskodawca może opodatkować świadczoną usługę stawką 0%, pod warunkiem jednak posiadania dokumentów, o których mowa w cyt. powyżej art. 83 ust. 5 pkt 1 i 2 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Zainteresowany posiada: oryginalny dokument transportowy CMR potwierdzający trasę międzynarodową świadczonego transportu i kopię dokumentu celnego SAD potwierdzającego wliczenie usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów, nie ma natomiast oryginału dokumentu celnego SAD.

W związku z powyższymi regulacjami stwierdza się, iż Wnioskodawca posiada dokumenty wymienione w art. 83 ust. 5 pkt 1 i 2 ustawy, zatem wystawiając fakturę VAT na świadczoną usługę spedycyjną związaną z międzynarodowym transportem towarów ma prawo do zastosowania stawki 0% do całej wartości przedmiotowej usługi.

Zatem w tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.